KALBİMDEKİ ÇİZGİLER

68- Hisse

Zeynep'in Ağzından

Bugünden sonra bizim için yeni bir başlangıç olacaktı. Artık kimsenin bize zarar vermesine izin vermeyeceğim,ben yapacağım bunu. Güçsüz kalmayacağım hiçbir şekilde. Kerem'in arkasına geçip her şeyle onun mücadele etmesine sebep olmayacağım. Gamze'den bu yaptığının hesabını soracağım mesela,onun gibi açıkça da yapmayacağım bunu. Her gün Zehra teyzeye gideceğim,Kerem'le bir araya gelirlerse onları yalnız bırakmayacağım. Bir de böyle deneyelim bakalım.

Birlikte market alışverişi yapıp benim evime geçtiğimizde Kerem defalarca söylediği gibi yine "İstersen dışarıda yiyelim,uğraşma." dedi ama uğraşmak istiyorum. Ozan'ı mutlu eden bir insanla tanışacağız sonuçta. Ev ortamı daha samimi bence.

Üzerimi değiştirip mutfağa girdiğimde Kerem de bende kalan şortlarından birini giyip geldi yanıma. Üzerinin çıplak olması tabiki dikkatimi çekmiyor Özata.

"Ne yapacaksın?"

"Akşama kadar ne yapabilirsem..." dedim ve önce çorbayı hallettim. Kendim mantı yapamazdım,o kadar zamanım yoktu. Bu yüzden hazır mantı yaptım. Geçen gün evde sıkılırken izlediğim yemek videolarından da öğrendiğim kadarıyla sevdiceğimin sevdiği yemeği yapmaya karar verdim.

"Vay,karnıyarık mı yapacaksın?"

"Evet."

"Becerebileceksin yani?"

"İddiasına varım,hunharca yiyeceksin."

"Göreceğiz bakalım." diyerek tezgaha yaslanarak beni izlemeye başladı. Yarım saat kadar sürede onu da fırına yerleştirdim ve bulgur pilavı da yaptım. Kerem'le marketten aldığımız tavukları da elden geçirip tavuk sote de yaptım. İki buçuk saatim geçmişti. Kerem'se meyve yiyerek izledi beni bu iki buçuk saat boyunca.

"Sevgilim,şimdi yaprak sarmamız lazım."

"Sar sevgilim."

"Sende saracaksın. Tek başıma nasıl yetiştirebilirim?"

"Ben mi?"

"Evet."

"Ben hiç anlamam. İyisi mi tatlı alayım gidip,sende o sırada hallet,nasıl fikir?"

"Kötü. Ben sana öğreteceğim ki. Lütfen ya. Gerçekten yoruldum."

Yavru kedi bakışları atarken "Hep böyle yapıyorsun." diye sızlanıp üzüm yapraklarının olduğu tabağı alarak masaya oturdu. Bende içini hazırlayıp yanına oturduğumda "Düştüğümüz hallere bak." diye mırıldanmaya başladı.

"Şimdi,sapını kopartıp içine biraz şundan koy." dedim gôstererek. "Ve sonra iki kenarı katla,burayı da şöyle yap,sonra bastırarak sar. Bak,bu kadar basit işte."

İlk seferde yaprağı parçaladı,ikincide de. Üçte gevşek de olsa sarabildi. Onuncu denemeye kadar vasat olsa da ondan sonrakilerin gideri vardı. İş görür.

"Kerem eve gidelim dediğinde kafamda farklı planlar oluşmuştu."

"Ne gibi planlar acaba?"

"Dolma sarmaktan uzak planlar. Yani,sarılacak bir şey varsa o da sendin ama..."

"Elinde nimet var,pis pis şeyler düşünüyorsun bak ağzın yüzün yamulacak şimdi."

"İhtiyacımız,ne yapalım?"

"Yesinler senin ihtiyacını."

"Çoğulluğu atalım,sen yesen yeter." deyip yaklaşarak yanağımı öpünce "Uslu durur musun? Bak yetiştiremeyeceğiz!" dediğimde sarmaya devam etti.