Seviyor Sevmiyor (She Was Pretty)

Bana iyi geliyorsun

Deniz, Tuna'nın evinde uyanır ve Tuna uyandığını fark edene kadar sesini çıkarmaz.

Tuna: Uyanmışsın.

Deniz başını sallar.

Deniz: Evet. Uyandım. Beni buraya taşımışsın. Neden eve bırakmadın ki? Ev daha yakındı.

Tuna: İrem'i görmek istemezsin diye düşündüm.

Deniz: Doğru. Doğru düşünmüşsün. Ben hep yük oluyorum sana değil mi?

Tuna: Saçmalama. Tabii ki de olmuyorsun. Sen benim güzeller güzeli sevgilimsin.

Deniz'in yüzüne düşen saçlarını düzeltir.

Deniz: Güzel değilim ben, değilim güzel. Niye yalan söylüyorsun?

Tuna-Gözlerinin içine bakarak: Güzelsiin. Sen çok güzelsin. Güzellik kelimesinin karşılığı sensin.

Deniz: Mutlu etmeye çalışıyorsun beni biliyorum. Ama mutsuzum. Ben çok mutsuzum. Hani uyuyunca geçerdi dertler? Geçmiyor. Benimkiler niye geçmiyor Tuna?

Tuna: Mutsuzsun?

Deniz başını sallar.

Tuna: Bunu sen istedin.

Deniz: Ne istedim? Neyi istedim ben, haberim yok benim?

Tuna: Koy başını yastığa. Böyle stresten boğulunca bizi düşün tamam mı? Aşkımızı düşün rahatlarsın. Sen bana aşıksın, ben sana. Aşk elimizde olmayan bir şey değil mi? İrem Yiğit'e aşık. Yiğit de sana. Böyle bir aşk zinciri var elimizde. Bir de bir şiir var. Dinledikten sonra ortada suçlunun olmadığını anlayacaksın. Bak ihanetten bahsetmiyorum. Sadece aşk için, ne kendini suçla ne de onları.

Deniz: Bilmiyorum kim suçlu bilmiyorum. Karıştı, çok karıştı işler. İnanır mısın sarhoş gibiyim şuanda. Tam bir sarhoşum.

Tuna-Gülümseyerek: Sesinden anlaşılıyor. Uykulu halin böyleymiş demek.

Deniz: Uyku yok. Uykudan değil. Ben dert sarhoşuyum şuanda. Acı kafa yaptı bende. Anlatabiliyor muyum?

Tuna: Evet. Anlıyorum.

Deniz: Anlıyorsun.. Zaten bir tek sen anlıyorsun beni.

Tuna Deniz'e gülümsedikten sonra masasına yönelir ve Çocuk adlı kitabı alıp okumaya başlar.

Tuna: Aşk bu. Çalıyor kapıyı, açıyorsun. Kim o demeye kalmadan bir bakmışsın dalmış içeri. Yerleşmiş kalbinin en güzel köşesine. Dışarı atamıyorsun. Aşk işte bu. Hiç gitmek bilmeyen, davetsiz bir misafir gibi. Kovmak istesen bile kovamıyorsun.

Deniz: Vaav güzelmiş! Biraz daha okur musun?

Tuna: Okurum. Bu sefer başka bir şiir. Sana gelsin.

Deniz-Gülerek: Ooo! Tuna Bey bana şiir ithaf edermiş!

Tuna: Ya sen ne güzel şeysin! Gül işte böyle.

Deniz gülümsemeye devam eder.

Tuna: Bir sen varsın her sabah görmek istediğim. Bir sen varsın ölürken sevmek istediğim. Bir sen varsın kalbinde olmak istediğim. Bir sen varsın. Bir sen ki, sevmeden edemem...

Deniz: Çok güzel. Gerçek çok güzel. Romantikmiş. Kitabın adı ne?

Tuna: Çocuk.