Chapter 2: Sad Reality

7.1K 182 8
                                    


Masaya kasi kapag nasa hulihan, ang mga harutan nyo, chikahan , tawanan ay magagawa niyo pero dapat yang di naman halatado para di mabigyan ang grupo ng award.


At yun, first day of school pa nga lang nagsisimula na kaming nagharutan habang si ma'am ay nagsasalita sa harap at ininterview nya ang mga bago naming kaklase.



At nagsimula ito kay Stephen.


"Alam nyo napansin ko yang mga bago nating kaklase , ang aastig at aangas, parang kung sino kung umasta." -Stephen



Kalalaking tao nito oh, may napapansin pa at tsaka kala ko naman kung anong chismiss at bago, yun pala sila lang. Argghh'


"Oo nga tol noh, napansin mo rin pala. " -Kurt



Talaga lang ha, may napapansin talaga kayo sa kanila.



"Pero, ang pogi ng isang yun noh?? (Sabay turo sa lalaking kinakausap ni ma'am)
kahit na may napapansin kayo basta ako magpapapansin sa kanila " (malambing na nagsasalita) -Ivan



Iba, din naman hirit nitong si Ivan oh.


"Kaloka ka nga din ano? Ivan? Sino ba talaga? Ha? Si Kurt o sya?" -Stephanie


Ay suplada naman tong si Stephanie di makasabay kay Ivan. Hahaha



"Oo nga Ivan, sino ba talaga pipiliin mo? (Suplada ding sabi sabay kantang) Mahal mo o mahal ako." -Nicole



(Scream)



Ayyy iba din hirit nito




"Hindi , pareho ko naman silang type pero mas (loading)
Type ko si Kurt noh (sabay titig kay kurt habang si Kurt ay nakatitig din sa kanya na parang nagpapacute) -Ivan



Ito talaga sila oh , Walang ibang chissmiss hehehe habang ako ay nakikinig at nakikitawa nalang sa kanila.



Ganito talaga ako, tahimik kung gusto manahimik , gusto lang mag sound trip at focus lang sa studies (syiempre top 1 sa klase nakapasok kasi ako dito sa school namin dahil sa scholarship na pinasahan ko)

Marami kasi nagbago sa buhay ko after my parents left me and only my grand mother take care of me since they gone.

Masaya na ako na kasama ko lola ko, kasi nag-iisa lang akong anak nina mom at dad eh.
So sad, but then i tried to wake up on the reality para di ako malunod sa mga pangyayari.



At parang napapahaba na yata kwento ko ha! Sa pagpapatuloy



"Ok class you may have now take your recess " Ma'am Forester said



At yun kahit recess na ay nagchissmissan pa din kami (nakinig lang ako ha) nagtatawanan ng biglang tumayo ang isang lalaking baguhan kasama ng tatlo niyang kaibigan, lumapit ito sa amin, at nang sa inapakan ng lalaki ang paa ko na parang may tumusok na kung ano na napakasakit habang nakikinig sila sa pinagchichismisan namin.



"Araayyy!! (tumili sabay tulak sa lalaking nang apak sa akin)



Nagulat ang lahat, kahit mga bffs' ko nahinto sa pinagchichismisan at nabaling ang kanilang atensyon sa akin.



"Ano ba? Bat mo ko tinulak?" Tanong ng lalaki sa akin habang ako nama'y naririmdim sa sakit



"Ha? Di mo ba nakita ginawa mo? Bulag ka ba ha? Inapakan mo ko di mo alam? Ano to Katangahan?"
Galit kong sabi sa kanya



Sana'y Ako Nalang || Book 1 [Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora