Uyandım.
Saat sıfır bir kırk iki.
Seni özlemedim.
Yani sesini
Anlamsız mırıldanmaların arasında
dinlerdim en güzel şarkıyı
ki bütün şarkıları sen söylesen
değil manda,
fil yuva yapsa söğüt dalına,
dinlerdim.
Uyandım,
Saat sıfır bir kırk sekiz.
Seni özlemedim.
Yani gözlerin,
Boş bakışlarını görsem,
ben de dalardım
En derin denizlere
Ve düşüncelerime hapsolurdu
Sen,
Sen diye biri.
Kalbe düşerdi
Biraz,
Biraz daha sen.
Uyandım,
Saat sıfır bir elli üç,
Seni özlemedim.
Yani ellerin.
Onca soğuklarda kalsak
Hiç üşümezdi.
tuttuğum anda giderdi titreyişim soğuktan
Alırdı yerini heyecan titremelerim.
Ellerine sarılır
ısınırdı bedenim.
Ki ellerinden alırdım en güzel hediyemi,
Kalbin,
Sen ve sevişmelerimiz.
Uyandım,
Saat sıfır bir elli yedi,
Seni özlemedim.
Yani kokunu.
Uyumadan biraz önce
derin derin
Nefes alarak çekerdim
Huzur niyetine.
İlacım olurdu günün yorgunluğuna
Ve yanında biterdi dünyanın kederleri.
Kokun,
Huzurumu yerine getiren
Yegane güzellikti sanki.
Uyandım,
Saat sıfır iki sıfır
Ve sıfır.
Hayır, hayır, hayır!
Seni özlemedim.
Asla içinde senin olduğun rüyalar
Ve olmadığın gecelerde değil sorun.
Dişim ağrıyor benim,
Hatta migrenim tuttu gece gece.
Biraz sinüzit,
Akut farenjit,
Ve biraz da menenjit.
Hastayım anlayacağın.
Verem,
Mide kanseri,
Hepatit,
Hatta aids.
Uyandım,
Saat sıfır iki sıfır beş,
Ve seni özlemedim.
Son bir sigaram kaldı pakedimde
O bitene kadar üşüyeceğim.
Ve sen bitene kadar içimde,
Ben gecelerce öleceğim.
YOU ARE READING
Alkolizma
PoetrySenden asla nefret etmedim. Çok kızdım, kırdım, kırıldım ama asla, sevmiyorum dediğinde bile nefret etmedim. Seni anlıyorum, en anlayışsız göründüğüm anda bile seni anlıyorum. Çünkü ne olursa olsun, saç telinden tırnağına kadar, bakışlarındaki anla...
