Το Τέλος μου... Η Αρχή μας...

Κεφάλαιο 31

                         Μανος

          Τα χερια της ζεστα ακουμπουσαν το σωμα μου και εκαναν τους παλμους της καρδιας μου να αυξανονται ενω ειμαι σιγουρος πως λιγο ακομα να με τυραννησει και θα εκραγω.Εχει απο το πρωι που προσπαθει να με τρελανει και το καταφερνει πολυ καλα.Θυμαμαι την βαρια της ανασα να χτυπαει στο αυτι μου οταν της εκανα ερωτα το προηγουμενο βραδυ και τρελαινομαι.Θελω να ακουω συνεχεια τους αναστεναγμους της και την φωνη της να φωναζει το ονομα μου. Τα χερια της επιασαν το μοριο μου και αρχισαν να το χαιδεουν αργα και ακρως βασανιστηκα ενω απο το μυαλο μου περνουσαν εικονες απο το γυμνο της σωμα στην αγκαλια μου .

    "ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑ"η φωνη της Αναστασιας μαζι με εναν γδουπο την εκανε να αναπηδησει τρομαγμενη και πανω που ημουν ετοιμος να φτασω στην κορυφωση την ειδα να με κοιταζει με γουρλωμενα ματια χωρις να ειναι σιγουρη για το αν ακουσε καλα.

    "Ελα ρε μωρο μου δεν επαθε τιποτα με τον Φιλιππο θα τσακωνεται."Προσπαθησα να της αποσπασω την προσοχη φιλωντας την ομως με εσμπρωξε απαλα απο πανω της και με κοιταξε απειλητικα.Ειπα κατι κακο ?Οχι απλα δεν γινεται να με αφησει ετσι σε αυτη την κατασταση.

  "Οχι ειμαι σιγουρη πως κατι επαθε πρεπει να παω να δω."μου εριξε ενα προειδοποιητικο βλεμμα και εφυγε απο διπλα μου με κατευθυνση προς την πορτα αφηνοντας με, με το ....ας μην το πω τωρα .Ξεφυσηξα νευριασμενος και γυρισα προς το μερος της ευτυχως δηλαδη γιατι ηταν τυλιγμενη με το σεντονι σε στυλ αρχαιας Ελληνιδας και ετοιμη να βγει ετσι εξω.

   "Που πας ετσι ?Ελα εδω ?"της φωναξα και εκεινη γυρισε νευριασμενη προς το μερος μου.Μην με κοιτας με αυτο το βλεμμα κολαση μωρο μου γιατι δεν θα φυγεις ποτε απο αυτο το δωματιο.Αφου πηρε οτι βρηκε μπροστα της κλειστηκε στο μπανιο και μετα απο λιγα λεπτα βγηκε και χωρις να πει τιποτα εξαφανιστηκε απο το δωματιο αφηνοντας με μονο μου. Πηρα μια μπλουζα και μια βερμουδα και κατευθηνθηκα προς το μπανιο.Ενα κρυο ντους ειναι οτι πρεπει .Αλλιως δεν με βλεπω να ηρεμω.Μικρη μου το χρωστας το σημερινο.Χαμογελασα θριαμβευτικα και αφου γυρισα την βρυση στο παγωμενο ενιωσα την θερμη του σωματος μου να με εγκαταλειπει.

    Το κινητο μου αρχισε να χτυπαει και αφου περασα βιαστικα μια πετσετα γυρω απο την μεση μου ετρεξα οσο μπορουσα φυσικα για να το προλαβω.Τυχερος ημουν που δεν εφαγα καμια γλιστρα.Κοιταξα την οθονη που αναβοσβηνε και ειδα πως με επαιρναν απο την κλινικη που εδω και αρκετο καιρο βρισκεται ο παππους μου.Το κοιταξα παραξενεμενος για λιγα δευτερολεπτα.Σπανια με παιρνουν τηλεφωνο απο εκει και αυτο τυχαινει οταν καμια φορα θελει κατι να του παω ή υπαρχει καποια εξελιξη στην κατασταση του.Χωρις δευτερη σκεψη και χωρις να θελω να βαλω τα χειροτερα στο μυαλο μου το σηκωσα.