Neşter,
Kan ve biraz ameliyat.
Bu kalbi benden alalım ne dersin?
İster misin ben olmayı
Ve her gün hıçkırıp...
Her neyse işte....
Sende atmasını?
Kalbim diyorum,
Sen yoksunsun.
Karlı sokaklara ayak izlerimizi bıraktık bir zamanlar.
Gerçek olamayacak kadar güzel,
Bir o kadar da yalan yeryüzünde,
Seviştik.
Gökyüzünü beraber izledik.
Dolunay ve sen.
Vicdan yoksunusun.
Yoksayıp tüm bir hayatı,
Hatıralar gibi atıp bedeni çöpe...
Boşver,
Ruhumla geliyorum.
Sargı bezi her yanım
ve nasıl oldu da ölmedim derken,
Yaşıyordum.
ya da gel öldür.
Ve sen,
Biraz senden bahsedelim ne dersin?
Kaç yalan söylersin?
Kırmızı ve kimsede olamayacağını düşündüğüm
O katil dudaklarınla kaç ben daha gömersin?
Ameliyat masası hazır,
Mutlu olmanı istiyorum dediğinde
Gittiğin gibi,
Bu kalbi benden alalım ne dersin?
Avuçlarında atar ve
Küflenmiş mantık sözlerine
Biraz duygu,
Biraz acı ve biraz aşk...
Kim bilir.
Bilirsin,
Kimse kimseyi mutsuz olmak için sevmez.
Suçlu o ya,
Bu kalbi benden alalım ne dersin?
Cesaret.
Biraz kan ve ameliyat.
Bildiğin bütün dinlerde,
Bildiğin bütün duaları et ve
Bildiğin bütün dillerde inkar et bu aşkı.
Ne titreyişimi örter gecenin karanlığı
Ne de içtiğimiz şarapları
Kadehlerce günahkardık.
YOU ARE READING
Alkolizma
PoetrySenden asla nefret etmedim. Çok kızdım, kırdım, kırıldım ama asla, sevmiyorum dediğinde bile nefret etmedim. Seni anlıyorum, en anlayışsız göründüğüm anda bile seni anlıyorum. Çünkü ne olursa olsun, saç telinden tırnağına kadar, bakışlarındaki anla...
