Next Time I Fall In Love (Soon To Be Published)

Chapter Ten: Creepy Feeling

Chapter Nine: Creepy Feeling

<Trisha POV>

Katulad ng inaasahan ko, lahat ng mga naroon ay nasa akin ang atensyon. Hindi dahil sa ngayon lamang nila ulit ako nakita sa lugar na iyon, kundi dahil sa minamaneho kong kotse. Lahat ng madaanan ko ay napapa-wow at napapasunod ng tingin. Marahil sa buong buhay nila ay ngayon pa lamang sila nakakita ng isang latest model at mamahaling sports car. Thanks to that Monreal guy. Kung hindi dahil sa kotse niya na nakalimutan na niyang kunin sa talyer ko ay wala ako ngayon doon. Habang hindi ko pa naaayos ang kondisyon ni Black Knight, pansamantala ko munang gagamitin si Alfa Romeo. And besides hindi naman malalaman ng may-ari na ginamit ko ito.

Nang bumaba ako ng kotse ay mabilis akong nilapitan ni Roger. "Wooaahh!" At sumipol pa ito na tila nakakita ng sexy na babae. Pero syempre sa sports car siya nakatingin. "Nice car, Trish! Bigatin ka na ngayon!" Hinimas pa nito ang hood ng sasakyan habang kumikislap ang mga mata.

"This is not mine. Hiniram ko lang ito."

Nag-angat siya ng mukha at nagdududa na tumingin sa akin. "Sino naman ang nasa matinong pag-iisip ang magpapahiram sayo ng ganitong kagarang sasakyan para lang ipangkarera mo sa kalsada?"

Ngumisi lang ako bilang sagot sa kanya. "So, sino nga pala ang makakalaban ko, Roger?"

"I'm glad to see you again, Trish!" 

When I turned around disbelief was written in my eyes. Si Simon. Nag-e-exist pa pala ang lalaking ito!

"New car?" Aniya nang lumingon sa dala kong kotse. "Where is Black Knight?"

"Siya ba ang makakalaban ko?" Baling ko kay Roger at hindi ito pinansin. "How much is the bet?"

"Name your price." Si Simon ang sumagot.

Hindi na ako nag-isip. "Two hundred thousand."

Nanlaki ang mga mata ng mga naroon. Pati na rin si Roger. 

"Call." Sang-ayon ni Simon.

"Game." Umikot na ako sa kabila para sumakay ng kotse nang pigilan niya ako. 

"If I win, I want you!" Bulong niya sa akin na nagpatayo ng balahibo ko.

"You're dreaming! Pera ang pustahan natin dito at hindi ako."

"I'll make it half a million." Ngumisi siya. "What do you think?"

Kung hindi ko lang talaga kailangan ng pera kanina pa siya nakatikim sa akin ng suntok. "Roger, isakay mo na nga ito ng kotse niya nang makapag-umpisa na tayo!" Inalis ko ang kamay niya sa braso ko at saka mabilis na sumakay ng kotse.

Pagkaraan ng ilang sandali ay humaharurot na sa bilis ang aming mga sasakyan. Nag-uunahan kung sino ang makakarating sa finish line. Tiwala ako na kaya kong manalo. Di hamak na mas bago naman ang Alfa Romeo ko kaysa sa Ferrari niya na 2008 model. Gayunpaman ay hindi ko magawang makalayo sa kanya ng tuluyan. Palagi siyang nakasunod sa akin. At may pagkakataon na nauungusan pa niya ako.