8 (Baykuş 2)

317 43 137
                                    

"Bu evrenin başka bir biçiminden geliyoruz." dedi Zayn her zamanki soğuk sesiyle. Şimdiden uzun bir şey anlatacağının üzüntüsünü yaşıyor olmalıydı. 

Garip garip baktım. Şaşırdığımdan değildi, sadece düşüncelerimin hiçbiri tutmamıştı. "Yani, bana paralel evrenler gerçek diyorsun?"

"Biliyorum inanması-" diye atılınca Harry, onu bölerek Zayn'i devam etmesi için uyardım. Zayn rahatlamış görünüyordu. Eminim ki  benimle uğraşacak havada değildi.

"Sanırım paralel evrenler hakkında bilgin var bu yüzden bu konuyu anlatmayacağım. Kısa bir süre önce bizim dünyamızdaki büyücülerle buradaki karşılıkları bir grup tarafından eski bir büyüyle yer değiştirdi. O büyücülerin arasında ben Harry John var."

"Yani?" der gibi bakınca kaldığı yerden devam etti.

"Ve sen de varsın." Yüzümde gülünç bir ifadenin  oluştuğuna emindim. Ne demek ben de vardım? Tamam aslında bu bir çok şeyi açıklıyordu ama- "Ama bizden farklı olarak çok eskiden, doğduğun da buraya getirildin. Sana ihtiyacımızın olma konusu ise..." Harry araya girdi

"Bunu biz açıklayamayız."  Kurcalamak istemiyordum. Bana gelmişler annen ve baban senin öz ailen değil diyorlardı. Büyünün ve paralel evrenlerin gerçek olduğundan bahsediyorlardı. Ne diyebilirdim ki?

"Şimdi siz Fairy Tail animesinden fırlama karakterler misiniz?" diye sordum bütün ciddiliği bozarak. Bunlarla gelip beni değiştiremezlerdi .

Harry'nin kaşları çatılmıştı. "O ne?"

Gözlerimi devirdim, elbette "o ne" diyecekti anime nedir bilmiyordur bile.

"Biliyor musun boşver. Onun yerine bana bir ay boyunca ben yokken neler olduğunu anlatır mısınız? Ve ben neden bir ay gibi hissetmedim?" Zayn'den bir iç çekme duyunca ne kadar sıkıldığını anlamıştım. Harry gibi yatağa oturdu.

"John zaman büyücüsüydü. İşini kolaylaştırmak için seni zamanın içerde farklı çizgide geçtiği bir yere götürdü... Bir aydır ne olduğuna gelirsek, John'dan ve senden haber alamadıklarında annem ve babam endişelendi bu yüzden polise gidildi. Ben de şüpheli bir şeylerin olduğuna inandığımdan sen aramaya başladım. Bir kişi yetmem diye yanıma Harry'yi de aldım."

"Ve Harry seve seve kabul etti öyle mi?"

"Evet?" Birbirimize şüpheli bakışlar gönderirken Harry'nin yerinde küçüldüğünü farkkettim. Ne geçmişti bunların arasında böyle...

"Pekala..." diye mırıldandım "Pekala madem John beni kaçırmak istiyordu ve senin engel olacağını biliyordu neden beni sana yaklaştırdı?"

"Hep böyle çok soru sorar mısın?" Gözlerimi kıstım, Zayn'nin cidden bozuk bir kişiliği vardı. 

Harry gülüp "Kesinlikle." diye mırıldanmıştı. Anlamıyordum, burada can çekişiyordum ve benimle dalga geçiyorlardı.

Sorduğum soruyu boşverip başka birini yönelttim "Telefon verir misiniz? Bay ve Bayan Malik'e haber vermek onları iyi hissettirecektir."

"Telefonları dinliyorlardır. Yerimizi tespit edebilirler, o yüzden olmaz." dedi Zayn, daha çok bu sebepten değil de onlarla konuşmamı istemiyor gibiydi. İyi öyleyse burada daha fazla onlara ihtiyacım yoktu.

"Nesiniz siz büyücü mü yoksa polis mi? Ben uyuyacağım, çıkabilirsiniz." Harry ve Zayn aralarında garip garip bakıştıktan sonra odadan çıktılar. Herhalde benim hakkımda ergen diye düşünmüşlerdi. Gidip de o dönemleri ben çoktan atlattım demek istiyordum ama düşünmeye ihtiyacım vardı. Mümkünse sessiz bir ortamda.

Parçaları sonunda birleştirebilmiştim.

