Violet»H.S.

Tulipe

"Harry."πιάνω απαλά το χέρι του την ωρα που πάει να βγεί απο την τάξη.

Τα μάτια του πέφτουν πάνω μου και γυαλίζουν οταν συναντάνε τα δικά μου,σχιματίζοντας δύο όμορφα λαμπερά σμαράγδια.

"Ναι Violet."απαντάει.

"Violet,να σε περιμένω για να πάμε μαζί;"με ρωτάει η Selby καθώς βγαίνει εξω απο την τάξη αλλά νεύω το κεφάλι μου αρνητικά.

Όταν απομακρύνεται αρκετά γυρνάω στον Harry του οποίου το χέρι βρήσκεται ακόμα στην λαβή μου.

"Γιατί δεν απάντησες στην Selby όταν σου είπε που ήμασταν;"ρωτάω ψάχνοντας στα μάτια του για μια απάντηση.

"Δεν ήθελα απλώς να μάθει για πριν."μου απαντάει και παραξενεύομαι.

Ντρέπεται για εμένα;

"Γιατί;"του απαντάω με έκπληξη.

"Απλώς θα προτιμούσα να το κρατήσουμε ολο αυτό μεταξύ μας.Δεν θα ήθελα να το μάθουν και άλλοι."απαντάει και βγαζει απαλά το χέρι του που είχε μπλεχτεί μέσα στο δικό μου.

"Οκ."του λεω ψυχρά και απομακρύνομαι γρήγορα απο κοντά του.

Να κρατήσουμε ολο αυτό;Ποιό αυτό;

Με μπερδεύει πάρα πολύ η στάση του σε μερικά πράγματα.

Άραγε γιατί να μην ήθελε να το μάθει η Selby?

Μου κρύβει κάτι;

Δεν καταλαβαίνω την αλλαγή της συμπεριφοράς του ξαφνικά και έγινε τόσο ψυχρός.

"Hey Violet."ακούω μια γνωστή φωνή και γυρνάω δίπλα μου.

"Tyde?"λέω έκπληκτη.

"Πώς είσαι;"με ρωτάει και περπατάει δίπλα μου.

"Τί θέλεις;"ρωτάω ξεφυσώντας.

Ξέρω πάρα πολύ καλά τον Tyde και προφανώς δεν θα ήθελε να έρθει να μου μιλήσει χωρίς λόγο.

"Να...απλώς ο Harry συμπεριφέρεται πολύ περίεργα τις τελευταίες ημέρες και δεν ξέρω γιατί.Σου είχε πει τί έχει;"

"Οχι.Δεν παρατήρησα κάτι."του λεω.

Απ'οτι θυμάμαι μια χαρά ηταν η συμπεριφορά του τις τελυταιες ημέρες.

"Μήπως θα μπορούσαμε να πάμε να μιλήσουμε;"μου λέει και τον κοιτάω παράξενα.

Κάτι μου κρύβει και φοβάμαι.

Απο μέσα μου ελπίζω να μην έχει να έχει να κάνει σχέση με τον Harry,αλλά ξέρω πολύ καλά πως εχω άδικο.(a/n:τι λεω Jesus)

"Συγγνώμη,αλλά έχω να παω για μάθημα."λεω προχωρώντας μπροστά.

Το τελευταίο που θέλω είναι να χάσω μάθημα για να ακούσω καμιά βλακεία του.

"Θα σε συνοδεύςω τουλάχιστον μέχρι μέσα."λέει κοφτά.

"Τέλος πάντων."στρυφογυρίζω τα μάτια μου.

Αφου δεν μπορώ να το αποφύγω ας τελειώνει γρήγορα.

"Ο Harry μήπως σε πήγε σε ενα λιβάδι με τουλίπες;"λέει τρίβωντας τον σβέρκο του.

"Τουλίπες;"λέω παραξενεμένα.

Μήπως εννοεί το λιβάδι με τις λεβάντες;

"Ναι με κάτι λουλούδια τέλος πάντων."λέει και κουνάει το κεφάλι του δεξιά και αριστερά.

Περίεργο.Δεν νομίζω να υπάρχει άλλο λιβάδι με λουλούδια.

Μόνο αυτό με τις λεβάντες.

"Α...νόμιζα πως πήγε και εσένα εκεί."λέει τονίζοντας την λέξη 'και'.

Γυρνάω και τον κοιτάζω απότομα.

Τί εννοεί 'και εμένα';

Υπήρχαν και άλλες πιο πριν απο εμένα;

🌫🌫🌫

Hey little angels!Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο;Εαν σας άρεσε σχολιάστε και ψηφίστε!

Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην Αλεξία που πάντα παραπονιέται για τα σημεία που αφήνω τα κεφάλαια!😝

All the love❤️
Iw