I Knew You Love Me(Completed)

Chapter 9

Warning:Ang kabanatang ito ay may mga pangyayaring may kaselanan kaya lawak ng kaisipan at pang-unawa ang kailangan. At ang bawat pangyayari ay walang katutuhanan kundi pawang katang-isip lang ng may akda.
*************************

ISANG pangyayari ang pilit binubura ni Trexy sa kanyang isip at ala-ala. Ngunit hindi niya kayang burahin ito dahil nasa realidad siya. Ilang gabi na ba siyang umiyak dahil sa pangyayaring hindi-hindi niya makakalimutan.

***NAKARAAN***

Katatapus lang maligo ni Trexy kaya nakatapis lang siya ng towel ng bumukas ang pinto. Puno ng pagtataka ang mga mukha niya ng hindi niya mabasa ang iniisip ng taong pumasok sa kanyang silid.

"Pa, may kailangan po ba kayo?" Kunot nuo nitong tanong sabay hawak niya ng mahigpit ng suot niyang towel sa katawan. Sa halip na sumagot ito ay tumawa ito ng hindi mawari ni Trexy.

"Alam mo naman sigurong hindi kita totoong anak?" Tanong ng lalaki na naupo sa kama ng dalaga sabay pinagkrus nito ang mga paa.

"Ano pong ibig niyong sabihin?" Naguguluhan parin nitong tanong.

"Wala naman, gusto ko lang ipaalam sayo na baka oras na para maningil sayo. Wag kang mag-alala dahil hindi naman subrang malaki ang sisingilin ko sayo." Anang ginoo kay Trexy. Halos mag-isang linya na ang kilay ng dalaga sa pagtataka kung ano ang ibig sabihin ng amain niya. Ito kasi ang tumayong ama niya mula ng maging asawa ito ng kanyang ina. Limang taong gulang pa lang siya noon ng manirahan silang mag-ina sa poder ng lalaki.

"Hindi ko po kayo maintindihan." Ani Trexy.

"Halika dito at ipapaliwanag ko sayo." Utos ng ginoo kay Trexy na maupo sa tabi nito. Umiling naman bilang sagot ang dalaga dahil nakaramdam siya ng kabang hindi niya maipaliwanag. Nagkataon pa namang wala ang kanyang ina dahil pinagbakasyon ito ng amain niya sa Baguio.

"Trexy, kapag inuutusan kita ay makinig ka. Wag mong sagarin ang pasensya ko." Malumanay na anang lalaki ngunit puno ng pagbabanta. Kaya kinakabahan man ay lumapit si Trexy sa kausap at pigil hininga siyang naupo malapit sa lalaki.

"Good girl." Turan ng lalaki sabay hawak nito sa magkabilang balikat ni Trexy. "May boyfriend kana ba?" Tanong sa kanya ng kausap. Bahagya naman siyang umiling bilang sagot.

"Good." Ang nakangiting anang lalaki sa kanya. "Tumayo ka dito sa harapan ko." Maya ay utos na naman sa kanya ng amain. Pikit mata naman siyang sumunod dito at tumayo sa harapan ng ginoo.

"Siguro, maganda kung tanggalin natin ang towalyang suot mo." Saad ng lalaki na kinalaki ng mata ng dalaga sabay iling nito. Namamasa narin ang mga mata nito at sa ano mang oras ay baka pumatak ang masaganang luha mula sa kanyang mga mata.

"Kung ano man po ang binabalak niyo ay parang awa niyo na wag niyo pong ituloy, nagmamakaawa ako." Ang nanginginig nang ani Trexy na humigpit lalo ang pagkakahawak niya ng suot na towel.

"Bahay ko ito at ang gusto ko lang ang masusunod. Naiintindihan mo ba?" Anito. Kaya hindi na napigilan ni Trexy na wag maiyak sa takot para sa sarili.

Maya't maya nga lang ay biglang hinila ng lalaki ang suot niyang towel. At dahil malakas ito ay madali lang nitong nahubad ang towel na itinapis ni Trexy at itinapon kung saan. Agad itong tumayo at tinulak niya ang dalaga kaya napaatras ito. Tila mabangis na hayop ang lalaki habang nakatingin ito sa katawan ni Trexy. Pagnanasa ang mababasa dito ng dalaga na mas lalo niyang ikinatakot. At kahit magsisigaw siya ay alam niyang walang makakarinig sa kanya dahil wall proof ang kwarto niya.

Natigil sa pag-atras si Trexy ng bumangga ang likod niya sa tukador. Kaya napangisi ang amain ng hindi na makaatras pa ang dalaga. Napasinghap na lang si Trexy ng lakumusin ng lalaki ang dalawa niyang dibdib gamit ang mga kamay nito. At dahil sa puno ng panggigil ang lalaki ay ramdam ni Trexy ang sakit.