Çilek Kırmızı ve Safir Mavi (Fairy Tail JerZa Fanfic)

Bölüm On Bir: Jude Heartfilia.

"Lanet olsun! BABA!"

***

"LUCY! Neler oluyor!"  

"Babam." dedi Lucy öfkeyle. "Az önce ki gürültünün sebebi babamdı!"

"Ne oldu?"

"Buradan hızla kaçtığını gördüm. Bunca zamandır bizi dinlediğini tahmin etmeliydim! Cevap aradığı her şeyi artık bulduğuna eminim! Lanet olsun. Kendi ellerimizle düşmana yardım ediyoruz!"

"Düşman mı? Jude-san'ın kötü tarafta olduğunu mu düşünüyorsun!"

Lucy öfkeyle başını salladı. "Uzun süredir bir şeyler karıştırdığını düşünüyordum. Artık eminim. O ve diğerleri -artık arkasında kim varsa- en başından beri ihanet ediyorlardı."

"Şu an ne yapmayı düşünüyorsun?"

Omuz silkti. "Bilmiyorum. Ama acilen hana gitmeliyiz." Çadırdan apar topar çıkıp son hızla kasabaya koşmaya başladığmızda, şafak yeni söküyordu.

***
Hana girdiğimizde hararetli bir tartışmaya girmiş Mira, Freed ve Makarov-san'ı gördük. Bizi fark ettiklerinde susup telaşla ayağa kalktılar. 

''Gelmenize sevindim,'' diye söze girmişti Makarov-san oturmamızı işaret ederken. Karşıda ki masaya iliştiğimizde, masaya çıkıp boğazını temizledi.

''Biz de sizi bekliyorduk.''

Tedirginlikle birbirimizle bakıştık.

"Jude-san'dan haberimiz var, Lucy."

"Haaaa?!" Bunu gerçekten beklemiyordum. Natsu'ların da benden farkı yoktu. Makarov-san, Freed ve Mirajane sessizlikle başlarını salladılar.

"Bunu uzun süredir tahmin ediyorduk, Lucy-san." Hepimiz Mirajane'e dönmüştük.

"Neyi?"

"Size her şeyi anlatacağım." Makarov-san boğazını temizledi. "Erza'yı hatırlıyorsunuz, değil mi?" Jellal-san hariç hepimiz onayladık.

"Erza kaydolduğunda bütün dünyam başıma yıkıldı. Onu aramadığımız yer kalmamıştı.
Günlerce durmadan her yerde aradık. Aradan aylar geçti, Erza'dan hala haber almamıştık. Her zaman umudumuzu yitirmememizi söyleyip duruyordum. Durum ne kadar kötü görünürse görünsün herkes hala onu bekliyor, onu arıyordu."

Boğazımda bir şey düğümlenmişti. Neredeyse ağlayacaktım. Mirajane ve Freed'in de benden farkı yoktu.

Jellal-san ise anlamadığım bir ruh halindeydi. Uzakta bir yerlere dalmış, yüzünde mimik oynamıyordu. Ama bizi dinlediğinden emindim.

"Ama sonra," Makarov-san'ın sesi aniden sertleşip, ciddi bir hal aldığında Jellal-san irkilerek dönüp ona baktı. Hepimiz pür dikkat kesildik.

"Erza'nın kaybolmadığını, aksine kaçırıldığını öğrendik!"

Aniden etrafa tüyler ürpertici bir sessizlik çökmüştü. Gözlerim büyümüştü. Bu duyduklarım şaka gibi geliyordu. 

"NE?!" Jellal-san öyle bir bağırmıştı ki içimden ağlamak gelmişti. Bu bağırışı tarif bile edemezdim.

Hepimiz şoktaydık. Natsu bana bakıyor, Juvia destek almak istermişcesine Gray'in kolunu tutuyordu. Gray'de ona biraz daha yaklaşmıştı.

Makarov-san hüzünle Jellal-san'a baktığında, Jellal-san omuzları düşmüş, bir çöküntü gibi kalktığı sandalyeye bırakmıştı kendini.

"Bu..olamaz.."

Göz yaşlarımın aktığını hissettiğimde, Natsu elimi elleri arasına alıp sıkı sıkı tuttu. Ona döndüğümde her şeyin iyi gidecegini hissetmek istediğim bir tebessüm etmişti. Bunun üstüne ben de gülümsemeye çalıştım.

