KALBİMDEKİ ÇİZGİLER

32- Rüyaymış Gibi Yaparız

İŞTE YILBAŞI ÖZEL BÖLÜMÜMÜZ...HERKESE MUSMUTLU YILLAR! BU YIL ARADIĞIMIZ ÖZATA'YI BULMAMIZ DİLEĞİYLE :) ❤

Zeynep'in Ağzından

Kerem'in o an bana öfkelenmiş olması yüksek bir ihtimaldi.Ama onda alışkanlık da yapmış olabilirdi bu halim,belki de bu yüzden hiçbir şey söylemeden parmağını yanağımda dolaştırmaya devam etmişti.Benimse tek yapabildiğim onu arkamda bırakıp kaçmak oldu.Tüm gece yatağımda yatarak onu düşündüm boş duvara bakıp. O akşam konuştuğumuz her şey en az on defa yinelendi zihnimde.Her seferinde acaba bunu söylemese miydim dedim ama ben ona hiçbir zaman umut vermek istemediğim için kelimelerimi en sinir bozucu şekilde sunuyorum. Hayatımda her şeyin bir oluru varken Kerem tek olmazım sanki.Korkuyorum ondan.

O gecenin üzerinden tam bir hafta geçmişti.Halının üzerine yüz üstü yatıp duvardaki takvimle bakışırken 31 Aralık olduğunu fark ettim bugünün.Diğer günlerden bir farkı varsa benim için o da eğlenceli televizyon programlarıdır.Biraz da havai fişek izlerim,sonra yatar uyurum.Bünyem son zamanlarda uyumaya o kadar müsait ki...

Yeni yıla dair planımda elim boş olsun istemedim,sırf bu yüzden Ozanların bakkalından bir sürü abur cubur doldurdum eve. Kar yağacakmış gibi,buz misali hava var dışarıda. Halsizliğime iyi gelecek şey deniz kokusuymuş gibi hissettiğim için montumu giyip beremi de takarak çıktım evden. Kulaklığımı takarak saatlerce yürüyüp şans eseri her seferinde Kerem'le karşılaştığımız sahile geldim.

Banka oturup geleni geçeni izlerken sarışınımın mesajlarıma hala cevap vermediğini görüp telefonu cebime sıkıştırdım. Sonra da havanın kararmasına yakın döndüm eve. Cebimden anahtarımı çıkartmakla uğraşırken Ozan'ın merdivende oturduğunu görünce "Hayırdır?" dedim.

"Planın yoksa bu akşam beraber zaman geçirelim istedim."

"Bana göre fazla gençsin Ozan,oturup televizyon izleyeceğim." diyerek eve girdiğimde onun da girmesini bekledim. Beraber salona geçip oturduğumuzda "Alkol kullanınca annem ateist muamelesi yapıyor,o yüzden arkadaşlarımla takılamıyorum. Noele karşılar da biraz. Seninle oturup çay içeceğimi söyleyince tamam dediler." dedi.

"Yaşıtların aile sözü dinlemez,gözüme giriyorsun."

"Onlar dizilerde hep. Bende isterdim ebeveynlerime atarlanıp Range Rover'ıma atlayıp hız yaparak İstanbul'u turlamayı ama hayat şartları... Hayaller Range Rover,hayatlar babamın akülü motoru."

"İleride zengin olursam alacağım sana."

"Cidden mi?"

"Yani bir Range Rover olmaz ama sana yetecek bir araba alırım."

"Bana yetecek bir arabadan kastın toros ya da şahin değildir inşallah."

"Çok konuştun Ozan,şimdiden başım şişti."

"Sürekli başın ağrıyor,annem gibisin. Gören elli yaşında olduğunu düşünecek."

"Ne yapıyoruz bu akşam?" dedim konuyu değiştirip.

"Seninki yemeğe davetliymiş,sen gitmiyor musun?"

"Kerem mi?"

"Seninki deyince direkt anlıyorsun helal sana! Evet. İnternette haberde okumuştum. İş adamları var,sen gitseydin beni de götürürdün."

Bir haftadır Kerem'i görmedim ama hala buralarda demek ki... Zaten kendi ağzıyla söylemişti İstanbul'dan gitmediğini.

"Seninki bakalım hatalı hareketler yapacak mı bu akşam?" deyip telefonundan bir şeyler yaparken merak edip yanına oturdum. Sosyal hesaplarından birilerini ekliyordu.