Hoe haat liefde werd

Deel 18

Waaaacht! waaacht ! Riep Nora geërgerd uit. Ze liep achter haar bus waarop ze normaal gezien moest zitten. Ze had nog met Rachida zitten spreken, over de komende trouw dat ze de tijd uit het oog verloren was. Haar zus gaat razend zijn . ze had al een halfuur geleden thuis moeten zijn. Hopelijk geraakt ze thuis voor de winkels sluiten dacht ze wanhopig. Ze stopte met lopen want het had geen nut.woedend hief ze haar armen in de lucht.'Rot bus !!!' Ze besloot om maar te stappen want de volgende bus kwam pas binnen een uur. een auto stopte enkele centimeters voor haar. Ze vroeg haar hoopvol af, of het iemand zou zijn die ze kende. Dan kon ze het misschien nog halen. Ze keek al glimlachend naar de bestuurder maar haar glimlach verdween even snel als sneeuw voor de zon. 'Wel, wel,wel ik wist niet dat je snel kon lopen.' Ze Noufel grijnzend. 'Ik voelde jou aankomen.' Antwoordde ze scherp 'Nee, ik denk dat je te laat bent voor iets.' 'Je mag denken wat je wilt.' Zei Nora geïrriteerd en liep snel door. Hij kwam naast haar rijden en bleef haar grijnzend aankijken. Nora stopte geërgerd. 'Wat is er ?' 'Ik vroeg me gewoon af of je een lift nodig had ?' Ze keek hem zwijgend aan. 'Maar ja, ik zou je een lift gegeven hebben voor je had besloten dat het beter was dat we mekaar met rust lieten.' Vervolgde Noufel met een ondeugende blik. 'Wat heb jij pech zeg. Heb je nu geen spijt dat je dat hebt gezegd?' Nora kon hem wel wurgen van frustratie. Hij deed dit expres om haar te ergeren en het lukte ook nog. Ze keek hem woedend aan. 'Waarom zou ik spijt hebben ? Ik kan je niet eens uitstaan.' 'Tut,tut,tut waarom zo agressief? Vroeg hij honend. 'Loop naar de hel!!!' Voor hij kon reageren stak ze de straat over. Noufel wou haar dolgraag een lift geven, maar had besloten om het niet te doen. Deze keer moest zij naar hem komen en hij was zeker dat ze dat één van deze dagen zou doen. Dat hoopte hij toch. Nora kwam thuis uitgeput aan en verwachte al een lange preek van haar zus. Maar vreemd genoeg kreeg ze die niet ze bleef haar maar glimlachend aanstaren alsof ze iets wist. 'Wat heb ik gehoord ?' Vroeg ze haar met glinsterende ogen. Nora keek haar vreemd aan. 'Wat ?' 'Amir!' Riep haar zus opgewonden uit.' Ik ben heel blij voor je.' Zei ze terwijl ze Nora omhelsde. 'Wat romantisch! Het zou een mooi verhaal zijn om te vertellen aan jullie kinderen.' O god ze was even gek als Rachida, dacht Nora terwijl ze haar lach onderdrukte. 'Ik heb nog geen ja gezegd.' 'Wat ? En waarom niet ?' Vroeg haar zus verbaasd. Nora had geen zin om het allemaal uit te leggen. Ze wist nog niet wat ze wou en wou er nu ook niet over piekeren. 'Omdat ik wil nadenken. Antwoordde ze kortaf. 'Dus gaan we nu gaan voor de winkels sluiten?'. Zei Nora snel om haar af te leiden. 'Ja! dat is waar ook nog. Je bent laat, maar ik begrijp het. Je hebt genoeg aan je hoofd. Zei ze meelevend. 'Komaan, laten we gaan. Ik moet nog van alles kopen.' Ze trok haar Nora mee naar buiten en stapte de auto in. Hier gaan we zuchtte Nora. Ze had nog steeds geen zin maar besloot om er het beste van te maken, zolang ze maar haar gedachte kon verplaatsen. Het verliep allemaal beter dan verwacht, Het ging snel en af en toe vroeg haar zus haar mening, niet dat ze luisterde. als zij het mooi vond maakte het eigenlijk niet uit wat Nora ervan vond. Ze vroeg het gewoon om haar er bij te betrekken.Gelukkig kwam er een einde aan. Ilyass had haar gebeld omdat ze samen nog iets moesten gaan bekijken.Dus moesten ze weg tot Nora's grote opluchting. Ze droeg wel honderden zakken van allerlei prulletjes die volgens haar zus, het appartement wat zou opfleuren. Ga je mee de zaal gaan bekijken.' Vroeg haar zus 'Nee, Zet me maar af bij jullie appartement dan ga ik al beginne.' 'Ben je zeker ?' 'Ja zeker.' Antwoordde Nora beslist. 'Dank je, voor vandaag. Ik weet dat je niet zo graag winkelt'. Zei Rania met een dankbare blik. 'Het is niks. Ik help je graag.' Zoals afgesproken zette Rania Nora aan haar appartementsgebouw af en gaf haar de sleutel. 'Ik kom direct als ik klaar ben. En ja Samir komt onze nieuwe flatscreen brengen. Voor het geval dat je zou schrikken of zo.' 'Oké. Ga nu maar voor je te laat bent.' Zei Nora goedmoedig. Rania gaf haar zus nog snel een zoen op de wang en reed weg.