My Lovely Ice Prince

Chapter 5

Naka tingin lang ako sa apat. Napilitan lang si Rhyne na matulog dito. Pinilit nung kambal. Napag desisyunan ko'ng umalis ng bansa at mamatay sa lugar na wala'ng nakaka kilala sakin.

Mas maganda yun kesa naman umiyak yung pamilya ko. Haha, ang weird siguro nu'n. Patay na ako na alam ng lahat eh nag babakasyon lang.

Mas maganda siguro kung sabihin ko nalang na sasama ko sa One Way trip to Mars! Baka tanggap pa iyun?

Naiiiling na umakyat ako ng kama ko. Shit. Kasya ba kami? Kahit na gusto ko makatabi si Rhyne, hindi pwede. Kaya duon ako sa pinaka gitna. Katabi si Winter at Kino. Hindi rin naman nag tagal ay naka tulog ako.

Nagising ako sa bigat na nararamdaman ko. Hindi ako maka hinga! Pag tingin ko, kamutik ko pa matulak si Rhyne! Naka unan sya sa dibdib ko habang naka yakap at anday sya! Nung tignan ko yung mga katabi ko. Ayun. Kung anu-ano ang pwesto! Kalilikot!

Hindi ko na pinigilang di ngumiti saka sya niyakap ng mahigpit. I felt him hugged me back. It's like a dream! Shit. If it is. Ayoko na gumising. Ayus na ako ng ganito.

Mas humigpit pa yung yakap nya sakin.

"Myra.."

Kirot agad ang pumalit sa kasiyahan ko. Hanggang pag tulog, yung babae parin? Wala na ata talaga ako'ng puwang sa kanya, kahit paniginip. Pinilit ko nalang.

Kinabukasan nag aya ako pumunta ng zoo. Like what I said, I want to cherish my last days with them. As much as possible, hanggat kaya ko, sasamahan ko sila. But that's impossible. 'Cause I know once my last month will come. I'll be laying in bed to death.

Masaya naman kahit halos itapon na ako ni Rhyne. Pag sinusubukan ko yumakap sa kanya, tinutulak nya ako. Pag hahawak ako sa braso nya, pumipiksi sya. Pag naman napapa tingin ako, nakikita ko sya'ng naka tingin pero umiirap.

Hinahayaan ko nalang. Siguro nga hanggang dito lang din kami.

Umalis yung tatlo at naiwan kami saglit. Actually, si Winter at Summer nag c.r, Si Kino naman, bumili ng pagkain. Huminga ako ng malalim saka sya tinitigan. Nagulat pa ako ng makita'ng naka tingin din sya sakin.

"You're acting weird."

Natulala ako saglit pero naka bawi rin. Ibig sabihin pansin nya?

Pinanuod ko lang yung mga tao na nag lalakad sa harap. Gusto ko makasama sya ng wala'ng iba'ng hadlang. Gusto ko maka lapit sa kanya na walang naka tingin. Pero ngayon nasa tabi ko na sya. Para ako'ng tanga na hindi manlang maka kibo sa kanya.

Pero dapat ko na sabihin sa kanya yung pamamaalam ko. Kahit di direkta. Matalino naman ang tao'ng to kahit na sagad sa kasupladuhan. Umupo ako sa tabi nya at bumuntong hininga. Time to say goodbye?

"Mahal kita." ako

"So?"

"So I want to give you everything I can. As much as possible I want to love you more. But I respect you. I respect the fact that you love someone. I'm not asking you to love me back.. Just.. Just let me love you.. Hanggang sa m-mamanhid ako.." sa ilalim ng lupa.

"You're hurting yourself. Don't fool yourself."

He's about to stand but I grab him. I couldn't help but my tear escaped from my left eye. I'm hurt. And fuck. I couldn't help it!

"P-Please. Ngayon lang.. Kahit ngayon lang. Itrato mo naman ako ng maayos." I beg.

He threw me and glance and after that. He left.

Yumuko lang ako. Kahit sakin na naka tingin yung iba, wala akong paki. Sunod-sunod na tumulo yung luha ko kasabay ng pag didilim ng paligid ko.