Az zaman geçirmedik kaldırım taşlarında
Ve duyurmamak için yürürdün parmak uçlarında
Sesini hala duyarım.
Adımların, bana gelişinin melodisiydi sanki.
Evimin aynalarında can bulan o ıslak
Siyah saçların dün gibi omuzlarımda.
Düşürmedim.
Göğsümde nefes alıp verişlerin yine eşlik eder
Kalp atışlarıma
Ve o heyecan sarar sönük duvarları usulca
Gülen dudakların ve ağlayan gözlerin
Bana mevsimler yaşatırdı sanki
Ve mevsim geçişlerine hasta olurdum
saçının her telinde.
İlacım olurdu dokunuşun.
Ve sen diye sarılıp hüzünlere
Hala yatıyorum yanına, ellerim ellerinde.
Sessiz sedasız ve dün gibi kapıdan çıkışın,
Kabullenemedim.
Ben hep gelişini bilirdim.
Gidişini hiç bilmedim.
Ve şayet gelmeyeceksen bu gece de
Söyle,
Sarılıp sokak köpeklerine son kez,
Elveda süsü verip gidişime,
Öleceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alkolizma
PoetrySenden asla nefret etmedim. Çok kızdım, kırdım, kırıldım ama asla, sevmiyorum dediğinde bile nefret etmedim. Seni anlıyorum, en anlayışsız göründüğüm anda bile seni anlıyorum. Çünkü ne olursa olsun, saç telinden tırnağına kadar, bakışlarındaki anla...
