GİTME...

31.Zor Günler Geride mi Kaldı?

DUYURU!!

Arkadaşlar öncelikle hepinize merhaba!Duyuruyu en başa koymamdaki sebep sonlarda olunca genelde çok fazla okunmuyor.

Neyse sadete geleyim.

Arkadaşlar GİTME... benim tarafımdan yazılmış ilk kitaptır.Ve ben inanın ki her satırını severek ve isteyerek yazıyorum.Sizden tek isteğim yorum yapıp vote vermeniz.

Hayır yani ben bir bölümü yazmak için günlerimi harcarken bazı okuyucularımın sadece iki saniyelerini ayırıp vote vermemeleri beni gerçekten üzüyor.

Sizden yorum istiyorum çünkü sizlere yazdığım bölümlerde neyin eksik olduğunu öğrenmek istiyorum.Yazım hatalarım var kabul ediyorum.Ama telefondan yazıyorum.Ve bu konuda sizden özür diliyorum.

Lütfen sadece emeğimin karşılığını istiyorum ben.

Sizden ricam vote ve yorum konusunda biraz daha eli açık davranmanız.

Teşekkür ederim şimdiden...

NOT:Bu bölüm geçiş bölümüdür.
İyi okumalar...

Bölüm şarkısı:Pinhani-Zor Günler

Deniz'in ağzından

Sabah gözümü açtığımda burnuma gelen kokuyla bütün uykum dağıldı. Çünkü şuan burnum dunyanın en güzel kokusunu duyuyordu. Huzur...

Toprak'la dün gece geç saatte gelmiştik eve. Çünkü ben zorla ona yemek yedirmeye çalışmıştım. Biliyordum, günlerdir birşey yememişti. Benimde ondan farkım yoktu zaten.

Ve şuan sevdiğim adam karşımda -yani altimda da sayilir - mışıl mışıl uyuyordu. Bana mi öyle geliyor bilmiyorum ama uyurken çok masumdu. Nasıl desem küçük bir çocuk gibi...

Elimi sevdiğim adamın kirpiklerine doğru yönelttim. Kirpikleri altında sevgiyi barındırıyordu. Huzuru barındırıyordu. En önemlisi de aşkı barındırıyordu...

Parmaklarımla kirpiklerini okşamaya başladım. Yaklasik on saniye sonra Toprak'ın uyandigina dair birkac mırıldanma duyuldu. Yüzümde hafif bir tebessümle yanağını okşadım. Gözlerini hala açmamıştı. Bana haksızlık yaptığıni bilmiyordu. Beni huzurdan, sevgiden, aşktan mahrum ediyordu.

Dün fena öptün yine zilli.

Öperim be sanane zaten zor gunlerimde yanimda degildin sana tripliyim. Hıhh!

Sus kiz sen cagirmayinca ben gelemem. Hem farketmedim sanma deminden beri diger elinle Toprak'ın kol kasını elliyon.

Sen kim köpek ya! Kim köpek!

😑😑

Toprak'ın üzerime o süper ötesi, harika, şahane, kaslı kolunu atmasıyla feleğimi şaştım. Mübarek kol degil çam yarması. Tövbest!

-Ya Toprak napıyosun!?

-mhmhmh (anlaşılmadı)

-Toprak ne diyosun ya! Kolunu çek ölcem şimdi!

Öleceğimi söylememle Toprak yerinden fırladı.

-Deniz! Beni deli etme ağzından bi daha o kelimeyi duymayacağım!

Yataktan doğruldum.

-Sevgilim ben oyle demek istememistim.

Küçük bi cocuk gibi basimı önüme eğip dudağımı dislerimin arasina hapsettim.