17. 'Pijn'

315 17 3
                                    

Huilend blijf ik achter. Waarom moet mij dit steeds overkomen en waar blijft Dries? Ondragelijke pijn steekt door mijn buik. Ik voel me moedenloos, kijk naar Saskia en vraagt zich af hoe het kan dat ze er nog zo bij zit. 'Gaat het een beetje?' Vraagt ze voorzichtig. Ik schud van nee, de pijn zelf is zwaar en brengt te veel herinneringen boven. Ik wou dat Dries er was om mij te bevrijden, maar ik sta er alleen voor. Saskia komt zo dicht mogelijk bij mij in de buurt zitten. 'Het komt echt wel weer goed.' Sust ze. 'Het spijt me zo erg....' Saskia wend naar blik af. 'Het maakt niet uit.' We steunen met onze hoofd tegen elkaar aan. Totdat de deur opengaat, dit maal richt hij zich op Saskia... Ze gilt en stribbelt tegen, maar natuurlijk lijkt niks te werken. 'Auw...auw...stop!! Stop!' Hikt ze op waardoor er een klap op haar gezicht terecht komt. 'Klootzak! Blijf van haar af!!' Gil ik dan hard. Het lijkt te werken want hij draait zich om naar mij. 'Pardon?' De blik in zijn ogen is woedend. Ik word er bang van, maar zet toch door. 'Als je haar nog met één vinger aan raakt....' Veder kom ik niet want ik voel een vlakke hand over mijn wang gaan. 'Raak haar niet aan!' Gil ik en begin met mijn benen te trappen. Boos rukt hij me omhoog en grijpt me bij mijn keel. 'Niet doen.' Piep ik...

Iemand inspiratie?

Achtergelaten - Flikken RotterdamWhere stories live. Discover now