Chapter 6: SHO

35 8 0
                                    




Krisha


"Pagminamalas ka nga naman oh. Na classmate ko pa talaga yung monster na yun. Kainis!" Andito ako ngayon sa Garden, alam niyo na, kailangan ko talaga ng fresh air. Nakaka loka ang araw nato. Kainis! Sana si Rico nalang yung naging seatmate ko. Kalorrkieee! Classmate na nga kami nung aswang na yun, seatmate pa. Aba! Sumusobra na kayo ah.





"Hoy!"





"Ay! Lecheng baboy ka!" <tigil mundo mode> (*0*) S-si Rico. Omg. "Ah. Rico." 'Kalma kalang gurl.' Si Rico lang yan.'





"Grabe naman, baboy talaga. HAHAHHA" Fudge bar!! Kainin mo na ako. Omygosh. That killer smile. Rarrrr!





"Binigla mo kasi ako. Ayan tuloy naging baboy ka." Aba! Leche! Napapabebe ako dito ah.





"May lakad ka ba mamaya?" Tanong niya sakin. OMG. Date ba to? Kyaaaaah! Kinikilig ako.





"A-ah wala naman." Sa totoo lang may lakad talaga ako pero pwede ko naman yung I-cancel. Hehehe.


"Ahmm, pwede ba ki---"


"Hmmm..." Leche! Sinong bwisit ang bumulabog sa sweet moment namin? Ayon na sana eh, sweet time na sana eh. Ayon na oh. Leche tong.... (*0*) Siya nanaman. (-_-') Monster talaga! Kung saan-saan lang sumusulpot.





"Bakit?" Kalma kung tanong sakanya. Sa totoo lang, mapapatay ko na talaga siya! (-_-*) 100x kuna nga siyang pinatay sa isipan ko, eh.





"Tumabi nga kayo." Aba! "Sa susunod wag kayong haharang-harang sa dinadaanan ko." Aba! Aba! Sumusobra na siya ha. Sino ba siya. Isa lang naman siyang lintek na highschool student.





"Excuse me!" Napalingon naman siya sakin, sa totoo nakakatakot parin ang mukha niya pero NO WAY! di ko to papalagpasin. Sino ba siya sa inaakala niya. Binubwesit niya talaga ako. Aba! Leche siya!





"What?" (-_-)





"Sino ka ba at ganyan ka makapag salita? At ang laki kaya ng dinadaanan mo. Pwede ka namang umiwas diba, kita mo don, don, don at doon. See? Ang dami mong pwedeng daanan. Bakit? Dito lang ba ang pwedeng 'mong' madaanan? Ha? Sumagot ka." Galit kung tanong sa kanya. Di ko na talaga matiis, eh. Una, inistorbo niya ang sweet moment namin ni Rico. Pangalawa, pinagsabihan kaming wag haharang-harang sa daan. Ganito kasi yung Garden. --> ( | | | | | | ) Kita nyo? Ang daming daanan diba.





"Krisha, tama na yan. Alis na tayo." Inaawat na ako ni Rico. Pero di ko to papalagpasin. Inis na inis na ako sa kanya. Okay fine! Aaminin ko pikon ako, madaling magalit. Pero iba to eh, sobra na.





"Hindi! Nakakainis na kasi siya eh, may ibang daan naman tapos maypa sabi-sabi pang 'wag kayong haharang-harang'. Nakakainis eh. Sino ka ba at ganyan ka? Pagmamayari mo ba tong Graden na to? O di naman kaya may-ari ka ng school? HAHHAHA Sino namang magmamay-ari ng school na katulad mong monster at walang modo, walang respeto. Natutulog ka nga lang sa klase natin eh, bagsakin din siguro ang mga grades mo. At........" Di ko natapos sasabihin ko kasi hinila na ako ni Rico palayo dun, sa garden. Kainis! Ang dami ko pa sanang gustong isumbat sa mokong na yon. Leche siya! Grrrr...





Lakad dito. Lakad doon. Hanggang sa mapadpad kami sa canteen. Pero nakakapagtaka si Rico, ang seryoso kasi ng mukha niya. Iwan ko kung bakit.


"Ililibre mo ba ako?" Tanong ko sa kanya. Ayyieee. Kinilig ako, ililibre niya ako. Omg.





"Hindi. Maysasabihin ako sayo." Okay! Di niya ako ililibre. Pero may sasabihin daw siya. Kyaaaahh! (^-^) Ano kayang sasabihin niya. Omg. Di ko kaya to. Magtatapat na kaya siya? Eww. Ang bilis naman. Pero okay na din, para advance.





"Ano yun?" (^-^)





"Yung sinisigawan mo kanina, ay anak ng may-ari ng school." Ano?!! (*0*) Mali ata narinig ko. "At di rin bagsakin ang grades niya, grumadate nga siya na valedictorian nung elementary." What? Nagjo-joke ba siya. Kasi tatawa na ako.





"Joke ba yan."





"Totoo ang mga sinasabi ko sayo. Kaya nga kita pinigilan kanina, kasi iba siya pag na galit." (~_~') okay! Takot na nga ako sa mukha niyang aswang, may ikakatakot pa ba yun?





"Anong ibig mong sabihing iba siya pag na galit?" Okay! Sa totoo lang kinakabahan na ako at natatakot.





"Basta. Nakakatakot. Wala siyang pinipiling biktima. Kahit lalaki, babae, teacher, doctor, kaibigan kahit sino pa man pinapahiya niya. Pinapahiya niya sa lahat ng tao. Sa LAHAT ng tao. Alam mo ba lahat na ng student na pinahiya niya ay umalis na sa school na to?" Tanong niya sakin.





"Hindi. Bago lang kasi ako dito, eh." (-_-')





"Okay! Ganito kasi yan. Pagpinahiya mo siya, sinungitan, inaway, SINUMBATAN. Ipapahiya ka niya, di yung ordinaryong pagpapahiya, yung sobra. Sabi nila 'Sobrang Hiyang Operation' daw ang tawag ni Miggy dyan." Pagpapaliwanag niya sa akin. Sh*******t. SOBRA. Di ba pwedeng 50,50 lang. Dapat kasi nanahimik nalang ako. Ano bang klaseng Pahiyang operation ang alam niya. Lintek na buhay to! Horror School dapat ang tawag sa School na to, kasi ang may-ari mukhang monster. Anong gagawin ko? Paano kung totoo yang operation na yan? Anon----.. <light bulb> Ting. Magtatago nalang ako, at hi ding-hindi ako magpapakita sa kanya. Tama!





"Kung may plano kang magtago, wag munang subukan. Di ka makakatakas dun." What?! (*0*)





"B-bakit? Pa-paano?"





"Kasi ipapahanap ka niya." Paliwanag niya sa akin. With matching seryoso face.





"Sinong maghahanap sa akin? Mga tiyanak? White lady?" Natawa ako sa mga naisip kung hahanap sa akin, kasi nga diba monster siya edi monster din ang barkada niya. Bwahahahha.





"Nagpapatawa ka ba?" Silence.... "Ipapahanap ka niya sa mga kaibigan niya." Ano bayerrrn? Binabantaan nanamn niya ako. O di kaya tinatakot.





"Sus!" Kalma Kung sagot sa kanya. Pero deep inside, gulong-gulo na ako at takot. Bakit ba kasi may pa operation-operation pa siyang nalalaman. Sana joke lang lahat ng nalaman ko, kundi...... I'M DEAD, talaga ako nito. Huhuhuhuhu. Bwisit ka talaga Miggy.

The Way You AreWhere stories live. Discover now