Υποκείμενο Β5: Το Λάθος

Η Ψυχανάλυση (σημαντικό μήνυμα κάτω⬇)

Η Άρυα κοιτούσε εδώ και ώρες το ταβάνι με κενό βλέμμα καθώς Η εικόνα του Νιουτ να γέρνει προς το μέρος της με την αγάπη να αστράφτει στα μάτια του, κλωθογυριζε στις σκέψεις της. Δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό της τον Νιουτ που έφευγε πίκρα μετανιωμένος. Γιατί έτσι; Πριν από λίγες μέρες τρόμαζε που τον έβλεπε και μέσα της πάλευε να βρει έναν τρόπο να ξεφύγει. Τι είχε αλλάξει τώρα; Γιατί ανησυχούσε τώρα γι αυτό το αγόρι; Γιατί ένιωθε μια χαρά και μια ανακούφιση οπότε τον έβλεπε να έρχεται προς το μέρος της ενώ πριν από λίγο καιρό ήθελε είτε να τρέξει μακριά του είτε να τον κοπανήσει στο κεφάλι με ένα φτυάρι;
Τι στο καλό τρέχει με μένα; σκέφτηκε η Άρυα. Ένιωθε τόσο... Σαν να γινόταν πόλεμος μέσα της. Να τον εμπιστευτεί ή όχι; Στεναχωριοταν γι αυτόν αλλά από την άλλη μαλωνε τον εαυτό της που ένιωθε ετσι. Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια της και αυλακωσαν τα μάγουλα της.
Δεν ήξερε πώς να νιώσει και αυτό την σκότωνε.
Αγκάλιασε το μαξιλάρι όταν ο Τόμας μπήκε στο δωμάτιο. Η Άρυα σκούπισε βιαστικά τα μάτια της παρόλο που ήξερε πως ήταν μάταιος κόπος αφού τα μάτια της θα ήταν κατακόκκινα.
"Γεια." Είπε ήρεμα ο Τόμας.
"Γεια" Είπε αυτή αμήχανα προσπαθώντας να σταθεροποιήσει τη φωνή της χωρίς επιτυχία.
"Κάτι έγινε, σωστά; Με εσένα και τον Νιουτ."
"Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό;" είπε το κορίτσι ρουφώντας τη μύτη του.
"Εμ..εσύ κάθεσαι εδώ μέσα και μαραζωνεις και αυτός δε μιλάει όλη μέρα. Πρέπει να έχει νεύρα και τις μαύρες του." Είπε ο Τόμας.
Η Άρυα ένιωσε σαν να την κλώτσησε κάποιος στο στομάχι. Ήθελε να του πει ότι δεν. .. ότι πάλευε μέσα της και δεν ήξερε τι να κάνει. Αλλά δεν είχε το κουράγιο.
"Του μίλησες;" ρώτησε τον Τόμας.
"Εγώ του μίλησα. Αυτός δε μιλάει σε κανέναν όλη μέρα. Δεν ξέρω τι έχει και δε μου λέει. Γι αυτό ήρθα σε σένα."
"Μα πως το ήξερες ότι εγώ είχα σχέση με αυτό;"
"Είναι έτσι από τότε που έφυγε από δω για να σε επισκεφτεί. "
Η Άρυα κοίταξε το πάτωμα. Τώρα αυτά είναι δυνατόν να είναι ψεύτικα συναισθήματα και παγίδες; Είχε γίνει ένα κουρέλι μέσα της. Και μαλώνει τον εαυτό της γι αυτό.
"Ξέρεις μπορώ να σε βοηθήσω αν μου πεις τι έγινε." Είπε ο Τόμας.
Τι να σου πω ρε Τόμας; Ότι φοβάμαι πως θα με σκοτώσετε; Ότι δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει; Ότι δεν ξέρω ούτε καν τι νιώθω και είμαι διχασμένη; Ότι δεν ξέρω ποιον να εμπιστευτώ; Ε; Τι;
