When The Coldhearted Beast Awaken

PROLOGUE

"Change location sabi ni boss.."

What the fuck?

Wala akong nagawa kundi tanggapin ang maliit na papel na iniabot ni Minna sa akin na kung saan nakasulat doon ang address na ayon sa kagustuhan ni boss.

"Gotta go..see you there!"

Bago pa nakahakbang papalayo si Minna ay naglakas loob pa akong nagtanong.

"What's wrong with this place?i like the view bakit biglang nagbago ang isip ni boss?"

Napansin kong huminga muna ng malalim si Minna bago nagsalita.

"Trespassing daw tayo...nagbago ang isip ng may-ari kaya hindi pumayag para ito ang gawin nating motif sa paintings.."

I sighed bago hinabol ng tingin ang paalis na kotse ni Minna.

Binasa ko ang maliit na papel na binigay nya sa akin kanina and-

Whoa...ang layo naman nito ah!

Sinipat ko muna ang oras sa pambisig kong relo...bago kinapa ang aking bulsa para kunin ang aking cell phone..but,my pocket was empty.

Shit!where's my phone?

Agad kong tinanggal ang backpack na nasa likuran ko at mabilis na kinalkal ang loob nun..pero hindi ko mahanap ang phone ko.

Haist!pa'no na'to?

Inikot ko ang paningin sa paligid..maliban sa makipot na daan kung saan ko pinark ang aking motorbike kanina ay mga ibat-ibang uri ng puno at bulaklak nalang ang makikita dito.

But i really adore this place..it's colorful..

Ano kaya ang problema ng may-ari kung bakit nagbago ang kanyang isip?

Ayaw ba nyang ma-appreciate ng iba ang ganda ng tanawin na ito?

Ipinilig ko nalang ang ulo nang muling maisip na hindi ko pala dala ang phone ko.

Haist!kapag minamalas nga naman..

Mabigat ang paa na binalikan ko ang aking motorbike.Sana nalang may madadaanan akong payphone mamaya.

*

*

*

Bigla akong natigilan nang makalapit na ako sa kinaroroonan ng aking motorbike.

Andami kasing sasakyan na nakapark sa may gilid ng makipot na daan.

Lahat ng laman ng sasakyan ay nakatayo sa labas at pakiramdam ko ay may bitbit silang armas,whatever!

Mga malalaking lalaki na nakasuot na itim na suits.

Who are they?

Hindi kaya nila ako napansin?

Bigla akong natigilan nang mapunta ang aking paningin sa isang matangkad na lalaki na nakasandal sa kanyang kotse.

Nag-iisa lang sya doon at napansin ko din na sya lamang ang may kakaibang costume.Nasa paligid lang nya yung mga nakaitim na lalaki.

Sa nakikita ko para syang pinoprotektahan ng mga ito.

Are those men around him was his bodyguard?

Parang nag-zoom in ang aking paningin nang mapunta iyon sa kanyang kamay...busy sya sa katatitig sa screen ng kanyang cell phone..

Uh-oh..speaking of the cell phone!

Hindi ko alam kung saan nanggaling ang lakas ng speed ko para takbuhin ang pagitan namin nung lalaki.

Basta namalayan ko nalang ang sarili na nasa harapan na nya ako at walang kaabog-abog na hinablot ang kanyang hawak na cell phone.

"What the fuck!?"

Sigaw nya kasabay ng lakas ng kanyang boses ang pagkasa ng mga baril na sa tantya ko ay nakaumang lahat sa akin.

I don't care!!

Nakatalikod ako ngayon sa kanya pati na doon sa mga nakaitim na lalaki.

Mabilis kong di-nial ang number ni Manang at nakadalawang ring lang ito bago ko narinig ang kanyang pagsagot mula sa kabilang linya.

"Manang,pakisundo si Missy sa school mamaya dahil baka gagabihin akong umuwi..please?"

'Okay...mag-ingat ka Rein..'

Pagka-end ko ng call ay agad kong di'nelete ang number ni Manang bago ako humarap doon sa matangkad na lalaki.

Napalunok ako nang bigla akong tumingala para matunghayan ang kanyang mukha.

His expressive eyes na halos magpatunaw sa buo kong pagkatao.

Pakiramdam ko mas lalo syang gumwapo kahit na medyo nakakunot ang kanyang noo habang titig na titig sa aking mukha.

His pointed nose na nababagay sa haba ng kanyang mukha.Napalunok ako nang mapunta ang aking paningin sa manipis at mapula nyang labi.

I wonder kung ano ang pakiramdam kapag mahalikan siguro ng mga labi na yan.

Napakurap ako..

Damn!what are you thinking Rein!!

Bumaba ang aking mukha para tingnan ang kanyang kamay..nakakuyom ang mga iyon na pakiramdam ko ay anumang oras ay pwede itong manuntok.

Sumakit yata ang aking batok dahil sa pagtingala sa kanyang mukha kanina.

Sa tangkad ba naman ng nilalang na ito..pakiramdam ko ay para lang akong sisiw na nakatayo sa harapan nya.

Marahan kong hinawakan ang kanyang kanang kamay at binuksan ang palad nya na kasalukuyan paring nakakuyom.

Biglang nanindig ang aking balahibo nang maramdaman ko ang init ng kanyang palad.

Bakit para akong kinuryente?

Pinatong ko sa kanyang palad ang hawak kong cell phone..at marahan kong tinanggal ang aking kamay na nakahawak sa kanyang wrist.

Simple ko syang nginitian sabay sabing-

"Thanks!"

Wala parin syang reaksyon kaya tumalikod na ako..napansin ko pa na panay nakakunot ang noo ng mga lalaking nakaitim na may hawak na mga baril na ngayon ay nakatutok parin sa akin.

Inirapan ko lang sila bago ako nagmartsa papunta sa kinaroroonan ng aking motorbike.

Pagkasakay ko sa aking motorbike ay walang babala na pinaharurot ko ito ng takbo..makapal na usok na nagmumula sa tambutso nito ang syang naiwan sa mga nakatigagal na mga kalalakihan na sa pagkakataong ito ay para silang nahipnotismo pa din sa bilis ng mga pangyayari.

Napapailing nalang ako at biglang kumawala ang isang nakakalokong ngiti mula sa aking labi.

Ako si Emyrein Meyer isang mahusay na painter na syang inaalagaan ng Blue Company.

Blue Company na hindi naman ganoon kasikat pero kumikita ng milyon-milyong salapi buhat sa mga nagagawa naming painting.

☆☆☆