~ခ်စ္ျခင္းေစရာ~

Ep-3

       ဟင္...အေရွ႕မွာ ...အတန္းေပါက္ဝနားမွာ အတန္းျပင္ကို ထြက္ဖို႔သြားေနတဲ့ ေနာက္ေက်ာ ေလး...ဟုတ္ တယ္...လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္း က ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးထဲ က ထုတ္မရခဲ့တဲ့...သူ႔ရဲ႕...
ေနာက္ေက်ာ ေလး...

       "Jong...Jongin..."
      ကၽြန္ေတာ္ သူ႔နာမည္ေလးအား တီးတိုးရြတ္ဆိုရင္း ထိုေနရာမွာပင္ မတ္တပ္ ေၾကာင္ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ တေျဖးေျဖးသူ အတန္းထဲကထြက္သြားတယ္...ဒီအခ်ိန္ဒီလိုရပ္ၿပီးေၾကာင္ေနရမဲ့ အခ်ိန္မဟုတ္ဘူး kyungsoo မင္း အရင္တခါလို ေနာက္က်သြားမယ္ ...ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္သတိေပးရင္း... ဟုတ္ တယ္ ...ငါအမွီလိုက္ရမယ္...

"သြားမယ္ေလ kyunsoo ဘာလုပ္ ?မင္းပဲ ငါ့ကိုျမန္ ျမန္လုပ္ဆိုၿပီး ခုက် ေတာ့ yarr ...yarr...kyungsoo~yarr"

       baekhyun ေျပာေနသည္ကိုပင္ ဆံုးေအာင္နားမေထာင္လိုက္.. ကၽြန္ေတာ္ထိုေနရာမွ ေျပးထြက္၍ သူ႔ေနာက္ကို အမွီလိုက္ မိသည္။ " ေက်းဇူးျပဳ ၿပီး မွီပါေစ" ...

        အတန္းျပင္ေရာက္ေတာ့ လူေတြၾကားထဲကေန ph ေျပာရင္း ေထာင့္ခ်ိဳး လမ္းတစ္ခု ကိုခ်ိဳးေကြ႕သြားေသာ သူ႔ေနာက္ေက်ာကို ခပ္ေရးေရးျမင္ လိုက္ရသည္။ကၽြန္ေတာ္ ရႈပ္ေထြးေနေသာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားၾကားတိုးေဝွ႕ကာ သူ႔ေနာက္အေျပးလိုက္မိသည္။

       ေဟာ ...အေရွ႕မွာ ေတြ႕ေနရၿပီ ခပ္သြက္သြက္လွမ္းေနတဲ့သူ... နည္းနည္းအရွိန္တင္ ေျပးရင္ မွီျပီ kyungsoo...fighting!!...အနက္ေရာင္ ကုတ္ အက်ႌ ဝတ္ထားၿပီး အရပ္အသင့္အတင့္ရွည္တဲ့သူက လူၾကားထဲမွာ ထင္းေနေအာင္ ေပၚလြင္ပါတယ္...

       သူ ကားပါကင္ ဘက္ ေကြ႕သြားတာပဲ ...Oh ...မွီေတာ့မယ္ ...မနားတမ္းေျပးလာေသာကၽြန္ေတာ္ ေသေလာက္ ေအာင္ ေမာဟိုက္ေနေပမယ့္ ...သူ႔ကိုေတြ႕ခ်င္ စိတ္ေၾကာင့္ သိပ္မေမာ သလိုပင္...ဟုတ္ပါတယ္ ...ႀကိမ္းေသပါတယ္...သူမွသူအစစ္ပါ ...ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ jongin အစစ္ပါ...

      ကား ပါကင္ ကကားတစ္စီးေရွ႕မွာ သူမတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ ...ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ကၽြန္ေတာ္လည္းအ ရွိန္ေလ်ာ့မိသည္။ဟူး...တာ္ေသးတာေပါ့ ...မွီလို႔...ကၽြန္ ေတာ္ ခုမွ ေပါ့ပါးသြားသလို သက္ျပင္းခ်ရင္းသူ႔ကိုေခၚဖို႔သူ႔နားအေရာက္သြားရန္ ေျခလွမ္းလိုက္စဥ္...