Η Άρυα έκρυψε το πρόσωπο της με τα χέρια της και είπε αργά, σχεδόν συλλαβιστα: "Προσπάθησε να με φιλήσει". Ένιωσε τα μάγουλα της να καίνε από ντροπή.
Ο Τόμας την κοίταξε με συμπόνια και ένα θλιμμένο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.
"Δεν περίμενα να το τολμήσει. Τόσο νωρίς κιόλας. Βιάστηκε ο βλάκας." Είπε τελικά.
"Έλα μου;" έκανε η Άρυα ακεφα μέσα από τα χέρια της.
"Εχμ, είχα καταλάβει πως έτρεφε ιδιαίτερα συναισθήματα για σένα αλλά δεν περίμενα να τολμήσει κάτι τόσο γρήγορα. Βλέπεις είναι κάπως εσωστρεφής."
"Μπα; Και δεν του φαίνεται."
"Με ειρωνευεσαι;" έκανε ο Τόμας.
"Δεν είμαι σίγουρη." Είπε μισογελωντας η Άρυα.
"Τέλος πάντων. Πάω να δω πως είναι. Θα πω στην Τερέζα να έρθει εδώ να σου κάνει παρέα αν θες."
"Ναι, παρακαλώ " είπε κωμικά η Άρυα και ο Τόμας έφυγε.
Μετά από λίγα λεπτά η Τερέζα μπήκε στο δωμάτιο και κάθισε στο κρεβάτι της Αρυας. Άθελά της η Άρυα σκέφτηκε ο επόμενος τεθλιμμενος.
"Λοιπόν για πες τι έγινε; Ο Τόμας μου είπε απλά ότι θες παρηγοριά και έφυγε για κάτι δουλειές με τον Μίνο. Οπότε να μαι!" Είπε.
"Μα γιατί είναι τα αγόρια τόσο μυστηριώδη; " γκρίνιαξε η Άρυα μέσα από τις παλάμες της "Τέλος πάντων." Είπε ξεφυσωντας και το ξεστόμισε για δεύτερη φορά: "Ο Νιουτ προσπάθησε να με φιλήσει". Ένιωσε ότι τα μάγουλα της κοκκινισαν πιο έντονα αυτή τη φορά.
"Ωου" έκανε η Τερέζα και η Άρυα κατάλαβε πως την κατανοούσε.
"Χμ, και εσύ τι έκανες;" ρώτησε η Τερέζα αμήχανα.
"Γύρισα από την άλλη και πλανταξα στο κλάμα! Δεν ήξερα τι να κάνω! Και τώρα είμαι χάλια και κι αυτός είναι χάλια και δεν ξέρω τι να κανωωωω! " είπε κλαίγοντας η Άρυα και πήρε το μαξιλάρι για να κρύψει το πρόσωπο της. Δεν μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό της πλέον. Τα συναισθήματα της την έπνιγαν.
Η Τερέζα την χτύπησε καθησυχαστικά στο γόνατο.
"Θα πρέπει να ήταν πολύ δύσκολο για σένα. Θέλω να πω ξέρω για το δικαιολογημένο φόβο που έχεις Από τότε που ήρθες εδώ και κάτι μου λέει πως νιώθεις κι εσύ κάποια αισθήματα για τον Νιουτ και γι αυτό θυμώνεις με τον εαυτό σου." Είπε η Τερέζα σαν επαγγελματίας ψυχολόγος.
Το κεφάλι της Αρυας ξετρυπωσε από το μαξιλάρι και κοίταξε με απορία την Τερέζα. "Ε;" έκανε η Άρυα.
"Τον αγαπάς παραδεξου το! Απλά φοβάσαι να τον εμπιστευτείς!" Είπε η Τερέζα.
