Hoofdstuk 4

37 3 0
                                    

                  
Het schuingedrukte tekstgedeelte (dit begint bij * en eindigt bij ** in de tekst) bevat suicidale elementen, lees dit niet als je hier gevoelig voor bent/of niet tegen kan!!

-------------------------------------------------------

"It's hopeless, the end will come and wash it all away. Forsaken, I live for those I lost along the way" Ik mompel de nummers van een liedje dat ik lang geleden op de radio hoorde terwijl ik langs een drukke autoweg in Amsterdam naar het station van Amsterdam Bijlmer probeer te komen.

Het is rond middernacht, maar het is nog verbazing wekkend druk op de weg. Ik kijk op mijn horloge. 23:03 uur. Ik moet opschieten want over een kwartier komt te volgende trein aan op het station.

Ik versnel mijn pas terwijl ik me focus op de geluiden en lichten van het verkeer op de autoweg en de gedachten in mijn hoofd de muziek van de dag is. "And I can't remember how it all began. You suffer, I live to fight and die another day".

In de verte zie ik het station Bijlmer al liggen. Ik versnel mijn pas weer en kom even later het gebouw van het station half hijgend binnen. Ik kijk op het stationsbord om te kijken hoe laat de volgende trein precies komt. 23:20 uur vanaf spoor 1.

Ik neem de roltrap naar spoor 1 terwijl ik nog aan uithijgen ben van het snelwandelen. Ik heb totaal geen conditie, dus ik ben algauw uitgeput.

Eenmaal op het perron loop ik langs de witte onderbroken streep in de richting van waar de trein vandaan zal komen. Het is rustig op station Bijlmer. Alleen op het perron aan de overkant is een man van rond de vijfentwintig druk bezig met zijn telefoon. Verderop op de prullenbak, land een stadsduif die komt kijken of er nog wat te schaften is. 'Helaas, de schoonmaakdienst heeft net tijdens de laatste ronde van vandaag de prullenbakken geleegd.' Denk ik.

Alsof de duif mijn gedachten kan horen, vliegt hij weer weg. Hij vliegt weg, naar de hemel. "Tot zo" fluister ik onhoorbaar.

*
Dan zie ik in de verte een geelblauw voertuig aankomen. Ik draai me om en ren in de richting hoe de trein op het station aan zal komen. Als de trein het station binnenrijdt, ren ik nog harder om voor de trein te blijven. Op het moment dat de trein in het midden van het station is, fluister ik tegen mezelf "nu".

Ik spring.

**












De trein remt, een oorverdovend geluid schelt door het station.

"De machinist heeft zojuist een persoon aangereden, blijf allen kalm en we komen later bij u terug als we meer informatie hebben" roept een kraakstem, het is de conducteur.

"Bel de hulpdiensten", roept de machinist overstuur, "1-1-2, snel!"

"Rustig, Herman", zegt de conducteur tegen de machinist om hem rustig te krijgen.


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De lyrics in dit hoofdstuk zijn van het nummer Fade Away - Breaking Benjamin.

This Is For The HatersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu