Hoe haat liefde werd

Deel 74

Noufel wreef met een pijnlijke trek op zijn gezicht over zijn scheen. De kreng. Hij was vergeten dat zij de gewoonte had zich te uiten op een fysieke manier. Hij had haar nog achterna willen lopen maar hij had op tijd beseft dat hij in zijn toestand maar beter op zijn plaats kon blijven.. hij had haar verdomme bijna gekust. Dat ze hem nog steeds kon doen verlangen naar haar maakte hem razend.. kon hij nu niet gewoon onverschillig zijn tegenover haar schoonheid ? het zou zoveel gemakkelijker geweest zijn om haar te negeren als ze lelijk was. Hij had haar de voorbije dagen bewust vermeden, bang dat hij misschien zijn zelfcontrole zou verliezen en iets dom zou doen.. en hij wist dat hij in haar buurt daar toe in staat was.. kijk naar waar zijn zogenaamde "zelfcontrole" hem naartoe had geleidt.. hij was in het eerste instantie nooit van plan geweest om haar mee te nemen maar vanaf hij zijn blik op haar had geworpen was hij verloren geweest.. Ze had er beeldschoon uitgezien in dat wit kleedje. Nog mooier dan dat hij zich herinnerde.. het enigste wat hem sterk had gehouden was het feit dat zij Omar boven hem had verkozen.. die gedachte maakte hem nog steeds nijdig.. Hij had die schoft moeten vermoorden, hij had haar geen keuze moeten geven maar het gewoon moeten doen. Maar het was nog niet voorbij dacht hij boosaardig. Omar krijgt zijn verdiende loon nog wel.. en Nora zal geen gevaar meer voor hem vormen, nee deze keer zal hij zijn zelfcontrole niet verliezen. Hij ging zich niet meer laten verblinden door haar schoonheid niet nu hij wist dat ze een harteloze kreng was...en ze haar uiterlijk enkel gebruikte om mannen te kwellen.. nee deze keer ging hij zeker niet bezwijken. Hij keek op zijn horloge en zag dat het al 2uur was.. hij moest dringend door naar zijn werk er kwamen belangrijke klanten vandaag en hij ging het deze keer niet verpesten door te denken aan Nora dacht hij resoluut. Hij deed zijn vest aan, nam zijn autosleutels en liep de deur uit. Noufel zat in zijn bureau de laatste documenten van het deal die hij en zijn broer succesvol hadden gesloten na te lezen. Er werd op zijn deur geklopt en hij keek geïrriteerd op. Wie kwam hem nu verdomme storen ? 'binnen!' brulde hij. de deur ging open en daar verscheen diegene die hij vandaag zeker niet wou tegen komen.. Zineb kwam binnen en hij kon al aan haar houding zien dat ze niet tevreden was.. ' en was ze het waard?' vroeg ze hem kalm maar noufel zag de blik in haar ogen en wist dat ze elke moment in woede kon uitbarsten. ' wie?' vroeg hij zo achteloos mogelijk.. ' diegene waarvoor je me in de steek hebt gelaten.' Snauwde ze hem nors toe. ' bedoel je mijn vrouw?' vroeg Noufel met een brede grijns. Zineb trok haar ogen wijd open van verontwaardiging. ' je vrouw?' spuwde ze er woest uit. ' zij is niets meer dan een sle..' Noufel nam abrupt haar arm in een pijnlijke greep vast.. ' durf mijn vrouw niet nog eens zo te noemen.' Gromde hij haar op een dreigende toon toe. hij liet zijn blik nadrukkelijk over haar lichaam glijden en vervolgde: ' de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.' ' Hoe durf je!' riep zineb verbijsterd uit terwijl ze met een ruk haar arm los trok.. ' jij hebt me gebruikt en dan heb je nog het lef om me te beledigen...!?' Noufel trok verbaasd een wenkbrauw omhoog. ' ik heb nooit beweerd dat ik van je hield Zineb. Je wist van het begin af aan al dat het niets meer was dan puur aantrekkingskracht.' Zineb stampte met haar voet op de grond als een klein ,verwend kind die zijn zin niet kreeg.. ' er zou meer tussen ons kunnen zijn maar zij heeft nu alles verpest..' bracht ze op een klagende toon uit ..Noufel begon stilletjes genoeg te krijgen aan haar geklaag en gezaag. Hij had nog werk te doen en kon het niet veroorloven om nog meer tijd te verspillen aan nutteloze dingen. ' Geloof mij zij is niet de reden..' zei hij met koele blik.. ' ' dat is ze wel..' beet zineb hem vastberaden toe.. ' maar ik zal haar niet toelaten dit te verpesten voor mij..' Noufel streek gefrustreerd met zijn hand door zijn haar. Hij wist niet wat hij moest zeggen om haar te doen inzien dat er niks bijzonder tussen hen was... ' er is niks tussen ons zineb.' Ze schudde met haar hoofd en plaatste haar vinger op zijn mond.' Sstt, je weet niet wat je zegt. Ik zal je met de tijd wel doen inzien dat we bestemd zijn voor elkaar.' Is ze gek ? vroeg Noufel zich verbijsterd af. Hoe meer hij haar afwees hoe meer ze bleef plakken.. hij wist niet hoe maar hij moest en zal een oplossing vinden om van haar af te geraken maar voorlopig wou hij zijn werk verder zetten.. ze accepteerde zijn afwijzing duidelijk niet dus kon dit gesprek nog heel lang gaan duren..Hij moest nu van haar af zien te geraken, het kon hem zelfs niet meer schelen dat de woorden er grof en bot uitkwamen hij had genoeg aan zijn hoofd en had geen zin om zich hier ook nog zorgen om te maken ' ik wil dat je nu weggaat zineb.' Ze staarde hem enkele seconde stil aan tot hij er bijna een benauwd gevoel van kreeg , uiteindelijk knikte ze zachtjes met haar hoofd. ' het komt wel in orde, dat beloof ik je.' Fluisterde ze nog zachtjes met een doffe blik in haar ogen en liep zijn bureau uit.. Noufel liet zich met een zucht van opluchting zakken in zijn stoel en greep zijn documenten weer vast.. Hij had nu geen tijd om te denken aan de bizarre woorden van zineb daar zou hij zich later wel druk om maken.. nu ging hij zich focussen op de papieren in zijn handen anders ging zijn broer hem daar ook nog eens over lastig vallen..Hij wou net zijn werk verderzetten maar werd opnieuw onderbroken, deze keer klopte niemand aan zijn deur maar was het zijn gsm die afging.. 'Ja?!' snauwde hij tegen de persoon aan de andere kant van de lijn. 'uhm .. Ze is weg meneer.... Je vrouw is weg.' Noufel stond met een ruk op , hij kon zijn oren niet geloven. 'Weg , naar waar?!' Brulde hij. ' uhm, uhm we weten het niet ze is via de achtertuin weggeglipt meneer.' Noufel smeet zijn gsm woedend op de grond waardoor het in verschillende stukken uiteen sprong.. Hoe kon dit in godsnaam mogelijk zijn. Dan huurde hij mensen in om op haar te letten en dan vond ze nog steeds een manier om te ontsnappen.. maar deze keer ging het haar niet lukken zomaar te verdwijnen.. nee dat kon hij haar garanderen !!! '