"Ε; Όχι βέβαια! Μη λες βλακείες! Ε-Εγω δδδεν νομίζω... " ξεκίνησε να δικαιολογηθεί η Άρυα αλλά η Τερέζα την κοίταζε με ένα ύφος σαν να ανιχνευε τα συναισθήματα της με ακτίνες Χ. "Ω Θεέ μου! Δεν το πιστεύω! Αποκλείεται!"
"Αχα!" Αναφώνησε η Τερέζα.
"Όχι! Όχι! Αποκλείεται! Μα...γκρρ...Πώς το κατάλαβες; Ούτε μια βδομάδα δε με ξέρεις! Εδώ ούτε εγώ δεν το ήξερα!" έκανε έκπληκτη η Άρυα.
"Το θέμα είναι ότι κι εσύ δεν ξέρεις τον εαυτό σου ούτε μια βδομάδα." Αποκρίθηκε έξυπνα η Τερέζα "Άλλωστε έχω αυτό με την τηλεπάθεια...και νομίζω πως Πριν γίνουν όλα αυτά σπούδαζα ψυχολογία..."
"Αδικιααα" παραπονέθηκε η Άρυα κωμικά.
Η Τερέζα γέλασε.
"Τι θα κάνω τώρα;" κλαψουρισε η Άρυα.
"Για την ώρα θα φροντίσεις να κρατήσεις φιλικές σχέσεις μαζί του και όταν νιώθεις σίγουρη κι έτοιμη θα του τα πεις όλα." Είπε με σιγουριά η Τερέζα.
"Μήπως να μην του το πω ποτέ καλύτερα; Ναι ναι καλύτερα να μην του το πω ποτέ! "
"Δε λέω να του το πεις τώρα αλλά κάποτε θα του το πεις!"
"Τι;"
"Αυτό που άκουσες! Και τώρα ψηλά το κεφάλι, πριγκιπεσσα! Η τιαρα σου πέφτει!" Είπε η Τερέζα, πετάχτηκε όρθια και χτύπησε παλαμάκια.
"Καλά, κάτσε να συνέλθω πρώτα!" Είπε η Άρυα.
"Σου δίνω το πολύ μια μέρα διορία! " αστειευτηκε η Τερέζα και βγήκε έξω.
"Καλά, Καλά!" Φώναξε η Άρυα.
Κάθισε στο κρεβάτι και σταύρωσε τα πόδια της. Ένα χαμόγελο είχε σχηματιστεί στα χείλη της και τα δάκρυα είχαν εξαφανίσει από τα μάτια της σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Είχε πάρει θάρρος πλέον. Να ήταν καλά η Τερέζα!
Εντελώς αυθόρμητα κοίταξε προς το μέρος του αρρώστου αγοριού και της κόπηκε η ανάσα. Το αγόρι είχε ξυπνήσει και την κοιτούσε! Και δεν έτρεμε πια.

Μπαμ!

Νέο κεφάλαιο και συγγνώμη που καθυστερησα τόσο αλλά είμαι λίγο αλλού τελευταία.
Σκέφτομαι να είναι αυτή η Άρυα

Ναι νομίζω η Μίλερ ΜακΚαλει θα είναι τέλεια για το ρόλο!
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ:
Θα ήθελα να μου πείτε αν έχετε βρει κάποιο λάθος στην ιστορία, είτε στην πλοκή είτε στον τρόπο που γράφω γιατί θέλω να βελτιωθω! Πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος που το βιβλίο δεν είναι αρκετά δημοφιλές και θα ήθελα να μου πειτε Γιατί. Ειλικρινά. Σοβαρά πείτε μου τα κατά του βιβλίου μου.
Ευχαριστώ την IamCDark. Που μου εξήγησε ειλικρινά στα σχόλια ότι είναι νωρίς να ενδώσει η Άρυα στον Νιουτ και εχει δίκιο. Ευχαριστώ πολύ!

Παρακαλώ απαντήστε για να βελτιώσετε αυτό το βιβλίο. Καμία ιδέα δεν είναι κακή ή λάθος.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων 😋

Φιλιά 😘😘😘