Zaten annem ve babam bana hep soğuk davranmıştı. Belki de durumu biliyorlardı.

Buradaki Zayn hiçbir zaman Bradford'tan geri dönmemişti. Zayn Bradford'dayken diğer dünyadaki Zayn'le yer değiştirmişti. Bu yüzden ailesi onu soğuk ve kötü huylu bulmuştu. Aslında o farklı kişiydi yani... John'u da sevmiyor oluşu gayet normaldi.

O gün parkta onunla tanıştığımızda arkadan beni incelemesi de bunu açıklıyordu. Bardayken Harry ve grubunun bana olan tavırları da.

Charles da her zaman şüpheliydi. Aniden çıka gelip oda arkadaşım olduğunda farklı bir şeyler sezmiştim.

Ayrıca John'nun bana davranışları iyi bir oyuncu olduğundan kaynaklanıyordu herhalde. Onu gerçekten bizim eski Profesör Moore sanmış olabilirdim.

Bir de en önemlisi bu kuşlarla etkileşimimi de açıklıyordu.

**

İçtiğim ilaç işe yaramaya başlamış, başımın ağrısı biraz dinmişken odadan çıktım.

Uzun bir koridor vardı önümde. Duvarlarda ilginç motifler vardı. Birkaç büyücü ve karşılarında kurt sürüsü vardı. Muhtemelen savaşmaya hazırlanıyorlardı. Duvarın en üs kısmına da büyük bembeyaz bir ay çizilmişti. Çok güzel görünüyordu.

Ben incelemeye devam ederken Harry'nin hemen yanımda durmuş benim gibi duvara baktığını farkkettim.

"Çok güzeller değil mi..." dedi Harry hülyalı çıkan bir ses tonuyla. Burada anıları olmalıydı.

"Burası tam olarak neresi Harry?" Bakışlarını duvardan alıp bana yönlendirdi.

"Benim dünyamda loncamız burasıydı."

"Yani cidden siz Fairy Tail animesinden çıkma karakterlersiniz." Güldü, o gülerken ilk defa yüzünü inceleyebilmiştim. Gamzeleri vardı iki yanağında, en az kişiliği kadar derinlerdi.

"Bana Fairy Tail'in ne olduğunu söyleyecek misin?"  Gülümsedim ve cevap verdim.

"Anime dedim ya... Eğer boş olursak birlikte izleyebiliriz. Düşününce cidden benziyor. Başkarakterin ateş gücü vardı."

"İlginçmiş..." diye mırıldandı. Uzun süre bir sessizlik oluşunca motiflere daha dikkatli baktım.

"Bunun hikayesi nedir?" Harry'nin yüzünde heyecanlı bir ifade belirmişti. 

"Saraya yolculuk yapan bir büyücü grubu akşam kamp yaptıkları ormanda kurtlarla karşılaşıyor ve öyle başlıyor hikaye. Kurtlar onlara saldırıyor. Sonra grup da içlerinden birinin acıyıp aldığı kurt hariç diğer hepsini öldürüyorlar. Küçük kurt, annesinin ve babasının ölümünü izliyor." Motifin diğer kala kısmına baktım. Kan gölünün ortasında kalmış küçük kurda ellerini uzatıyordu biri. "Küçük kurt onun himayesi altında büyüyor. Ve bir gün onu bakanın ailesini acımadan katlettiğini öğreniyor ve ondan intikam alıyor. İşkence ederek. Ne güzel bir hikaye değil mi? Annem hep anlatırdı gece uyumadan önce."

Kaşlarımı çattım 

"Bu nasıl bir hikaye böyle. Gece gece bunları dinleyip rüyanda ne görüyordun sen?" dediğimde yüzünün kızarmasını izlemiştim. Oldukça yavaş bir şekilde ağzını araladı. Söyleyeceği neyse çekiniyor olmalıydı.

"Kuşları." dedi sonunda "Ve seni."

Za diyebilir miyim ki dedim bile kjsdhnksajs her şeyi düşünmüssün tepkisi verin yalancıktan mutlu olurum sdhskjfsd bu bölüm çok hoşuma gitti, ve bir şeyler değişmiş gibi hissediyorum inşallah kötü bir şey değildir...

nehireda louissmom andimbroken gallavichlarryships SevvalOzugenc Watty_delisi09 Midinee  çokkk teşkürler :* seviliyonuz

-Yüzsüz Yazar Yui

All the love xx



Love Birds // l.sWhere stories live. Discover now