Everything Has Changed

Deniel Stephan Min

Deniel Stephan Min

Warning: SPG Hahaha XXD!!

"Appa palli! I'm going to be late at school!" Ang aga-aga boses na naman ni Daphne yung maririnig mo sa loob ng bahay namin.

"Appa palli!" Panggagaya ni Deniel sa kapatid nya na kasalukyang nasa banyo at inaayusan ng buhok ni Stephen. Ayaw nyang ipagalawa o ipatali yung buhok nya sa akin o kahit na sino, ang pwede lang gumalaw sa buhok nya ay ang Appa nya.

"Umma have you seen my music sheets?" Tanong ni Taejoon sa akin habang inilalapag yung bag nya sa upuan at pinat yung ulo ni Deniel.

"It's above the cabinet, Taejoon-ah" sagot ko. Parang kelan lang ang liit pa nitong mga batang to ngayon ay nag-aaral na sila at marunong ng sumagot. Lalo na yang si Daphne, sobrang naspoil ni Stephen habang nalaki kaya ayun, sobrang brat. Pero kung uubra sa tatay nya yung pagpapacute nya sa akin hindi, kaya ayaw ako kasama nun eh.

"You should know how to fix your hair na kasi big girl ka na" narinig kong sabi ni Stephen habang naglalakad sila papalapit sa amin dito sa hapag. Papasok na kasi sila at ginising nya pa talaga ang Appa nya para lang talian sya ng buhok.

"Ehh I don't want. I want you to do it for me" maktol nya. Kita mo na, hay naku!

Napakamot na lang si Stephen ng batok nya at napatango. "Ara! Ara! Appa will always do Daphne's hair" pagsuko nya kaya napailing na lang din ako.

Naka-upo na si Deniel at Taejoon tapos sumunod naman yung mag-ama bago ako.

"Anong oras pasok mo?" Tanong ko sa kanya ng lumapit ako at yakapin nya ako sa may bandang tyan. Alam kong pressured sya ngayon dahil malapit syang magrelease ng bago nyang album. Kagabi nga ay alas kwatro na sya umuwi tapos ginising pa sya ng unica iha nya para lang magpatali ng buhok.

"Mamaya pang 1. I told them I need to sleep" sagot nya habang nakayakap pa rin sa akin.

"Arraseo, let's eat" sabi ko sabay alis ng pagkakayakap nya sa akin bago umupo sa tabi nya.

"Whatever! No matter what happen you're still a big coward" pagkaharap ko sa kambal ay nagpapatayan este nag-aaway na naman sila. Napapikit ako, kelan ba sila matatapos?

"I'm not a coward!" Sigaw ni Deniel with matching tayo pa sabay hampas sa mesa.

"Really? Edi magpatuli ka sa saturday!" Sabi naman ni Daphne.

"Daphne" tawag sa kanya ng Appa nya para tumigil na sya, tumingin sya dito at tumahimik .

"Umma, di I really need to do that?" Tanong sa akin ni Deniel at bakas sa mukha nya ang takot. Ok naman na kasi sa kanya na magpatuli noong nakaraan, kung hindi lang tinakot nitong si Daphne na sobrang sakit daw yun at hindi ka makakalagay ng ilang days kaya nagback-out tuloy si Deniel.

"Yes baby, it's for your health naman eh" sagot ko sa kanya. Hinawakan ko yung kamay nya at marahang pinisil iyon.

"But you don't need to force yourself, Deniel. You can do it next year" singit naman ng Kuya Taejoon nya habang natayo mula sa kinatatayuan nito at ginulo yung buhok ni Deniel. That kid is so kind, mana sa Nanay.

"I need to go, bye guys" paalam ni Taejoon tapos lumabas na sya.

Ibinalik ko yung tingin ko kay Deniel na hanggang ngayon ay mukhang malalim ang iniisip.

"Kuya Taejoon was right, you don't need to force yourself if you don't want to do it now" paalala ko sa kanya. Tumango naman si Deniel tapos kumain na ulit kami.

Maya-maya ay nagsimula na naman si Daphne, she mouthed the word "Supot" to Deniel.

"Daphne, you should stop teasinh your brother" Stephen said in a warning tone, kahit na spoiled si Daphne kay Stephen ay mas takot pa rin sya dito keysa sa akin.

Nung matapos kumain yung kambal ay nauuna na silang sumakay sa kotse. Hinawakan ni Stephen yung kamay ko kaya hindi agad ako naka-alis.

"Tulog ka pa"  sabi ko sa kanya pero umilig sya.

"Nah, mawala na rin yung antok ko eh. Ingat sa pagdadrive, Dana" paalala nya sa akin tapos hinalikan nya ako sa noo. Aalis na sana na ako ng hindi nya bitawan yung kamay ko, na"What" ako sa kanya pero hindi nya ako pinansin, sa halip ay bahagya nya akong hinila saka hinalikan sa labi.

"Saranghae" bulong nya. Napangiti naman ako.

"I love you too" sagot ko sa kanya.

***
Kanina pa ako pabalik-balik dito sa hallway at kanina pa rin ako nag-aalala. Mahigit isang oras na sa loob ng operating room si Deniel at Stephen.

Yes, pumayag na si Deniel na magpatuli. Pagkauwi noong isang araw ay agad nyang sinabi sa Appa nya na magpapatuli na daw sya. We decided to do it on saturday para wala syang pasok at makapagpahinga sya sa linggo.

"Umma, relax Ok relax" pagpapakalma sa akin ni Taejoon. Masisisi mo ba ako kung hindi ako magkaganito kung makita kong mamumutla si Deniel kanina bago pumasok sa loob ng operating room?

Deniel is scared of everything that hurts. He's scared that sometimes he isolate himself to the people around him, he even told us that he doesn't want to experience love because he knows that it will hurt him, maybe that's why he was afraid of getting circumcise because he knows that he will be hurt at the end.

Tinignan ko si Taejoon at ngumiti sya sa akin. Yung ngiting nakakapagpakalma. Erika, thank you for gaving birth to this wonderful person.

Tumango ako sa kanya at inaya nya akong upo sa stool na nasa labas ng OR. "Umma, is Deniel going to be ok?"tanong sa akin ni Daphne pagkaupo ko, bakas sa mukha nya na nagaalala din sya para sa kapatid nya. Daphne is the sweetest among them even though she's the most hard-headed and a brat.

"Yes, baby, Deniel will be ok" sagot ko sa kanya. Matapos ang ilan pang minuto ay bumukas yung pinto ng OR at lumabas si Stephen na nakangiti. Lumingon sya sa likuran nya kaya napatingin din kami sa direksyon na iyon at nakita kong dahan-dahang naglalakad si Deniel habang hawak-hawak yung gitnang parte ng shorts nya.

"Umma!" Tawag nya sa akin nung makita nya ako, agad kaming tumayo at lumapit sa kanya.

"Masakit ba Deniel?" Tanong sa kanya ng Kuya Taejoon nya. Tumingin sya rito at umiling. "Di naman masakit eh" matapang na sagot nya kaya ginulo ni Taejoon ang buhok nya.

Tumingin sya sa akin at ngumiti. Tumingin din sya kay Stephen na hanggang ngayon ay nakangiti pa rin.

"Umma, I'm no longer a baby, I'm a boy now" sabi nya sa akin. Nag-init naman ang mga sulok ng mata ko dahil doon.

"Still, duwag ka pa rin" singit naman ni Daphne sabay takbo pero hindi sya mahabol ni Deniel.

---------
Lame! Sorry!!!!