Taking Chances (Published Under Bliss Books)

Kabanata 4

Kabanata 4
Formal

This meeting is supposedly formal. Really freaking formal.

"Sir, are you even listening?" Pinanormal ko ang boses ko at hindi ipinakita ang sobrang pagkairita ko.

"Hmm?" Tinaasan niya ako ng kilay at tumango-tango habang nakatitig pa rin sa akin.

"Mr. Salcedo, are you listening?" ulit ko at kinagat ang labi. Nakakainis kasi! Kanina pa ako salita nang salita rito tapos hindi siya sumasagot! Palagi siyang nakatingin sa akin—sa halip na sa proposal—na ikinaiilang ko.

Ngayon lang kasi nangyari ito at hindi ko pa inaasahan. Nagugulo ang sikmura ko sa bawat pagkibot ng labi niya at lalo pa noong ngumiti siya sa akin na nagpalitaw ng biloy niya.

"Yes, I'm listening, baby." Ngumiti lang siya at nagsalubong na ang kilay ko. Nahuli ko ang pagsulyap niya sa dibdib ko kaya napaayos ako ng upo bago itinaas ang neckline ko. Nang sumulyap ako sa kanya ay nakangiwi siya pero ngumisi rin na parang timang.

"Stop calling me that, please? Is this how you treat all your clients? Huh?" sabi ko, kalahati sa nararamdaman ko ay naiinis sa isiping iyon.

Nanlaki naman ang mga mata niya at umiling-iling.

"Hindi, ah! Grabe...I'm formal when talking to my clients," depensa niya pero mas sumimangot ako sa sinabi niya.

"Seriously?, eh ano ito ngayon? I'm your client, Mr. Salcedo, and you're not being formal right now," matigas kong sabi na ikinahaba ng nguso niya. Pumungay ang mga mata niya at parang batang pumangalumbaba sa mesa at isinubo ang salad na nasa platito niya.

"You're not my client, baby. You're my client's secretary so..." Nagkibit-balikat siya at napaismid ako sa ginawa niyang pagkindat.

Sumubo rin ako sa pagkaing nasa platito ko at hindi na muling nagsalita. Amusement was written all over his face nang tingnan ko siya and I wonder why.

"Ano?" Ngumiti siya at iminuwestra ang gilid ng labi niya.

"Ano?" Inulit niya lang ang ginawa niya kaya tinaasan ko siya ng kilay. "You can just tell me kung ano iyon. Ang dami mong alam," reklamo ko at mukhang nakukuha na ang ibig niyang sabihin.

Nahigit ko ang hininga ko sa gulat nang abutin niya ang mukha ko kaya napaatras agad ako at pinunasan ang gilid ng labi ko.

"Ano ba 'yan! Ako ang magpupunas, eh!" He groaned at napabuga ng hangin.

"Ang dami mong pakulo. Sana sinabi mo na lang," sabi ko at nag-iwas ng tingin, nangingiti na rin kahit hindi ko alam kung bakit.

"Tss, you're killing the thrill. Don't you have any sweet bones on your gorgeous body? Gano'n iyong sa napapanood kong mga movies, eh. May kalat sa gilid ng labi tapos pupunasan ng lalaki bago sila magkakatitigan then, boom! Kiss na!" Bigla akong napahagalpak ng tawa sa sinabi niya at hinagisan siya ng tissue na agad din niyang naiwasan.

"You're watching chick flicks?! Oh my!" Tumawa ulit ako at hinayaan ang mukha niya na unti-unting nawala ang liwanag.

"Bakit? Anong masama ro'n? You're so mean, Allison. Halikan kita d'yan, eh!" Nawala ang tawa ko at napakibot ako ng labi.

Ayan na naman kasi siya! Sabi nang sabi na hahalikan ako, hindi naman ginagawa! Paasa!

Bigla namang nanlaki ang mga mata ko sa naisip na kahalayan at agad akong kinalabutan.

Shit! Ano'ng naisip ko?! Oh, God, this isn't good.

"Care to share your thoughts, baby?" Kahit na nagwala ang sistema ko sa paggamit niya ng salitang iyon ay pinanatili ko pa rin ang seryosong mukha ko.