KALBİMDEKİ ÇİZGİLER

10- Bu Kıza Değer

Kerem'in Ağzından

Masamda otururken Emre itinin bakışlarını üzerimden çekmeyişi rahatsız etti beni. Yanına gidecekken de Zeynep'in peşinden,lavabo tarafına gidişiyle bende takip ettim onu. Aslında amacım hem onun sinirini bozmak,hemde karşımda bana diklenen kızın ailesinden birinin yanında beni görünce elinin ayağının birbirine dolanışını izlemek.

Bir kenara geçip konuşmalarının bitişini beklerken Emre'nin Zeynep'e söyledikleri canımı sıktı. Ondan bir hamle bekliyordum,gelip beni tehdit etmek,adam tutup bana diklenmekti seçeneklerim,kız kardeşini kullanacağını tahmin etmemiştim.

"Nasıl bir yakınlaşma?" diye sordu Zeynep ona bakıp.

"Nasıl olacağı sana kalmış Zeynep,alana kadar,o lanet bilgisayarından dosyayı silene kadar ne kadar yakınlaşman gerekiyorsa o kadar."

Bu herifi baştan beri sevmemekte,kıl gitmekte haklıymışım. Kız kardeşini yatağıma yollamaya çekinmeyen şerefsizin tekiymiş.

"Yapamam." diyerek geri çekti Zeynep kendini. Merak ediyorum,ne yapacağını cidden merak ediyorum.

"Ne demek yapamam? Yapmak zorundasın."

"Bunu asla yapmam tamam mı? Ben senin kardeşinim,bunu nasıl istersin?"

"Hapise mi gireyim?"

"Umrumda değil,sakın benden bir daha böyle bir şey isteme." deyip gitmek için bir hamle yapacakken Emre kolundan tutup duvara yapıştırdı onu. Neden bilmem,bu kızın üzülmesini istemeyen yönüme dur diyemiyorum. Basit bir çalışanı diğerlerinden ayrı tutmak kafasızlıktan başka bir şey değil.

"Bana karşı gelme!"

"Beni sevdiğini,onca yıldan sonra beni sevebileceğini düşünüp çocuk gibi sevindim bugün. Beni koruman gerekirken onun yatağına mı yollayacaksın?"

"Eğer dediğimi yaparsan bundan sonra bugünkü gibi olacak aramız."

"Dediğini yaparsam yüzüne bakar mıyım sanıyorsun sen? Bırak beni."

"Zeynep!"

"Ben fahişe değilim." diyerek Emre'nin elinden kurtulup yanımdan geçip gitti,duvarın diğer tarafına geçtiğim için göremedi tabi beni. Bunlar nasıl bir aileler bilemiyorum ama Zeynep'e ilgi göstermedikleri ortada. Tam burada ağzını kırmak istedim ama kendimde bu hakkı göremedim,ne diyeceğim? Zeynep'i üzdüğün için mi? Sen kimsin diye sorarlar adama.

Masama geri dönüp içmeye devam ederken Zeynep'in gittiğini anladım. Gizemli ama beni kendine çeken bir havası var onun. Bana kafa tutuyor,bazen korkuyor,bazen sevimli duruyor,ilginç bir kız. Eğer abisinin dediğini yaparsa bir daha onu göremeyecek olmam üzücü,tabi onu yaptığı şeyden dolayı rencide edecek olmam daha üzücü.

Ertesi gün şirkette,onun çizdiği projeye bakarken nabız yoklamak amacıyla aradığımda açmadı. Genelde aradığımda pek cevap vermiyor zaten. "Şirkete gelebilir misin?" yazıp yolladım ama ona da cevap yazmadı. Her zamanki haline vermek istesem de Emre'nin ona bir şey yapmış olması da büyük bir ihtimal tabi.

Son eklemeleri de yapıp oturduğum yerden kalktıktan sonra okuluna gitmek geldi aklıma. Eğer sorarsa Caner beyle görüşeceğimi söylerim.

Onu bir kez daha arayıp arabaya bindikten sonra kampüsüne geçtiğimde banklara bakındım önce,yoktu. Caner beyin odasına girip sorduğumdaysa bugün gelmediğini söyledi,bir kez daha aradım,açmadı. Elimden daha fazlası da gelmiyor,bekleyeceğim mecburen.

1 HAFTA SONRA

Zeynep'ten hiç haber alamamış olmak sinirimi bozuyor,onu düşünmek daha çok sinirimi bozuyor.