Medyada tüm karakterler var.
Tarkan-İşim olmaz
O kadar umutsuz bir durumun içindeydim ki kendimi tükenmiş hissediyordum..
Kerem'e bir bakış attım.
-Kalkalım artık.
Beni başıyla onayladı.Zaten sessizce beni izleyen arkadaşlarıma küçük bir tebessüm gönderdim.
-Görüşürüz.
Nisa uğurlamak için ayağa kalkmak isteyince onu durdurdum.
-Senin gelmene gerek yok.Biz çıkarız canım.
Beni başıyla onayladı.
Montumu üzerime geçirip Kerem'i takip ettim.
Tam kapıdan çıkıyordum ki Sevda'nın sesini duydum.
-İyi misin canım?Ne oldu birden bire?
Toprak'la konuşuyordu.
-Hiç.Bir an midem bulandı.
Kısa bir süre sessizlik oldu.
Sonra Toprak konuştu.
-Şimdi daha iyi oldum.
Nefesimde boğulur gibi olurken koşar adım arabanın yanında beni bekleyen Kerem'in yanına gittim.
Arabaya yerleştikten sonra bir süre bekledi.
En sonunda koltuğa başını yaslayıp soran gözlerle bana baktı.
Bende ondan gözlerimi kaçırdım.
-Hiç.Benim birşeyim yok.
İnanmayan gözlerle bana baktı.
-Cidden diyorum.İnanmıyor musun sen bana?
Derin bir nefes aldı.
-Deniz sen üniversitedeyken de ara sıra mutsuz oluyordun.Gözlerin dalıp gidiyordu.Ya da olmayacak şeylere gözün doluyordu.Ama bu sefer sende kötü birşeyler var.Gözlerin...Gözlerin sanki eski neşesini yitirmiş gibi.Zayıflamışsın.Gülüşlerin bile yorgun.Bak eğer-
Elimle onu susturdum.
-Hadi gidelim artık.Seni şüpheci kunduz seni?
-Nerem kunduz kızım benim?Benden olsa olsa aslan olur.
-Aman ne demezsin.
Kahkaha attım.
Bana ters ters bakıp arabayı çalıştırdı.Eve son birkez baktığimda tek gördüğüm camda bize bakan Toprak oldu.O an içimden gelen tek şey sarılmak oldu.
Ama hayır.Bunu yapmayacaktım.Seven insan gitmez ki...O gitti.
×××
Toprak'ın ağzından
Ulan hala ne bekliyor bunlar böyle?Aklıma kötü kötü şeyler gelirken Sevda'nın yaptığı kahveden birkaç yudum daha aldım.
Midemin bulandığını söylediğim için yapmıştı.
Kendimi şuan arabanın yanına gitmemek ićin zor tutuyordum.O lavuğun ağzını yüzünü dağıtmak istiyordum.
Piç...
Araba en sonunda ćalışınca biraz olsun rahatladım.Sen kimsin ki ona bakıyorsun.
Asıl sen kimsin ki rahatsız oluyorsun?
İçimden gelen o sese verecek bir yanıt bulamayıp bizimkilerin yanına gittim.
Sevda oturmuş sohbete katılmadan konuşulanları dinliyordu.Sevda'nın çaprazındaki Deniz'in oturduğu koltuğa oturdum.
YOU ARE READING
GİTME...
ChickLit*** Bir yerde okumuştum.Unutulmaz alışılır yazıyordu.Ve ben aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen ne unuttum ne de alıştım yokluğuna. Bizim hikayemiz yolunu bulmaya çalışan iki kalbin hikayesiydi... *** İyi okumalar... Not-İlk hikayem ve telefondan y...
