Ρίξε λίγο χρώμα!

Κεφάλαιο 37ο

Άνοιξα τα μάτια και κοίταξα το ρολόι στο κομοδίνο. Η ώρα ήταν 1 το μεσημέρι.

Πρωινή πρωινή όπως πάντα.

Περπάτησα βιαστικά μέχρι την ντουλάπα και κοίταξα τα ρούχα μπροστά μου. Αναστέναξα κλείνοντας τα μάτια.

Σε 4 μέρες κλείνει ο ένας μήνας που είχαμε πει πως θα έμενα εδώ. Νόμιζα πως αφού τα είχαμε βρει θα έμενα κι άλλο εδώ αλλά όπως ήρθαν τα πράγματα χλωμό το βλέπω.

Άμα συνεχίσουμε έτσι με βλέπω να μαζεύω τα πραγματάκια μου μεθαύριο.

Εκτός κι αν με πετάξει αυτός έξω.

Το να μου ζητήσει να μείνω το βλέπω χλωμό.

Κούνησα το κεφάλι και άρπαξα ένα μαύρο τζιν και ένα κρεμ πλεκτό. Έβαλα τα πάντα στο κρεβάτι κι άρπαξα την πετσέτα μου για να πάω στο μπάνιο για ένα ντουζ.

Έκανα ολόκληρο αγώνα με τον εαυτό μου για να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά και να μην συγκρουστώ με κανέναν τοίχο.

Αφού βρήκα την πόρτα του μπάνιου μπήκα μέσα. Δεν μπήκα στον κόπο να κλειδώσω, ο Φερνάντο ή θα έλειπε ή θα ήταν στην αυλή. Μπήκα στο μπάνιο και άφησα το νερό να τρέχει όσο έβγαζα τα ρούχα μου.

Άρχισα να πλένοναι σχολαστικά. Το νερό ήταν ζεστό, δεν ήθελα να βγω μα έπρεπε. Αφού σταμάτησα την ροή του νερού κίνησα να βγω απ'την ντουζιέρα.

Επειδή όμως είμαι η Ρωξάνη και πρέπει να κάνω τα πάντα λάθος, γλύστρησα και χτύπησα το αριστερό μου χέρι.

Αν κρίνω από το ότι ο Φερνάντο δεν ήρθε να δει τι έγινε, μάλλον η κραυγή μου δεν ήταν αρκετά δυνατή καθώς έπεφτα.

Δυσανασχετώντας, φόρεσα με το ένα μου χέρι τα ρούχα μου. Προσπάθησα να κινήσω τον καρπό μου κυκλικά αλλά ήταν αδύνατο, με πόναγε.

Κατέβηκα τα σκαλιά βιαστικά και βρέθηκα στον κάτω όροφο.

"Φερνάντο;" ρώτησα δυνατά για να μου πει που είναι.

Δεν μου απάντησε αλλά τελικά τον βρήκα στην κουζίνα να πίνει ένα τσιγάρο, σκιτσάροντας κάτι σε ένα κομμάτι χαρτί.

Διστακτικά τον πλησίασα και στάθηκα μπροστά του.

"Έπεσα και χτύπησα το χέρι μου" άρχισα. "Μπορείς να ρίξεις μια ματιά και να μου δώσεις κάτι να το δέσω;"

"Έχει πάγο στο θάλαμο" είπε ξερά.

Τον κοιτούσα για λίγα δευτερόλεπτα.