Who I am

28 - Brandon

Wanneer ik mijn ogen open ligt Victoria nog steeds in mijn armen. Glimlachend strijk ik een plukje haar uit haar gezicht. Haar knot is slordig gaan zitten en plukken haar steken dan ook alle kanten uit. Maar nog steeds ziet ze er mooi uit. Het maakt haar schattig. Ik kijk hoe laat het is. Pas drie uur. Zuchtend sluit ik mijn ogen weer en val niet lang daarna weer in slaap. 

'Brandon.' Haar zachte stem laat me uit mijn slaap ontwaken. Ik open mijn ogen en knijp ze vervolgens kort samen. 

'Wat is er?' mompel ik.

'Ik had een nachtmerrie.' Haar stem klinkt gebroken. Meteen doe ik het licht aan. Tranen rollen over haar wangen. 

'Waarover?' vraag ik terwijl ik rechtop ga zitten. Ik sluit haar stevig in mijn armen. 

'Ruben.' Dat had ik kunnen weten.

'Hij kan je niks meer doen' stel ik haar gerust. 

'Weet ik maar ik vergeet niet wat hij gedaan heeft.' Ik wrijf troostend over haar rug. 

'Het komt wel goed' fluister ik. 

'Ik hoop het.' Ze legt haar hoofd tegen mijn borst aan. 'Ik word gek van die dromen.'

'Ik snap het. Maar ik ben bij je.' Ik streel over haar arm. 'Die dromen gaan wel over.' 

'Bedankt' mompelt ze. Ik glimlach en plaats een kus op haar voorhoofd. 

'Laten we maar weer gaan slapen.' Ze knikt. Ik zak wat naar beneden terwijl ik Victoria stevig in mijn armen hou. 'Ik ben bij je.' Ze laat haar hoofd op mijn borst rusten als ze haar ogen sluit. Ik kijk toe hoe ze in slaap valt. Mijn hand glijdt nog altijd over haar arm. Wanneer ik zeker weet dat ze slaapt sluit ik ook mijn ogen.

*****

'Victoria.' Ik probeer haar nogmaals wakker te schudden. Nog altijd opent ze haar ogen niet. Zuchtend kijk ik haar aan. Na vele pogingen druk ik mijn lippen tegen de hare. Na een aantal seconden gaat ze mee in mijn kus dus trek ik me terug.

'Moest dat?' vraagt Victoria met een pruillip. 

'Ja, je werd niet wakker.' Ze haalt haar schouders op. 

'Je mag dat wel nog een keer doen.' Ik glimlach. Mijn lippen plaatsen een zachte kus op haar voorhoofd.

'Zullen we naar het park gaan vandaag?' stel ik voor. 

'Alleen als je me zoent.'

'Oke, best.' Mijn lippen vinden de hare weer. Ze gaat erin mee en haalt haar hand zacht door mijn haar. Even laat ik haar lippen los om kusjes op haar kaak en in haar hals te plaatsen. Victoria sluit genietend haar ogen. Haar handen zitten nog altijd in mijn haar maar maken geen enkele beweging meer. Ik grijns kort en zuig dan aan een stukje huid. Er ontstaat een rode vlek. Vervolgens breng ik mijn lippen naar haar oor.

'Zie je wel dat dit leuk kan zijn' fluister ik. 'Ik kan je je nog veel beter laten voelen zodra je er klaar voor bent.' Daarna plaats ik een kusje op haar oor en werk ik zo mijn weg terug naar haar lippen. Mijn lippen strijken zachtjes over de hare. Victoria haalt haar handen uit mijn haar en streelt over mijn borst. Haar andere hand pak ik vast. Mijn vingers verstrengelen zich met die van haar. 

'Ik heb nooit gezegd dat het niet leuk kan zijn' fluistert Victoria. Ik glimlach en laat dan mijn lippen weer de hare raken.