Ρίξε λίγο χρώμα!

Κεφάλαιο 31ο

"Πίσω στο κρεβάτι"

"Όχι"

"Καλά, ο γιατρός είπε πως πρέπει να μείνεις συο κρεβάτι για λίγες μέρες. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις;"

"Μα βαρέθηκα" του είπα.

"Αυτό, να το σκεφτόσουν πριν κυκλοφορείς βρεγμένη με την πετσέτα" σχολίασε.

Τον κοίταξα καλύτερα, κάτι μαγείρευε σε μια κατσαρόλα.

Μου μπήκε η ιδέα να αρπάξω την κατσαρόλα και να του την φέρω στο κεφάλι αλλά ήμουν τόσο αδύναμη τις τελευταίες 2 μέρες που θα μου έπεφτε στο πάτωμα πριν καν το καταλάβω.

"Τι μαγειρεύεις;" ρώτησα καθώς καθόμουν σε μια καρέκλα.

"Σούπα"

"Για μένα;" ρώτησα ειρωνικά.

Μου έριξε μια δολοφονική ματιά και συνέχισε να μαγειρεύει. Πλάκα είχε.

Γέλασα πνιχτά αλλά το μετάνιωσα γιατί ο λαιμός μου ξεράθηκε και ξέσπασε σε ένα φρικτό βήχα.

Ο Φερνάντο άφησε την κατσαρόλα στην φωτιά και ήρθε δίπλα μου. Μου έτριψε την πλάτη απαλά μέχρι να ηρεμήσει ο βήχας.

Ύπαγε οπίσω μου Φερνάντο του σατανά!

Δεν έχεις το δικαίωμα να είσαι καλός μαζί μου και να με κάνεις να υποχωρώ τόσο εύκολα.

"Σε πάω πάνω" ανακοίνωσε.

Πριν προλάβω να αντιδράσω, με φορτώθηκε στα μπράτσα του και άρχισε να περπατά μέχρι τις σκάλες.

Δεν είπα κάτι γιατί η ζαλάδα με έκανε να νυστάζω. Ήμουν σχεδόν αναίσθητη όταν άνοιξε την πόρτα του δωματίου του.

Με άφησε να κοιμάμαι στο δικό του γιατί ήταν πιο ζεστό από αυτό που μου είχε παραχωρήσει.

Αφού με άφησε στο κρεβάτι, τράβηξε όλα τα σκεπάσματα πάνω μου για να μην κρυώνω.

"Μμμ" μούγκρισε ευχαριστημένος.

Έβαλε την παλάμη του στο μέτωπο μου για 2 δευτερόλεπτα.

"Έχεις πυρετό ακόμη" μονολόγισε.

Ύστερα έβαλε την παλάμη του στον λαιμό μου για να δει την θερμοκρασία κι εκεί. Μετά στο στέρνο μου και το άφησε εκεί.

"Φερνάντο" έτριξα τσαντισμένη.

"Τι;" ρώτησε δήθεν απορημένος.

"Τα ξερά σου από πάνω μου" ψέλλισα.

Δεν θυμάμαι κάτι άλλο, μάλλον με πήρε ο ύπνος. Όποτε αρρωστώ κοιμάμαι συνέχεια.