Ρίξε λίγο χρώμα!

Κεφάλαιο 35ο

"Πως βρέθηκε το σχέδιο σου στον φάκελο μου;" ρώτησε έτοιμος να σκάσει στα γέλια.

Κοίτα τι παίζει τώρα.

Άμα του πω την αλήθεια θα με σκοτώσει σαν κοιμάμαι απόψε κι άμα του πω ψέματα...Πάλι θα με σκοτώσει όταν το ανακαλύψει.

Γι' αυτό του λέμε την αλήθεια επειδή δεν μασάμε και όποιον πάρει ο Φερνάντο. Αλλά εντάξει, άμα είναι να πάρει κάποιον ας πάρει εμένα.

Ρωξάνη!

Μην ξεφεύγεις από το θέμα!

"Βασικά.." άρχισα.

"Μια μέρα έψαχνα κάρβουνο για να τελειώσω ένα σχέδιο και δεν έβρισκα κι εσύ φώναζες από κάτω πως έπρεπε να φύγουμε κι επειδή ποιος σε άκουγε αν αργούσα κι άλλο έχωσα το σχέδιο μου στον φάκελο σου με την ελπίδα πως κάποιος θα το περνούσε για δικό σου και θα σε κορόιδευε για μια ζωή"

Ο Bernardo έσκασε στα γέλια. Κοίταξε μια εμένα και μια τον Φερνάντο.

Ο Φερνάντο χαμογελούσε κουνώντας το κεφάλι του αποδοκιμαστικά.

"Πολύ ζωηρή αυτή που διάλεξες" είπε ο Bernardo στον Φερνάντο.

"Ναι, το ξέρω" απαντησε κοιτώντας με.

"Πρέπει να παραδεχτώ πως έχεις ένα πολύ ιδιόρυθμο ταλέντο" συνέχισε ο Bernardo. "Βλέπεις, οι γραμμές σου είναι 2/3 κοντύτερες από την κλασσική κλίμακα"

"Αλήθεια;" ρώτησα απορημένη. "Ποτέ δεν το κατάλαβα πως το έκανα αυτό"

"Κι όμως το κάνεις" είπε ο Φερνάντο χαμογελαστός.

"Ναι, ναι" πετάχτηκε ο Bernardo.

"Αυτό που μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή όμως ήταν οι τόνοι των χρωμάτων" συνέχισε.

"Εκεί που έπρεπε να φωτίζεις έβαλες μαύρο κι εκεί που έπρεπε να υπάρχουν σκιές έβαζες λευκό. Πρώτη φορά είδα κάτι τέτοιο"

"Ναι, είμαι κάπως περίεργη" παραδέχτηκα νευρική.

"Αυτό ακριβώς είναι που σε κάνει μια καλλιτέχνη με Κ κεφαλαίο"

"Αλήθεια;" ρώτησα χαμογελαστή.

"Φυσικά. Ήταν τόσο περίεργο το σχέδιο που καταντούσε πολύ ενδιαφέρον"

Περάσαμε αρκετή ώρα μιλώντας περί τέχνης. Παραδόξως καταλάβαινα πολλά από αυτά, εξέπληξα και τους υπόλοιπους αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό.

Ο Φερνάντο έπινε αρκετές σαμπάνιες και νόμιζε πως δεν τον έβλεπα αλλά θα τον κατσάσιαζα μόλις φτάναμε σπίτι.