GÖLGE GÖZLER

MUAMMA (5)

Bazen kendini umutsuz hissedersin. Elin, kolun bağlı... Sadece kabuk bağlamış yaraların vardır yaşantında... ki onu da kaldırmaya çekinmeden uğraşan insanlara maruz kalırsın.

Ama ne olursa olsun güçlü olmayı umut ederek; söylenenleri duymazdan, karşına çıkanları görmezden gelirsin. Çünkü kendini buna zorlarsın, şartlandırırsın. Hayat felsefen sadece ' duyma, görme,takma' dan ibarettir artık. Ama bir zaman sonra yorulursun güçlü olmaktan. Kendini tutunacağın birinin kollarına bırakmak istersin, sana iyi gelecek, seni özüne kavuşturacak birini istersin. Ama sadece istersin...

Kendimi öyle bir ümitsizlikle bırakmıştım ki; var olmamış umudumun daha da diBe çöktüğünü hissetmiştim.

*****

Her yutkunuşumda boğazım sanki yırtılıyordu.Göz kapaklarım birbirine yapışmış, açmakta güçlük çekiyordum. Kendimi hareket etmeye her zorlayışımda vücuduma kramplar giriyor ve bedenimin ağrıyla birlikte kasılmasına neden oluyordu.

Zor da olsa gözlerimi açtığımda yatağımda yatıyordum. Dün olanlar hafızama yavaş yavaş akın ettiğinde gözlerim yerinden fırlıyormuşçasına irileşip, kalbim göğsümden çıkar gibi atmaya başlamıştı.

Ani bir dürtüyle kalkıp, odayı gözlerimle kolaçan ettim ve işte oradaydı. Komidinin üzerinde duran telefonumu alıp kendimi polise ifade etmek adına derin bir nefes aldım. Ekran kilidimi açtığımda 'bir yeni mesaj' yazısını görmem vücudumun tedirginlik ve korku hormonları salgılamasına neden oldu. Bunları bir kenara bırakıp ani bir cesaretle mesajı açtım ve operatörün reklam bildirimiyle derin bir 'ohh ' çektim. 155'i tuşlayıp arama tuşuna basacağım sırada gizli numaranın aramasıyla korku beni çoktan eline geçirmişti. Merakıma lanet ederek telefonu açtım.

"Güzelim?" Gözlerim dolmuş ve kendimi konuşmaya zorluyordum.

"Aaaa... hadi ama. Susucak mısın böyle ? " Ağlamamak için kendimi sıksam da gözyaşlarım çoktan akmaya başlamıştı. Sesimin titremesini önemsemeden;

"Benden ne istiyorsun ? "

" Hmm... güzel soru. Senden ne istiyorum ? " telefonun diğer ucundan psikopat bir gülüşle;

"Bebeğim, sadece biraz oyunla birlikte seni istiyorum. Ama eğer polisi işin içine karıştırırsan olacaklardan ben sorumlu değilim."

Boğazıma öyle büyük bir yumru oturmuştu ki nefes bile alamıyordum. Daha fazla dayanamayarak telefonu yüzüne kapattım.Gelen mesaj sesiyle tekrar telefona odaklandım.

X: Ama telefonu yüzüme kapattın bebeğim. L

Artık kendimi bırakmış hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Herşeyden kurtuldum, bitti derken; bir yenisi gelip beni bulmuştu. Hatta daha beteri...

Ben Arya CANSIZ. Ruhu kırıklarla dolu, tamamiyle tükenmiş,umutsuz, acı sonuyla ölümü bekleyen kişi. Bunları dışarı vurmaya korkan; güçlüyüm, yıkılmazım, umutluyum, mutluyum imajını çizen,ikinci bir karakter daha ekleyen şahısım. Çevresi tarafından duygusuz, hiçbir sıkıntısı yokmuş gibi görünen ama içinde fırtınalar kopan o kişi benim.

*****

Akşam cafeye gideceğim için kendime çeki düzen vermeliydim. Gözleri şiş, yüzü sirke satan birini kim şarkı söylerken dinlemek isterdi ki ? Vücudum sanki parça parça olmuş dökülüyodu. Sanırım ılık bir duş fena olmazdı.

Duştan çıktığımda;gözüm saate kaydı ve kendimi 'yuh' demeden alıkoyamadım. Saat öğleden sonra ikiyi gösteriyordu. Üzerime akçam için siyah dar paçamı ve beyaz, baskılı tişörtümü giydim. Kış ayında bile olsak tişörtlerden asla vazgeçmezdim. Saçlarımı kurutup doğal haline bıraktım. Çok sade olduğuma kanaat getirip kuru kafalı kolyemi taktım.