"Jellal-san?" Hepimiz ani bir hareketle Mirajane'e döndük. Yüzünde temkinli bir ifade vardı.
Jellal-san'da merakla ona bakıyordu.

"Siz..? Erza'yı tanıyor muydunuz?"

Etrafı aniden bir şok dalgası sarmıştı.

Jellal-san'ın kalbime oturan bağırışı aklıma geldiğinde istemsizce irkildim. Hepimiz sözleşmiş gibi Jellal-san'a döndüğümüzde, oturduğu sandalyeyle daha çok bütünleşmiş, yüzünde acı dolu bir ifadeyle bize bakıyordu.

"Jellal-san, anlatmak istediğiniz bir şey mi var?" Makarov-san'ın sesi buz gibiydi.

Biraz sonra Jellal-san iç çekerek ayağa kalktı. "Evet. Bir şeyler var."

Şaşkınlıkla ona bakıyorduk.

"Buraya geldiğimden beri, bir şey hissediyorum. Çok tanıdık bir iz, bir his. Sanki çok uzun zaman önce burayla ilgili bir şeyin parçasıydım. Ama bu çok tuhaf. Çünkü buraya daha önce hiç gelmedim. Hiçbirinizi daha önce görmedim. Burayı tesadüfen buldum ve sonra Lucy'le karşılaştım."

Üzüntüyle bana baktığında yavaşça başımı salladım. "Doğru söylüyor." Şimdi herkes merakla beni izliyordu.

"Jellal-san'la ilk defa handa karşılaştık. Mirajane-san beni kovmadan bir süre önce." Mira-san'a baktığımda utançla başını eğmişti. "Bunun için özür diliyorum." Gülümsedim. Ne yapabilirdim ki? Bunu daha fazla uzatmak istemiyordum.

"Sonra şey, biz Jellal-san'la bir şey yaptık."

Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırmıştım. Jellal-san ise sıkıntıyla ensesini kaşıdı. "O da vardı değil mi?" Natsu ise kaşlarımı çatmış, bize bakıyordu. Diğerleri de merakla bizi izliyordu. Biraz sonra Jellal-san yavaşça cebinde ki fotoğrafı çıkarıp, herkes görebilsin diye havaya kaldırdı.

Ortamda çıt çıkmıyordu. Makarov-san sandalyesinden telaşla fırlamıştı.

"Sen..! Bu fotoğraf sende ne arıyor! Onu yukarıdan mı aldın!"

Jellal-san'la bakışıp başımızı salladık.

"Üst kata çıkmanın yasak olduğunu biliyordunuz!"

"Evet. Bunun için çok özür diliyorum. Zaten isteyerek çıkmadık. Bakmam için bana emanet edilen çocuklardan biri oraya çıkmıştı ve Lucy'le onu almak için gittiğimizde ise..."

Susup fotoğrafı biraz daha inceledi. "Bilemiyorum. Bu fotoğrafı gördüğüm gibi, birdenbire Erza-san'ı tanıyor gibi hissettim. Çok yakından hem de. Onu orada bırakmak istemedim, sanırım."

Yavaşça yaklaşıp fotoğrafı Makarov-san'a uzattı. "Ailesinde kalması daha iyi."

"Şey," Juvia çekinerek sormuştu. "Yukarıda neden bir fotoğraf var ve oraya çıkmak neden yasak?"

Makarov-san Erza'nın fotoğrafına uzun uzun baktı. "Üst kat, Erza'mın odasıydı. Burada olduğu sürece orada kalırdı. Onun anısını yaşatmak için üst kata çıkmayı yasakladık."

Anında Jellal-san'la göz göze gelmiştik. Gizli oda ne içindi o zaman? O da merakla bana bakıyordu. Sormalı mıydık?

Ama biz daha bir şey bile diyemeden, Makarov-san kararlı gözlerini bize dikmişti. "Lucy'nin babası, Jude Heartfilia'ya gelecek olursak...."

Babam ne yapmış ya da ne yapmayı planlıyor olabilirdi ki? Makarov-san elinde ki fotoğrafı sıkı sıkı tuttu.

"Erza'mı kaçıran kişilerin başı Jude Heartfilia'dır."

Bir dakika. NE?!