Violet»H.S.

Lily

"Lou ποιός είναι?"ακούγεται μια βραχνή φωνή.

Εκείνη την ωρα η πόρτα του μπάνιου ανοίγει και εμφανίζεται ο Harry φορώντας μόνο μια βερμόυδα.Προσπαθώ να μην κοιτάξω το γυμνό του σώμα αλλά χωρίς να το θέλω ρίχνω μια κλευτή ματιά και εντοπίζω ενα τατουάζ σε σχήμα αστεριού στo αριστερό του μπράτσο.

"Α γεία σου Violet"λέει καθώς πλησιάζει τον Louis.

"Γεια"απαντώ.

"Γνωρίζεστε?"ρωτάει ο Louis?

"Εμ ναι είμαστε μαζί στην βοτανική"ψυθιρίζω.

"Απο εδω η Selby."του λέω και ανταλλάσουν χειραψία.

"Εμείς σκεφτόμασταν να βγούμε έξω μια βόλτα.Θέλετε να έρθετε μαζί μας;"ρωτάει η Selby.

Αυτό θα είναι τόσο άβολο.

"Ναι...ναι μισό λεπτό να βάλω μια μπλούζα.Τι λες Lou?"απαντάει και ο Louis κουνάει καταφατικά το κεφάλι του.

-----

Το καλό με το να είσαι στην τελευταία χρονιά του Λυκείου είναι πως σε αφήνουν να βγαίνεις εξω απο το σχολείο όποτε θες.Μπορώ να πω πως αυτό είναι ενα απο τα λίγα πλεονεκτήματα του Machilly.

"Λοιπόν που πάμε;"λέει ο Louis.

"Θέλετε να πάμε στο cafe-bar που έχει εδω κοντά;"προτείνει η Selby και όλοι συμφωνούμε.

"Τελικά τελείωσες την ζωγραφιά;"με ρωτάει ο Harry.

"Εε οχι."

"Ναι!Και την χρωμάτισε κιόλλας!"λέει ολο ενθουσιασμό η Selby.

Τι θέλει και παρεμβαίνει στους διαλόγους μου;

"Μπερδέυτηκα.Την τελείωσες ή οχι;"

"Οχι.Αυτή που λέει η Selby είναι άλλη.Θα την συνεχίσω αύριο το πρωί."

"Τότε τί ζωγράφιζες στο δωμάτιο;"ρωτάει η Selby

"Εμμ εναν κρίνο και ζωγράφισα τα φύλλα πράσινα."

Οταν μπαίνουμε στο cafe βλέπω πολλά γνώριμα πρόσωπα.Σχέδον ολο το σχολείο συχνάζει εδω.

"Θα πάτε στο άναμα της φωτίας."ρωτάει ο Louis οταν έχουμε κάτσει.

"Μπα δεν νομίζω.Κάθε χρόνο πηγαίνουμε και δεν γίνεται τίποτα το σπουδαίο."

"Γιατιιιιι.Είναι η τελευταία μας χρονία Violet!Πρέπει να πάμε."παραπονοιέται η Selby.

Το άναμα της φωτίας το κάνουμε κάθε χρόνο στα μέσα Σεπτέμβρη.Είναι κάτι σαν χορός.Πάμε στην παραλία ανάβουμε φωτία χορεύουμε,τρώμε.Πάμε κάθε χρόνο αλλά δεν γίνεται κάτι το συναρπαστικό.Μερικοί μπαίνουν και στην θάλασσα,άλλοι κατασκοινώνουν εκεί.

Θα προτοιμούσα να έμενα στο κρεβάτι και να ζωγράφιζα.

"Selby δεν γίνεται.Πρέπει να κάτσω να διαβάσω για να πάρω υποτροφία για το πανεπιστήμιο της Columbia"

"Κάτσε.Αυτό δεν είναι καλών τεχνών;Ήρθες στο Machilly για να σπουδάσεις τέχνες;"ρωτάει o Harry και νεύω.

"Οι γονείς μου απο το δημοτικό και με πίεζαν στα θετικά μαθήματα.Στο γυμνάσιο απέκτησα μια 'κλήση' προς τις τέχνες-κάτι που δεν τους άρεσε- οπότε με έφεραν στο Machilly για να προσηλωθώ στα θετικά.Του ειπα πως δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτά και αρνήθηκαν να πληρώσουν για να μπω σε πανεπιστήμιο με τέχνες,οπότε πρέπει να πάρω την υποτροφία,αλλιώς θα ζήσω την υπόλοιπη ζωη μου κάνοντας κάτι που μισώ."αναστενάζω.

🌫🌫🌫

Heyyy guys!
Σορρυ για το μικρό-χάλια κεφάλαιο:(Θα προσπαθήσω να βάκω πιο μεγάλο next time <3

Ολ δε λοβ<3