Şarkıların derdi var bu gece yine, onları dinliyorum saatlerdir.
Özlemekten bahsediyorlar yanı sıra unutmanın zorluğundan...
Beni de anlatıyorlar ara sıra, seni de koyuyorlar evin boş koltuklarına.
Ne varsa hayatımda boşluğa dair, hep seni katıyorlar içine..
Sokağımdaki boşluğa, evimdeki boşluğa, içimdeki boşluğa...
Ahşap zeminin tıkırtıları katılıyor sonra duyduklarıma,
Mutfağın ışığını söndürmeye giderken arkamdan kapattığım kapıların gıcırtıları,
Ne varsa hayatımda sessizliğe dair, hepsini yaşıyorum en dibine kadar,
Sensizlik gibi, hüznü yaşıyorum yine aldığım her nefesin sesinde.
Öyle bir özgürlük ki bu, tutsaklığını, her andığımda adında duyuyorum.
Durum tam da böyleyken;
Tanırsın sen beni, masamın üstünde kahvem, parmaklarımın arasında sigaram,
kafamda dağınık saçlarım ve aklımda eskiler.
eğer üşüyorsa omuzlarım battaniyemi de düşürmem üstümden..
Sol elim sağ omzumda, takıntım seni beklemek...
Saatime bakıyorum bir anda, sol kolumda..
Vakit beklemek için çok geç, vazgeçmek için henüz erken.
Tik-tak'larını duyar gibiyim. Bir sen bilirsin bunun anlamını.
Kalbine yanaştırınca kulağımı, bilirsin neresi cehennem!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alkolizma
PoetrySenden asla nefret etmedim. Çok kızdım, kırdım, kırıldım ama asla, sevmiyorum dediğinde bile nefret etmedim. Seni anlıyorum, en anlayışsız göründüğüm anda bile seni anlıyorum. Çünkü ne olursa olsun, saç telinden tırnağına kadar, bakışlarındaki anla...
