My Lovely Ice Prince

Chapter 4

"How's your feeling?" Kuya Rust

Mag sasalita pala'ng sana ako pero nag suka uli ako. Takot. Yun ang bumalot sa katawan ko ng makita ko yung niluwal ko. Hinahagod nya yung likod ko pero natigilan din.

"K-Kuya.." tawag ko.

Nag tuluan na yung luha ko. D-Dugo na ang nilalabas ko. Niyakap nya agad ako.

"Shh.. Don't worry. Nag iimbento na ng gamot para sayo." sya

Ganun lang kami ng tumagal ay bumitaw ako. Dumeretso ako sa kwarto ko saka nahiga. Pumasok sya saka umupo sa tabi ko. He never give up on me.

Kahit na ila'ng doctor na ang nag sabi'ng wala na ako'ng pag-asa he never stop looking for the right medication for me.

This disease. They said they never had encountered this kind of cancer that I have. Ako palang daw ang una. At first, nakaka ramdam lang ako ng sakit ng ulo but ng tumagal. Buong katawan ko na.

Ang ginagawa lang nya ay tinuturukan ako ng gamot pampa tulog at pampa manhid.

"Ilang buwan..?" mapait na tanung ko habang naka talikod sa kanya

"Shon.. Just don't think about--"

"Please tell me. I want to treasure it." naiiyak na putol ko.

"In what happened.. 3 months.. Or less.."

Sa sinabi nya ako pumikit ng mariin. Ayoko pa. Akala ko tanggap ko na. Pero di ko kaya. Gusto ko pa makasama yung mga kaibigan ko. Sya. Si Rhyne. Yung pamilya ko na wala'ng alam sa nagyayari sakin.

Kinuha ko yung cellphone ko saka tinawagan si Kino.

[Hello? Napa tawag ka? Gabi na ah.]  he's with his bedroom voice

"Can we meet? I mean. R-Right now. If your free.."

I need to spend each day with them. I have to. Para pag namatay ako. Walang makaka alam. Gusto ko maalala nilang masaya sila.

[You sound depressed. I'll be there at your place. Wait me there.]

"T-Thank you.. So much."

[You sound like it is your last time, Shon]

Pinatay ko kaagad yun. Malakas talaga ang pakiramdam ng tao'ng yun. Tinignan ko si Kuya Rust. Ang lalim na ng mata nya. Masyado narin sya'ng haggard.

Lagi kasi sya'ng naka bantay sakin. Halos di na sya nag s-stay sa ospital nya.

"You should rest. Pinapunta ko na si Kino dito." mahinang saad ko

"No. It's my job to look at you."

"Sobra na Kuya. Naabala na kita."

"Hindi ka abala." mariing sabat nya

"Edi mag pahinga ka na.. Para mababantayan mo pa ako sa susunod."

"Shon.. Okay. Tawagan mo ako pag may nangyari."

Tumango lang ako. May sinabi muna ako at nang umalis sya, sakto'ng pa dating naman ni Kino. Naabutan nya ako'ng naka higa sa sofa.

Kunot noo'ng nilapitan nya ako. Pumamewang sya sa harapan ko saka ako pinaka titigan.

"Ilang araw ka na'ng absent. Tapos may sakit ka pa ata." sya

"Kino.. Ang gwapo mo. Hahaha." ako

"Tigilan mo'ko."

Umupo sya sa paana ko saka binuksan yung tv. Pinapanuod ko lang sya na nag s-scroll ng channel.

Tumayo ako. Ngumiwi ako dahil biglang kumirot yung parate'ng dibdib ko saka yumakap sa kanya. Nilingon nya ako pero wala ako'ng pake.

"May problema ba?"

Hindi ako kumibo. Naalala ko kung paano kami una'ng nag kita. Nakita ko sya sa mall na nag me-makeup sa isa'ng babae. It's his fashion. Pero di daw sya bakla. Magaling lang talaga sya duon.

Basta nya lang ako hinatak duon saka inayusan. Hanggang sa lagi na kaming nag kikita at inaayusan ako.

"Tawagan mo yung iba. Dito kayo matulog. Please."