Hoe haat liefde werd

Deel 12

' Heeft hij je gekust?!!' Riep Rachida verbijsterd en keek haar vriendin verbluffend aan. Ze waren onderweg naar naar de les, toen Rachida haar de toiletten introk. er waren nu al twee dagen gepasseerd na de verlovingsfeest van haar zus, en ze kon het niet meer langer voor haar eigen houden . Ze moest steeds aan die kus denken, aan het gevoel die het haar had gegeven, en dat ergerde haar enorm.
Ze weigerde iets, al is het iets heel klein te voelen voor die idioot.
'SSSTT! De bedoeling was dat jij het alleen wist en niet heel de wereld.' Rachida keek haar nog steeds geschokt aan.
'Hoe ? Ik snap het niet, hij kuste je zomaar ofwa? Nora keek haar vriendin sarcastisch aan.
'Nee, ik heb hem gesmeekt daarvoor'
'Nu geen grapjes. Ik ben kwaad op jou, waarom heb je me niks gezegd toen?'
'Ik weet het niet. Ik wou doen alsof het niet gebeurd was, denk ik.' zei Nora en keek haar vertwijfeld aan.
'was het dan zo erg' vroeg Rachida haar verwonderend.
'Nee! dat was wat me bang maakte, wat moet ik nu doen?' riep Nora wanhopig uit.'
'Heb je gevoelens vo-...?' 'Nee! O god nee.' Onderbrak Nora haar verontwaardigd.
'Wel dan is er toch niks? en als je zijn kus niet zo verschrikkelijk vond, dat is toch niet het einde van de wereld ?'
'De bedoeling was dat ik hem haatte' Rachida zag dat haar vriendin radeloos was en had een beetje medelijden met haar.
'Dat betekend gewoon dat je hem niet zoveel haat als je dacht , meer niet.Je zal het wel snel vergeten.'
Zei ze bemoedigend.
'Ja je hebt gelijk!' riep Nora opgewekt. Ze gaf haar vriendin een knuffel en keek haar dankbaar aan.
'Dank u.'
'het is niks.' Zei Rachida nonchalant ' Komaan we moeten naar de les, gekkerd.' En ze trok Nora mee naar buiten.

Tegen de einde van de dag was Nora bekaf. Ze kon wel in slaap gevallen zijn van de saaiheid in sommige lessen, maar was ook dankbaar dat het haar afleidde van de gedachte aan Noufel en zijn kus. Ze ging naar buiten en besloot om op haar vriendin te wachten.
Ze zag dat Noufel daar ook stond en was bijna van plan om terug naar binnen te gaan, toen ze zag dat hij niet alleen was. Hij stond te praten met een of ander meisje die haar vaag bekend kwam. Zeker één van zijn harems dacht ze spottend. ze zag dat de jongedame hem iets in zijn oor fluisterde waardoor hij moest lachen. ze kreeg een raar gevoel, ze wist niet wat het was, maar blij was ze niet. Zijn lach maakte hem nog aantrekkelijker en blijkbaar was ze niet de enigste die dat opgemerkt had. zijn gezelschap keek hem aan alsof hij eetbaar was dacht ze geërgerd. Wat is er zo geweldig aan hem dat ze hun eigen zo verlagen ? hij is wel knap maar hij is grof, hatelijk, arrogant, een psychopaat... Nora was druk bezig met zijn fouten op te sommen in haar hoofd dat ze niet doorhad dat hij haar had opgemerkt. Noufel zag haar zitten op het bankje naast de ingang van het gebouw .Hij merkte op dat ze ver weg was met haar gedachte.Hij was niet van plan om naar haar te gaan maar hij werd naar haar toe getrokken als een bij naar honing.Vanaf hij haar had gekust, was ze geen enkel keer uit zijn gedachte geweest.Waarom kon hij haar gewoon niet vergeten ? dacht hij misnoegd.
'Mag ik u gezelschap houden?' Vroeg hij haar grijnzend.'Het zou mij een plezier doen.'
Nora keek hem boos aan. Ze zag dat hij met haar aan het spotten was en ze voelde haar bekende haat en woede opkomen.
'wat mij een plezier zou doen , is dat je zou verhuizen en ik je nooit meer hoef te zien. Zou je da willen doen a.u.b. ?'
'En je mij laten missen? Nee dat zou ik je niet aandoen. Wie ga je dan kussen he ? Vroeg hij honend
'Val dood!' Nora stond woedend op en wou vertrekken toen hij haar hand zoals gewoonlijk vastgreep.
'Ik ben nog niet klaar met jou dus je blijft mooi hier! Ze wou hem net een klap verkopen, toen ze iemand haar naam hoorde roepen.
'Nora!!!' Noufel liet haar los en ze draaide haar om, om te zien wie het was. Haar gouden ogen gingen wijd open van verbazing.
'Amir?!' Ben jij dat? Vroeg Nora verrast.
'Wie anders gekkie? antwoordde Amir terug. Nora sprong van blijdschap in de lucht. Ze rende naar hem toe en wierp haar eigen in zijn armen. Amir klemde zijn armen om haar heen en gaf haar lachend een zoen op de wang.
'Ik heb je gemist jong' Zei hij lachend. Noufel bekeek deze hele vertoning met ergernis aan. Hij had gezien hoe ze die vreemde haar liet kussen op de wang en voelde een steek van jaloezie. Was hij diegene die ze bedoelde die beter was ? Hield ze van hem? Wie was hij en waarom deed het hem pijn, de gedachte aan haar met iemand anders ?

Dames sorry als er spel fouten in zitten, ik ben namelijk ko haha.. Dus ik zal het wel morgen bijwerken in shaa allah ❤️
Blijf lezen en vooral stemmen love jullie