Violet»H.S.

Hibiscus

Το φιλί μας είναι αργό και μεθυστικό.

Σαν το κρασί.

Ο χρόνος κάνει μια παύση για εμάς και απολαμβάνουμε αυτά τα δευτερόλεπτα.

Γινόμαστε ενα.

Ανοίγει τα μάτια του που λαμπυρίζουν στο φως του ήλιου και οι μπούκλες του πέφτουν ανακτεμένες στο άσπρο πρόσωπό του.

Κοιταζόμαστε για λίγο ακόμα.

Εκμεταλεβόμαστε αυτά τα δευτερόλεπτα που κλέψαμε απο τον χρόνο.

Τα σπαταλάμε ο ενας στον άλλον.

Δεν υπάρχει κάτι να πούμε.

Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι.

Γέρνω το κεφάλι μου στον ώμο του και μου χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

Τα δάχτυλα του περνάνε σιγά απο μέσα κάνοντας με να χαλαρώσω.

Το χέρι του τυλιγεται γύρω απο την μέση μου και φέρνω το σώμα μου ακόμα πιο κοντά του.

Πραγματικά δεν ξέρω γιατί είχα δισταγμούς πριν.

Αρνιόμουν την αλήθεια.

Προσπαθούσα να κρυφτώ απο αυτό που πραγματικά είμαι.

Να δραπετεύσω απο την πραγματικότητα.

"Violet με ακούς;"ακούω την ψιθυριστή φωνή του στο αυτί μου.

"Μμμ..."λεω και γυρνάω το κεφάλι μου να τον κοιτάξω.

Με κοιτάζει βαθιά μέσα στα μάτια.

Γλύφει τα χείλια του και ανοίγει το στόμα του.

Αρχίζει να μιλάει αλλά δεν τον παρακολουθώ.

Δεν μπορώ.

Το μόνο που θέλω είναι να τον φιλήσω.

Να ξανανιώσω τα χείλια του πάνω στα δικά μου.

"Violet απάντα μου.Με τρομάζεις."λέει και γυρνάω το κεφάλι γελώντας στον λαιμό του.

"Συγγνώμη τί είπες;"του λεω απολογητικά κουνώντας το κεφάλι για να μπορέσω να συγκεντρωθώ στα λεγόμενά του.

"Είπα πως θα χάσουμε το επόμενο μάθημα,αλλά δεν νομίζω να σε νοιάζει."μου λέει και κουνάω θετικά το κεφάλι μου.

Δεν με νοιάζει.Αυτό που με νοιάζει είναι να είμαι μαζί του.

"Violet συγκεντρώσου λίγο."με σκουντάει απαλά.

"Εντάξει.Θες να πας για μάθημα;"τον ρωτάω και ανασηκώνει τους ώμους του.

"Το θέμα είναι οι απουσίες μου."λέω δαγκώνοντας το χείλος μου.

Ανασηκώνομαι απο τον ώμο του και περνάω το χέρι μου μέσα απο τα ανακατεμένα μαλλιά μου.

"Μάλλον,να πάμε."του λέω και σηκώνεται όρθιος.

"Τί μάθημα έχουμε;"ρωτάει και σουφρώνω τα χείλια μου προσπαθώντας να θυμηθώ.

"Γεωγραφιιιιιιια."μουγκρίζω καθώς περπατάω προς τα δέντρα.

"Δεν θες να κάτσουμε παραπάνω;"με ρωτάει και μου πιάνει τα χέρια μου τραβώντας με πίσω.

Με φέρνει κοντά στην αγγαλιά του και στο πρόσωπό μου απλώνεται ενα κόκκινο χρώμα.

Τραβιέμαι αργά και ρίχνω τα μαλλιά μου μπροστά στο πρόσωπό μου για να καλύψω τα ζυγωματικά μου.

"Hey δεν χρειάζεται να κρύβεις το πρόσωπό σου."λέει και βάζει μερικές τούφες πίσω απο το αυτί μου.

"Είναι ωραίο οταν κοκκινίζεις."μου λέει και σηκώνω το βλέμμα μου πάνω του.

Πεταλούδες ξεχίνονται στο στομάχι μου και δαγκώνω την γλώσσα μου δίχως ξέρωντας τί να πω.

"Μοιάζεις σαν Υβίσκος οταν κοκκινίζεις."(a/n:ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙΤΕ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΤΙ ΓΡΑΦΩ ΛΟΛ)

Ενα γελάκι ξεφεύγει απο τα χείλια μου και έρχομαι πιο κοντά του.

Τα βελούδινα χείλια του αγγίζουν τα δικά μου και χάνομαι στο φιλί του.

🌫🌫🌫

HIBISCUS?

Wtf

Srls idk wtf is wrong w/ me.

Απλώς μπορεί να βλέπετε περίεργα λουλούδια😂.Αυτό είναι γιατί οι επιλογές εξαντλούνται και ψάχνω και άλλα λουλούδια.

Ψηφίστε και σχολιάστε λαβς❤️

All the love
Iw