Günaymadı,
Sen de uyanma
Ve her gece hiçliğe yattığınla kal,
Üzerinde yalnızlığın.
Tıpkı benim gibi.
İyi olma,
Sana göre değil.
Sen sigarayı kirpik uçlarınla içersin
Parmaklarını yakar izmarit.
Kırmızı dudaklarından dökülür hüzünler.
Ve boşluklara itersin.
Beni anla.
Ve göm yerin dibine.
Yerin en dibi sana göre neresiyse,
Çırılçıplak
Ve vahşice.
Neresi olduğu mühim değil...
Yorul,
Devirdiğin şişelerle
Ve kendinden geçmişcesine
söylediğin cümlelerce
Devril.
Hiçlikle kal öylece.
Seni,
benim gözlerimden görüp
bir gece
içmeden
uyumayı denesene...
YOU ARE READING
Alkolizma
PoetrySenden asla nefret etmedim. Çok kızdım, kırdım, kırıldım ama asla, sevmiyorum dediğinde bile nefret etmedim. Seni anlıyorum, en anlayışsız göründüğüm anda bile seni anlıyorum. Çünkü ne olursa olsun, saç telinden tırnağına kadar, bakışlarındaki anla...
