She's mine ALONE#JustWriteIt #firsts

Chapter 12- Her side

Jhade POV

"huh anung nangyari dun?."tanung ko sa sarili ko pagkatapos nitong pumasok sa bathroom para maligo.

"may na sabi ba akong mali para magalit siya...ang gusto ko lang naman sabihin ay hindi ako sanay na walang kayakap na unan."sagot ko sa sarili ko dahil nag aalala ako sa reakyon nito kaya na pagdesisyunan kong bumangon na lang at napansin kung iba na yung suot ko at yung mga gamit na dapat kagabi ko aayusin ay wala na roon.

Dahil sa lalim ng pag-iisip ko na Malayan ko na lang ang sarili ko papuntang kusina para magluto ng almusal.

Hindi ko alam kung hangang kalian kami dito at na alala ko hindi ko pa pala nakakausap ng maayos sila ate Jheny at Papa. Alam kong nagtatampo na ang mga iyon sa akin pero hindi ko na dapat abalahin pa sila at kailangan ko ng tumayo sa sarili kong paa kaya pumayag ako sa gusto niyang mangyari without asking their blessings.

Hindi kami pweding tumagal dito kahit sabihin ko pang napakaswerte kong dito kami ngayon nag estay sa Europe.

No ...I'm not yet ready para malaman niya about---biglang putol sa iniisip ko when I saw him na lumabas sa bathroom at naalala ko yung phone ko na hindi ko mahanap-hanap pagkatapos kung magluto,samantalang iniwan ko lang iyon sa bed side table namin kagabi.

"I'm looking for my phone have you seen it?."bungad ko dito pagkatapos nitong lumabas sa bathroom.

"I throw it."sagot nito at dirediretsyon lakad nito papuntang cabinet para kumuha ng damit nito.

"what?..wait!!..why did you do that."inis kung sagot dito..gosh paano ko makocontact sila at yung ibang importans contact ko doon. Lalo na si ate Celia.

"because I did!."sabay harap nito sa akin at doon ko lang napansin ang sugatang kamay nito na hangang ngayon ang dumudugo pa.

"gosh what happened to your hand."sabay kuha ko ng kamay nito pero mabilis din niyang hinatak pabalik sakanya.

"don't mind this."sabay lakad pabalik ng bedroom naming at kuha ng first aid kit but I try to get it from him para ako ang mag gamot dito.

"let me help you."then I help him para ma bandage ang wounded hand niya at mabuti na lang hindi na niya binawi pa ito.

"what happen?."tanung ko dito habang nakatitig sa mga mata niya pagkatapos kung talian ang kamay niya.

"it's nothing."sagot nito habang nakatingin din ito sa akin ng biglang may nagdoor bell para tumayo ito at puntahan ang pintuan. Then I fix the first aid kit bago ako sumunod sa kanya papuntang sala at alamin kung sino ang dumating.

Pero dapat pala hindi ko na lang inalam, atleast hindi ako nasasaktan ng ganito ngayon. Shit ang sakit !!! ang SAKIT na Makita ng harap-harapan niloloko ka ng asawa mo and worst I did'n expect na iisipin niya ang side feeling ko at hindi ko alam hangang ngayon nagkikita pa rin pala sila or they're really lover at isa lang akong tanga na tinanggap itong kasal para sa sariling benefits ko. Pero sino ba naman ako para ilayo ito, ASAWA lang naman ako sa papel nito.

Hangang sa namalayan ko nalang my tumulong luha sa mata ko kaya mabilis kung sinara ang pinto para hindi ko Makita kung anung pinaggagawa nila para masaktan ako ng ganito.

Pero parang nanadya lang dahil sa mga usapang naririnig ko mula dito.

"Natalie, what's brought you here?."

"really baby your asking me? Didn't you miss me?."may lambing na sagot nito at marahil nakalambitin parin ito sa asawa ko gaya ng pagkakakita ko sa kanila na halos Ibaon na nito ang dibdib sa dibdib ng asawa ko.

"of course I really miss you but we just talk last night."sagot nito na lalong nagbigay panghihina sa tuhod ko para mapa-upo ako at walang ibang ginawa kundi yakapin ang mga ito at ibaon ang mukha ko habang patuloy na umiiyak.

"I know that baby, that's why I really Love you."

"You know I love you too."tugon nito na nagbigay sugat sa puso ko.

Sana ako na lang.

Bakit ang sakit marinig at malaman ang katotohanan na kahit minsan hindi ko yan maririnig sayo...kahit simula pa lang na para akong tanga na maririnig ko yan mula sayo at sasabihin mo yan sa akin.

Pero hindi eh, ang laki kung tanga para umasa at ibigay sayo ang lahat-lahat!.

"So let's go?."pag-aaya nito.

"where?,it's too early."

"dahhh!!, the usual, let's take some breakfast."

"sure!,just wait me here and I'll just fix myself."then I heard his footstep papunta sa kwarto naming kaya dali-dali akong pumasok ng bathroom para hindi niya Makita ang namumugto kong mata.

Hangang sa narinig ko na lang nagsara ang main door namin at wala na ang mga ito. Huh anu pa baa ng aasahan ko. Magpapaalam ito eh asawa lang naman niya ako sa papel. Nothing important for him.

Para akong tanga dito sa likod ng pintuan ng bathroom umiiyak sa isang taong hindi ako minahal kahit ni minsan at punong-puno pa ng pagkamuhi sa akin na hindi ko alam kung bakit.

Anung nagawa ko para iparanas niya ang mga bagay na ito.

Hangang sa nagpadesisyonan kung lumabas papuntang kusina para iligpit na lang ang inihain kung pagkain para aming breakfast sana.

Hindi narin ako kumain dahil nawalan na ko ng gana kaya pumunta nalang akong sala para manood ng pweding panoorin hangang napansin ko ang isang maliit na box na my nakalagay sa ibabaw nito na sulat.

I throw your phone because of that fucking bastard! "MONTENEGRO" and here, don't you dare contact him again.

P.S I'll be back tonight and don't mind to wait me.

-Jake