Violet»H.S.

Sunflower[2]

Κοιτάζω τον Harry βαθιά στα μάτια ψάχνοντας για μια εξήγηση.Μια απάντηση.

Του έγνευσα το κεφάλι για να μου πεί.

"Εμ δεν-δεν ξέρω."μου απαντάει ξερά και συνεχίζει να περπατά.

Δεν ξέρει;Μόνο αυτό έχει να πει;Τόσες φορές που με ρωτούσε,τόσα λόγια που ανταλάξαμε.Μόνο αυτό έχει να μου πεί;

Σταματάω να περπατάω και περιμένω με σταυρωμένα τα χέρια.

"Και τότε που πήγες να με φιλήσεις;Ούτε τότε ήξερες τί ένοιωθες;"τον ρωτάω σηκώνοντας το φρύδι.

Έχει μείνει να με κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα.

Που μας βγάζει ολο αυτό;Εγω να του λεω τί νιώθω και εκείνος τίποτα;Απο την μια γλυκόλογα και απο την άλλη σιωπή.Δεν ξέρω καν εαν μου αρέσει.Δεν εχω ιδέα τί είναι ολο αυτό μεταξύ μας.Ο,τι και εαν είναι πάντως είναι κουραστικό και πάνω απο τις δυνάμεις μου.

"Γάμα το."λεω και φεύγω οσο πιο μακριά του μπορώ.

Τρέχω γρήγορα χωρίς να κοιτάξω πίσω μου και μπαίνω στο δωμάτιο.

Η Selby έχει ηδη φύγει προφανώς αφου η ωρα ειναι 11:40.

Κοιτάζω προσεκτικά το πρόγραμμα που έχω κολλήσει στον τοίχο.

Σε 10 λεπτά αρχίζει το μάθημα της Βοτανικής.

Οχι οχι οχι Θεε μου.

Γιατί πρέπει να είμαι τόσο άτυχη.

Δεν μπορώ να το ξαναπαραλείψω γιατί θα αυξηθούν οι απουσίες μου.

Παίρνω το μαύρο μπλοκάκι μου και το βάζω μέσα στην τσάντα μου μαζί με τα βιβλία.

Λογικά θα πρέπει να τον ανεχτώ και τον υπόλοιπο χρόνο στο μάθημα.

Έχω θυμώσει τόσο πολύ μαζί του.

Δεν έχω ξεκαθαρίσει καν στο μυαλό μου τί γινόταν ανάμεσά μας.

Τις σκέψεις μου διαλύει το κουδούνι που χτυπάει για να δηλώσει το τέλος αυτής της ωρας και την αρχή της επόμενης.

Πρόχωράω με γοργό βήμα προς την τάξη της Βοτανικής και χώνομαι μέσα στο ξύλινο θρανείο που έχει γεμίσει απο μικρές ζωγραφίες μου που έχουν φθαρεί απο το πέρασμα του χρόνου.

Δεν αργεί να γεμίσει η τάξη μαζί με τον καθηγητή.

Με την άκρη του ματιού πιάνω την φιγούρα του Harry να γλιστράει στην θέση δίπλα μου.

Τόσα συναισθήματα ξεχύνονται οταν τον βλέπω.

Ενας τρόπος υπάρχει να εκτονώσω την οργή μου.

Βγάζω γρήγορα το μπλοκάκι απο την τσάντα μου και παίρνω το μαύρο μολύβι στα χέρια μου.

Ο Harry να κρατάει ενα ηλιοτρόπιο.

Αρχίζω να ζωγραφίζω το χοντρό κοτσάνι του φυτού και ρίχνω κλευτιές ματιές στον Harry για να μπορέσω να τελειοποιήσω τα χαρακτηριστικά του σώματός του.

Μετά απο λίγη ωρα παρατηρώ τον Harry να έχει ρίξει το βλέμμα του επάνω μου.

"Γιατί με κοιτάς;"ψυθυρίζω ενω ζωγραφίζω την σκιά του ηλιοτρόπιου.

"Εσύ γιατί με ζωγραφίζεις;"γυρνάει να με κοιτάξει.

🌫🌫🌫

Hey lill angels!Μ'αρέσει πάρα πολύ το πώς τελειώνω τα τελευταία κεφάλαια του Violet😂
Θα μπει σύντομα επόμενο(:
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε και να σχολιάσετε.

All the love
Iw