10/10

1.8K 125 74
                                    

~FİNAL~


*

1 yıl sonra...

İçimdeki mutluluk hissini bastırmaya çalışmadan, bir oraya bur buraya koşuşum herkesin komiğine gidiyordu. Ev geçen senekinden farksız, tıka basa doluydu ve bu beni daha çok heyecanlandırıyordu. Geçen sene bugün yine aynı saatlerde Onu beklemiştim. Şimdi de bekliyordum ama içimden bir ses gelmeyeceğini bağırıp duruyordu ve haklıydı da.

Aradan bir sene geçmiş olmasına rağmen bekliyordum işte. Hep beraber olduğumuzda ortama sessizlik hâkim oluyor, kimse konuşmuyordu. O bunu bilmiyordu ki, bize ne haberi geliyordu, ne de arayıp soruyordu. Belki başkası tarafından bizi umursamıyor gibi gözükebilirdi ama ben inanıyordum; bizi özlüyordu.

Omzuma bir el dokunduğunda hızlıca döndüm. Louis'nin eli sakinleşmemi söylercesine omzumda duruyordu. Elini indirip beni salondan çıkarttı ve kapının önünde sırtımı duvara yaslayıp karşıma dikildi.

"Biraz sakin olsan?"

Bir şey demeden kafamı önüme eğdim. Hiçbir doğum günüm bunun kadar farklı değildi. Farklı olan şu idi: her gün yanımda olan kişi yoktu, sadece bir senedir benimle birlikte olan kişi vardı. Bu biraz tuhaftı tabii.

İşaret parmağını ve orta parmağını çenemin altına koyup kafamı yavaşça kaldırdı.
"Harry... Kabul et bebeğim, gelmeyecek. Senden tek istediğim, biraz sakin olup günün tadını çıkarman," dedikten sonra yüzümde buruk bir gülümseme belirirken ekledi; "Hem gecenin sonunda sana bir sürprizim var." deyip göz kırptı.
Ben utançla kıkırdadıktan sonra elini omzumun yanına, duvara yasladı ve üzerime eğildi. Dudaklarımızı birleştirmeden önce açılan kapı onu ittirmeme neden oldu ve o da gülmekle yetindi. Kapının aralığından bize bakan Liam'a dönüp, "Ne var?" dedim.

"Böldüm ama eğer gelmezsen mumları ben üfleyeceğim,"

Gözlerimi devirip içeri geçtim. Girişe adımımı atar atmaz ışıkların kapanması bir oldu. Elimin tutulmasıyla gülümserken karşımda elinde mumları yanan pastayla dikilen anneme baktım. Mutlu görünüyordu. Öyleydi de.
Geçen sene mumlarımı üflerken karşımda Louis oturuyordu. Şimdi ise eli elime kenetliydi ve bana güven veriyordu. Avucumdaki eli biraz daha sıkıp gözlerimi sımsıkı kapattım. Bir saat sonra tam on dokuz oluyordum. On sekiz yaşıma girerken Louis'nin kucağında ağlamıştım. Bir yaş daha atlıyordum. İleriki zamanlarda beni ne zorluklar bekliyordu bilmiyordum ama bunu beni saran kollarla, bana destek çıkan ellerle halledebileceğimi biliyordum.
Belki de erimek üzere olan mumları üflemeden içimden şunu diledim;

Lütfen, bir daha kimse bırakıp gitmesin.

Dudaklarımın arasında çıkan nefesim ateşleri söndürürken gözlerimi çoktan açmıştım. Belki de bundan sonrası güzel olabilirdi. Belki...


***


Herkesin gitmesiyle Gemma aylardır girmediği odasına, annem de çoktan geç kalmış olduğu işine koşarak gitmişti. Gecenin bu vakti olmasına rağmen nasıl çağırabiliyorlardı bilmiyorum.
Kafamı Louis'nin omzuna koydum. Yatakta kendini biraz daha geriye kaydırıp ellerini belime sardı. Kafamın üzerini birkaç kez öptükten sonra ellerini belimden çekip beni kendine çevirdi. Gülümseyip dudaklarına minik bir öpücük bırakacaktım ki, saçlarımı tutup dudaklarımı daha çok dudaklarına bastırdı. Dudaklarımızı ayırmadan ellerini iki yanıma koyup üzerime çıktı. Bütün yükünü üzerime verdiğinde bir an olsun nefes almayı bıraktım. Boynumu birkaç kez öpüp tekrar yanıma yattı ve tekrar kendine çekip sımsıkı sarıldı. Aynı şekilde ona karşılık verirken sordum.

"Sürprizin neydi?"

"Yarın akşam görürsün." dedi kıkırdayıp. Onun gülüşüyle bende gülünce sanki daha fazla sıkabiliyormuş gibi sıktı vücudumu. Kemiklerim birbirine geçmiş olsa da huzurluydum. Mutluydum. En önemlisi pek olmasa da birilerinin yokluğunu unutabiliyordum. Bundan sonrasında nasıl devam edebilirdim, en ufak bir fikrim yoktu fakat Tanrı'dan diliyordum ki; hayatım boyunca, beni mutlu eden insanlar her zaman yanımda olsun.




*



ÖHHGÖM. Şimdi belki diyebilirsiniz, Hayat senin ananı bacını bilmem ne yapayım böyle final mi olur senin amk diye ama jdjdjledownddke zaten 10 bölümü 10371048 sene uzatmama gerek yoktu

Bir de en sonunda çok kötü şeyler yapıcaktım dedim hadi ramazan ramazan olmaz heyeheyhe neyse

Okuyanlardan Allah razı olsn jzjxj ciddi ciddi söylüyorum zaten şuan fazla okunma yok o yüzden okuyanlara teşekkür ederim xx


All the love. H

18 || larryWhere stories live. Discover now