Chapter 5 : IM BACK !
~~ Nate POV ~~
“Hello Philippines!” bungad ko pagkababa palang ng eroplano.
“So good to be back?” tanong ni Manager M.
“Hmm. Let’s see” ano kayang mangyayari sakin dito sa manila? Walang chicks na kasi wild ng mga Americans. Magiging tigang ba ako neto hanggang kung kelan man ako mag sstay dito? Sana lang may makilala ako. Haha
“So where im gonna stay while we’re here?” tanong ko kay Manager habang naglalakad para kunin an gaming bagahe. Nasa first class kami ng eroplano kaya kokonte palang ang mga pasahero na kasabay namin.
“You’ll be staying at my condo for a while, im looking a unit for you” she answered.
“When the hell do you have a condo here in Manila?” gulat na tanong ko dito. Magtatagal ba kami dito kaya kumuha sya ng condo.
“I’m just renting it, it’s my friend’s condo.”
“Oh I see. So we’re gonna stay in one room?” may kasamang panlolokong ngiti ang mababakas sa aking labi.
“You wish! There’s a guest room where you’ll stay” taas kilay pa si Manager. If I know may pagnanasa din sakin toh.
Papalabas palang kami ng airport ay kabila-kabilang flash na ang bumungad sakin galing sa mga paparazzi at fans.
“Mr. Nathaniel, so it is true that you’ll be having a movie project here in your home town?” paparazzi 1
“How long you’ll going to stay here? Or you’ll stay here for good?” paparazzi 2
“How are you and Lucy?” Paparazzi 3. Lucy? Hmmm . Ah, isa sya sa nakatrabaho ko before na nalink sakin.
“Is it true that your dating Nina?” Paparazzi 4
“No Comment” tinatamad ako sagutin ang mga sagot nila. Kaya si Manager nalang ang sumagot.
“Yes, he will be having a movie project here. Don’t forget to watch it” ngiting ngiti si manager. Syempre kelangan ipromote nya ang movie ko.
“Welcome to the Philippines Nathaniel Marquez. We LOVE you!” with heart shape pa. Yan lang naman ang nakasulat sa banner ng aking mga fans. Puro tili ang maririnig mo sa kanila.
“I love you Nathaniel!!” one of my fans shouted.
“I love you too” sabay wink na naging dahil na mas malakas ng hiyawan.
“Let’s go” aya sakin ni manager papasok sa sasakyan upang makaiwas na sa mga paparazzi. Mabuti nalang nakaabang na agad ito sa exit at hindi na kami nahirapan.
“What do you think of 3 days vacation on Boracay before you start working?” pagpasok palang namin ni manager yan na agad ang tanong nya.
“That’s great, what did you eat earlier? Are you sure your giving me a vacation” first time naman toh na bibigyan ako ng vacation bago mag start ang shooting.
“Yes, because I’m going to arrange your entire schedule. You’ll not just have a shooting for your movie, there is also a Tv Guesting, Commercial, Photo Shoot, etc.” mahabang lintayan ni Manager. So kaya pala may bakasyon ako? Mautak din talaga tong si manager eh.
“Okay. When is my flight?”
“Tomorrow morning. You’ll stay at my pad tonight”
“Okay” walang ganang sagot ko dala na din siguro ng pagod sya byahe. Ikaw ba naman ilang oras umupo eh.
Kinabukasan hinatid na ko ni manager sa NAIA, nag-insist pa sya na ihatid ako para daw siguraduhin na sa Boracay talaga ako pupunta at hindi tatakas. Feeling nya naman makakatakas ako sa kanya sa sobrang higpit ng pagbabantay nya tinalo pa nanay ko sa pag bababysit sakin eh.
“You’ll be staying at my friend’s rest house. There’s a yacht waiting for you in the port.”
“Okay. So see you after 3 days manager?” paalam ko dito.
“Bye. Be a good boy huh?” pahabol pa na bilin nito bago umalis at iwan na ako sa entrance ng airport.
---
NOTE ; hindi na sya on-hold kasi mas lalo akong tinatamad hahaha. One week kaming walang pasok pero 2 UD lang nagawa ko. Sorry naman inabot ng katamaran at naadik sa POKOPANG at LINE BUBBLES :)
