Υποκείμενο Β5: Το Λάθος

Ένα Φιλί

"Άρυα...κοίταξε με σε παρακαλώ. Πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά τα κάνουμε για το καλό του κόσμου ".
Η Άρυα στεκόταν σε ένα καταφώτεινο δωμάτιο με λευκούς τοίχους και κάτασπρο ταβάνι. Το πάτωμα αποτελούταν από επίσης λευκά, γυαλιστερά πλακάκια. Δεν υπήρχαν άλλα έπιπλα εκτός από το γραφείο και την καρέκλα στο κέντρο του δωματίου. Το κορίτσι κοιτούσε με δάκρυα στα μάτια έναν μικροκαμωμένο κύριο που καθόταν πίσω από το γραφείο και σημείωνε βιαστικά πάνω σε ένα επίσημο έγγραφο. Η Άρυα ένιωθε τόσο μίσος γι' αυτόν τον άνθρωπο. Παρ' όλο που δε τον θυμόταν, ένιωθε ενστικτωδώς ένα απερίγραπτο μίσος.
Ο άντρας άφησε κάτω το στιλό του και ξανακοίταξε την Άρυα με τα ψυχρά γαλάζια μάτια του.
"Αυτό το πείραμα είναι πολύ σημαντικό και το ξέρεις πολύ καλά. Εσύ, ο Άρης, η Τερέζα και ο Τόμας παίζετε πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό το σχέδιο. Ξέρω πολύ καλά ότι δεν αντέχεις να βλέπεις κάθε μήνα διάφορα αγόρια και κορίτσια να υποφέρουν στη διαδικασία της αφαίρεσης. Ξέρω ότι στεναχωριέσαι επειδή στέλνονται σε δύσκολο περιβάλλον και πολλά από αυτά δε θα επιβιώσουν. Ξέρω επίσης ότι φοβάσαι να πας εκεί. Αλλά πρέπει να γίνει."
"Δεν είναι δίκαιο!" Φώναξε η Άρυα χωρίς να το θέλει "Το να στέλνουμε ανθρώπους σαν κι εμένα που έχουν ανοσία το καταλαβαίνω. Αλλά γιατί να στέλνουμε κι όσους δεν έχουν ανοσία; Ούτως ή άλλως δε θα βοηθήσουν σε τίποτα και άδικα θα σκοτωθούν! Τις προάλλες είδα δύο αδέρφια να αποχωρίζονται το ένα το άλλο και ειλικρινά δεν έχω ξαναδεί κανέναν να πονάει τόσο πολύ όσο εκείνο το αγόρι κι εκείνο το κορίτσι." Είπε η Άρυα θλιμμένα καθώς θυμήθηκε το αγόρι με τα πυρροξανθα μαλλιά να αποχαιρετά σπαρακτικά την αδερφή του, που τόσο πολύ του έμοιαζε, η οποία δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της. Ήταν τρομερό θέαμα.
"Λυπάμαι, κορίτσι μου αλλά έτσι πρέπει να γίνει. Άλλωστε κι αυτοί που δεν έχουν ανοσία χρησιμεύουν. Συγκρατούν τις ομάδες ενωμένες. Και, επιπλέον, όταν βρούμε τη θεραπεία θα είναι από τους πρώτους τυχερούς που θα έχουν την ευκαιρία να θεραπευτούν. Και μη φοβάσαι. Θα περάσεις δύσκολα αλλά εμείς θα σε προστατεύουμε. Δε θα σε αφήσουμε να χαθείς τόσο εύκολα. Όπως σου είπα και πριν παίζεις πολύ σημαντικό ρόλο στο σχέδιο. Όμως αν και δε θα το θυμάσαι εγώ στο λέω. Ο Λαβύρινθος θα είναι η πιο εύκολη Μεταβλητή. Στην Καμένη θα τα βρεις σκούρα...Αλλά αξίζει τον κόπο να ξέρεις." Είπε ο άνδρας και συνέχισε να σημειώνει στα έγγραφα.
Η Άρυα ένιωθε πως δεν την καταλάβαινε καθόλου αυτός ο άνθρωπος. Δεν καταλάβαινε πόσο απάνθρωπο ήταν όλο αυτό. Ένιωθε ένα σφίξιμο στο στομάχι ωστόσο προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της πως όλο αυτό έπρεπε να γίνει. Πως δεν έπρεπε να φοβάται και πως είναι για το καλό του κόσμου, τον υπέρτατο σκοπό. Μάταιος κόπος. Βγήκε από το δωμάτιο και κατευθύνθηκε στο δωμάτιο όπου την περίμεναν για να της αφαιρέσουν τη μνήμη.