tien

483 51 3
                                    

Hij schreeuwde haar naam.
Ze glimlachte enkel naar hem, en liet zich met gespreide armen vallen.

De bakker aan de andere kant van de straat zei dat haar lichaam naar beneden stortte. Alsof ze de wetten van natuur inhaalde, alsof ze sneller viel dan de lucht aankon. Het klonk als het uiteen spatten van een ruit. Haar nek brak zodra ze de grond raakte. Er sijpelden enkele bloeddruppels langs haar been.

art deco // netties 2016Where stories live. Discover now