Living with the infinite #wattys2016

LWTI 49

Reanna POV

Nandito na kami sa isang restaurant, pero alam ninyo weird ng feeling eh, kasi naman kami lang dalawa ni woohyun ang nandito, wala ba silang ibang costume, o baka na lulugi na sila kaya wala silang costumer, sayang pa naman mukhang mahal ang structure ng resto.

"anong gusto mong kainin?" tanong niya sakin, napaling na lang ako at napatingin sa kanya, hay nasa ibang demesyon na naman ang utak ko, napatingin naman ako sa menu, hindi ko ang nasa menu, at hindi ko naman alam kung ano ang masasarap dito tapos ang mahala pa. nakakahiya naman kay woohyun. nag pasama lang siya baka sabihin niya na abuso ako.

"ikaw na lang ang bahala total libre mo naman" sabi ko sa kanya, tumango naman siya at tumingin ulit sa menu, hay nakakatamad talaga, ang totoo niyan gusto kong matulog na lang sa bahay pero dahil na kakahiya kay woohyun na tumanggi ako. Alam ninyo naman ang dalang lang niyang mag request kaya sempre oo naman ako.

"oo nga pala woohyun, bakit walang bang tao dito?" tanong ko sa kanya. Kasi naman wala pang tao pero hapon na, nakakapag taka kasi eh, kung wala naman pumapasok na costumer bat hindi na nila ipasara. Sayang lang kasi ang ibinabayad nila dito. Kaya mag tayo na lang sila ng ibang business na mas maganda.

"ah nirentahan ko kasi tong buong resto para naman hindi ko na kailangan mag suot ng pag disguise" nagulat naman ako sa sinabi niya, seryoso ba siya bat pa siya gumastos, mukha pa naman mamahalin ang reto na toh, hay hindi ko talaga alam kung ano ang pumasok sa utak niya at makarenta siya wagas.

"alam po sana hindi na tayo kumain kung kailangann mo pa ng gumastos para lang walang makakita sakin" sabi ko sa kanya, natawa naman siya sa sinabi ko at ginulo niya ang buhok ko, sinamaan ko siya ng tingin, ang hilig talagang mang gulo ng buhok ang lalaking toh. Ang sarap sipain eh.

"hay wag mo ng isipin ang gastos, libre ko nga kaya ako ang bahala" sabi niya sakin, napabuntong hhininga na lang ako, sabi niya eh, pero nakakapag hinayang ng kasi ang mga ginastos niya eh, kahit na sabihin mong mayaman sila.

"sa susunod hindi na ako sasama sayo kung mag rerenta ka na naman ang isang buong restaurant, nag luto na lang sana ako, at lieast yun mas marami pa taong nakain tapos tipid pa, tapos hindi pa tayo nag biyahe, tapo—" napatikom ako sa pag sasalita ng inilagay niya ang kamay niya sa labi ko at sinasabi na wag akong maingay. Napangso naman ako, sabi ko nga na wag akong maingay.

"wag ka nag nermon, nagawa ko na eh, kaya pls enjoy mo na lang para hindi masayang ang effort ko" sabi niya, napanganga naman ako sa sinabi niya, oo nga naman wala na nga kasing magagawa, nabayaran na niya eh. Ang gastos kasi ng lalaking toh eh, sayang yung pera. Alam ninyo naman natutuna ako na hini lahat ng oras mayaman ka, kailangan mo talagang mag sikap para mas gumaan ang buhay mo.

--

Kakatapos lang naming sa kumain at ngayon nag lalakad kami alam ninyo naman may bibilin daw ang lalaking toh, hindi ko nga alam kung ano eh, wala naman kasi siyang sinasabi, pumasok naman kami sa isang boutique ng mga sapatos, dahil nga sa bored na bored ako nag titingin ako ng heels, matagal na rin bago ako nakabili ng ganito.

Napatingin naman ako sa isang heels, ang ganda kasi nIya pero kahit na ganun simple lang siya, walang gaanon kadesign design. Napatingin naman ako sa price niya, at nagulat naman ako sa price niya, seryoso 5k na ang sapatos na toh.grabe naman ang mahal masydo. Ibinalik ko na yung sapatos.

"oh, bat binalik mo?" napatingin naman ako sa ang salita, nao ba naman yan, bigla bigla na lang sumusulpot angn lalaking toh. Lumapit namna siya sakin at kinuha yung sapatos, interesado ba siya sa mga heels. Hindi naman siguro bakla si woohyun toh, may pag ka abnormal lang siguro.

Nagulat naman ako ng bigla na lang iya akong hilahin at inupo ako sa isang isang bench. Nagulat naman ako ng bigla na lang niyang hinila akong paa ko at inaliis ang sout kong doll shoes.

"anong ginagawa mo?" tanong ko sa kanya, nakakaihya kasi sa mga tao eh, pilit ko nga hinihila ang paa ko pero hindi ko magawa kasi nga malakas siya sakin. dahan dahan naman niyang nilagay sa paa ko. Alam ninyo ba feeling ko ako sa Cinderella ngayon, at inaamin ko na namumula ako. Sino ang hindi kikiligin sa pakkikitang eh nakaluhod sakin si woohyun tapos sinout niya sakin yung sapatos.

At wag kayo kasya ga sakin, grabe ang galing parang Cinderella ng lang peg ko ngayon, dahan dahan naman siyang humarap sakin at ngumiti.

Lubdub... lubdub

Napahawak naman ako sa dibdib ko, ang bilis ng tibok ng puso ko sobang bilis. Anong nangyayari sakin.

"it's fitted" sabi niya, napnganga na lang ako, seryoso nasa fantasy ba ako, kaya nag hahallucinate lang ako, nasampal naman ako ng pisngi, pero napagiwi naman ako dahil masakit, hindi ako nananaginip totoo nga toh. Nagulat naman ako ng bigla naman niya ako sa pisngi. Nakalagay ang kamay niya sa parehong side.

Napalunok naman ako mas lalo naman bumilis ang tibok ng puso ko, inalis ko ang kamay niya feeling ko kasi hindi ako makahinga kung mas lalapit pa siya sakin, baka mamatay na ako sa sobrang lapit naming sa isa't isa eh.

Bigla naman may umating na isang sales lady.

"miss meron pa ba kayong istock nito?" tanong ni woohyun, tinignan naman nung sales lady yung sapatos. Nakahinga na ako ng maluwag sa wakas. Ang awkward ng kanina eh, akala ko nga hahalikan niya ako, pero buti naman hindi.

"alam ninyo ma'am ang gwapo ko ng boyfriend ninyo, tapos ang sweet pa" napanganga naman ako sa sinabi sakin ng sales lady at naramdaman ko naman na biglang uminit ang mag kabilang pisngi ko.

"hindi ko siya boyfriend" sabi ko, tumango naman siya pero meron parin ngiti sa labi.

--

"cr mo na ako" sabi niya sakin, tumango naman ako, umupo ako sa isang bench ng mall malapit sa banyo, inaantok na kasi ako eh, napapapikit na akong mata ko. Hindi ko mapigilan na hindi ipikit.

Blank