Seviyor Sevmiyor (She Was Pretty)

Bana aşık mısın Michael?

Deniz: Günaydın zuzuu.

İrem: Günaydın da bu ne hal Deniz?

Deniz: Ne varmış halimde? Olmamış mı? Bak geçen günkü gibi mini etek giydirmeye çalışırsan bozuşuruz valla. Benim tarzım bu. Arkadaşını böyle kabul et artık ya.

İrem: Ay hayır Deniz. Ben onu mu diyorum?

Deniz-Kaş göz işareti yaparak: Neyi diyorsun?

İrem: E hırkayı tersten giymişsin zuzu.

Deniz-üzerine bakarak: Aaa harbiden tersmiş bu ya. Çıkarıp düz giyer.

Deniz: Düzelttim işte. Sen hala niye bana öyle garip garip bakıyorsun? Yine ne var?

İrem: Çoraplar da farklı Deniz.

Deniz: Ben de kafa mı kaldı ya. Kalmadı ki! Kafa yok yani, gitti bende kafa. Anlatabiliyor muyum?

İrem: Deniz sen iyi olduğuna emin misin?

Deniz: Tuna bana çıkma teklifi etti. Ben de kabul ettim.

İrem: Ne? Ne zaman? Bu şimdi mi söylenir, aşk olsun yani zuzu!

Deniz: Bana bir şey sorma. Hiçbir şey sorma bana çünkü kafam çok karışık. Hiçbir şey düşünemiyorum şuanda. N'apacağımı da bilmiyorum. Acaba gitmesem mi işe?

İrem: Saçmalama Deniz! Dur bir otur sakin ol. Baştan anlatsana şunu, ayrıntılarıyla.

Deniz: Bir anda gelişti her şey. Ben de anlamadım.

İrem: Bu bir anda alınacak bir karar değil ki. İyi düşün mü? Emin misin Tuna konusunda? Hem sen dün Yiğit'e ağlamıyor muydun? N'oldu birden?

Deniz: Cık. Ben Yiğit'e ağlamıyordum.

İrem: Neye ağlıyordun peki?

Deniz: Boşa harcadığım zamanlara ağlıyordum. Kendimi düşürdüğüm bu duruma, halime ağlıyordum. Ben onu korudum ya. Hep korudum küçükken. Herkes onu dışlarken ben yanında oldum. Şimdi n'oldu? O niye beni dışlıyor; aşağılık, beceriksiz olarak görüyor? Ben anlamıyorum ki. Küçüklüğünde bunları yaşamış bir insan nasıl olur da gidip başkasını dışlar? Yaşadığı için dışlanmanın ne kadar kötü bir şey olduğunu bilmesi gerekirdi. Aklınca insanlardan intikam mı alıyor, ne yapıyor ki?

İrem: Yok sanmıyorum.

Deniz: Haklısın, ben de sanmıyorum. Sanmıyorum çünkü niye? Çünkü Yiğit Bey bir tek beni dışlıyor. Bir tek beni ya!

İrem: Sakin ol, gerçekleri öğrenince çok pişman olacaktır.

Deniz: Olsun. Olsun tabi pişman olsun. Ben o zaman göstereceğim ona Deniz Aslan kimmiş.

İrem: Yiğit konusu açılınca böyle takılıp kalıyorsun. Dünya meselesi yaptın resmen Deniz. Biz Tuna'dan bahsetmiyor muyduk?

Deniz: Ay evet Tuna. Şimdi hatırladım, ben çok hastayım. Tabi ya dün gece de hiç uyuyamadım zaten. Gidemem işe mişe.

İrem: Ben odana geldiğimde horluyordun zuzu. Üstünü örttüm hatta.

Deniz: Ya sen niye benim odama giriyorsun? Girme benim odama, ben senin odana giriyor muyum! Oda özel bir yer.

İrem: Giriyorsun tabi girmiyor musun zuzu?

Deniz: Giriyorum. Ağız tadıyla bir yalan bile söyletmedin ama ya.