თავი 2

1.5K 107 14
                                    

  - ლუჰან! ლუჰან !ლუჰან!!
ლუჰანის თვალი ოდნავ გაიღო, რათა მაშინვე დახურულიყო.
- კიდევ 5 წუთი დედიკო~ - ჩაბურტყუნა მან , მეორე მხარეს გადაბრუნდა და ბალიში ფეხებს შორის ჩაიტენა  .
- შენი დედაც, კიდევ ხუთი წუთი!ლუჰან, ტრაკი აწიე!გაკვეთილები 20 წუთში იწყება!
ყვირილზე ლუჰანმა თვალები ეგრევე გაახილა და საწოლიდან წამოხტა,შესაძლოა  ახალი მსოფლიო რეკორდიც კი დაამყარო სკოლისთვის ყველაზე სწრაფად მომზადებაში . ბექიონი იცინოდა იმაზე თუ რა სწრაფად მოძრაობდა ბიჭი და გადაწყვიტა გარეთ დალოდებოდა  . 10 წუთში ლუჰანი სახლიდან  ისეთი ქოშინით გამოვარდა, თითქოს 10 კილომეტრი გაირბინა ახალახან, . ბექიონმა თავის საათს დახედა და ბეგობარს ბეჭზე ხელი შემოხვია.
- წინ , მძინარაა! ჩვენ მხოლოდ 10 წუთი გვაქვს იმისთვის რომ სკოლამდე მივიდეთ!
ლუჰანმა თავი დაუქნია, გაუღიმა და ეგრევე დაიძრა ადგილიდან.
- კიონსუ და ტაო ? – იკითხა ბექიონმა, როცა უკვე შესაძლებელი იყო შორიდან  სკოლის შემჩნევვა  .
- ორივე სკოლის შესასვლელთან გველოდებიან! – გამოაცხადა ლუჰანმა ღიმილით, ჩაავლო ბექიონს ხელი მაჯაში და სკოლისკენ  თრევით წაიყვანა. ეს უკანასკნელი იცინოდა როცა სკოლის შესასვლელთან მივიდნენ, სადაც უკვე შეამჩნიეს კიონსუ და ტაო რომლებიც ხელებს უქნევდნენ. ბიჭებმაც საპსუხოდ ხელი დაუქნიეს და სულ მალე ოთხივე ერთმანეთს ეხუტებოდა და ესალმებოდა.
- ლუჰან , ბანტი რატომ გაიკეთე ? – უეცრად იკითხა კიონსუმ გაფართოებული თვალებით
- რაზე ლაპარაკობ? მე არ გამიკეთებია ბანტი! – ჩაიჩუჩულა ლუჰანმა .
- შენ... გაიკეთე ბანტი, ლუჰან –  თქვა კიონსუმ და   მიუთითა ბიჭს მკერდზე. ლუჰანმა თვალი გყოლა ბიჭის თითის მიმართულებას და მართლაც დაინახა ბანტი.
- ეს საიდან გაჩნდა!? – წამოიყვირა ლუჰანმა  და მიიბყრო რამოდენიმე იქვე  გამვლელი მოსწავლის ცნობისიმოყვარეობით სავსე მზერა , მაგარამ ეს მას სულაც არ ადარდებდა.
ბექიონმა გადაიხარხარაა და ლუჰანმა მას გახედა.
- რა გააკეთე!? – ამოიკრუსუნა მან ლამის ტირილით.
ბექონმა მოიწმინდა    ცრემლები  და რამდენჯერმე ღრმად ჩაისუნთქა.
- მაპატიე ლულუ მაგარამ თავი ვერ შევიკავე. ყველა ადამიანს უნდა ჰქონდეს უხერხული ისტორია სკოლის პირველ დღეს! – თქვა ბექიონმა და ისევ  ისტერიული სისცილი დაიწყო.
უკმაყოფილო   ლუჰანმა ამოიხვნეშა და მოიშორა ბანტი " «ბანტი გოგოებისთვისა , მე მჭირდება ჰალსტუხი, მე ბიჭი ვარ !» - დაიყვირა მან ბრაზით.სკოლაში იყო მკაცრი ფორმა ყველასთვის. ეს იყო პოლიტიკის ნაწილი «ყველა მოსწავლე თანასწორია». ფორმა შედგებოდა ჩვეულებრივი თეთრი შარვლისგან ან მომდგარი ჯინსისგან, გააჩნია მოსწავლე რომელს არჩევს ,პერანგი კნომკებზე , მოკლე მკლავებით და ნაცრისფერი  ჰალსტუხი ან ბანტი  . ჰალსტუხი რათქმაუნდა ბიჭებისთვის და ბანტი გოგონებისთვის.
ბექიონი აგრძელებდა ხარხარს, ტაო კიდე იმაზე იცინოდა რომ ბექიონნი ვერაფრით ვერ დამშვიდდა.
- მე მოვითხოვ რომ შენ დაბრუნდე და მოიტანო ჩემი ჰალსტუხი! – დაუყვირა ლუჰანმა ბექიონს და მიარტყა მას ხელზე თავისი პატარა ხელი  .
- სერიოზულად ?გაკვეთილები 5 წუთში იწყება, – თქვა მან  და   ლულუს თმებშითითები შეუყარა, რამაც მათი აბურდვა გამოიწვია.
- ეგ შენი პრობლემაა! მე მოვითხოვ რომ შენ–
- ახალგაზრდა ქალბატონო! გაიკეთეთ თქვენი ბანტი ახლავე! თქვენ სკოლის ტერიტორიაზე ხართ! გთხოვთ დაიცავით სკოლის წესები! – დაიყვირა მკაცრი გამომეტყველებით  ქალმა და მიუახლოვდა ოთხეულს.
ლუჰანს თვალები გაუფართოვდა. ეს იყო პირველი შემთხვევა მის ცხოვრებაში როცა მასწავლებელი შენიშვნას აძლევდა.
- მ–მაგარამ მე-
-  არ გაბედოთ ჩემი შეპასუხება , ახალგაზრდა ქალბატონო. თქვენ გაიკეთებთ ბანტს ახლავე! – ისევ დაიყვირა მან. ლუჰანმა დაისლუკუნა,  იგრძნო როგორ გროვდებოდნენ ცრემლები თვალებზე და ძალით გაიკეთა ბანტი.  ბექიონმა,ტაომ და დიომ ხელები აიფარეს პორებზე სიცილი რომ შეეკავებინათ. მასწავლებელმა ორივე ხელლში ლუჰანის სახე მოითავსა   და გაუღიმა  : "ხედავთ? ეს არც ისე საშინელია ხომ ? ჯანდაბა, როგორი საყვარელი   ხარ " – უბწკინა ბიჭს ლოყაზე და უცებ წავიდა.
ამ დროს გაისმა სკოლის ზარი, რომელმაც ოთხივე იმედგაცრუებული დატოვა.
- შევხვდებით  საყვარელო  ნორჩო ქალბატონო ~ - დაიფხუკუნა ბექიონმა და წავიდა ტაოსთან ერთად.
- იააა, ბიონ ნექიონ, შურს ვიძიებ !! ! – დაიყვირა ლუჰანმა და გაუგზავნა ბიონს კვლელი მზერა.
- ო, კარგი ერთი, ყველაფერი არც ისე ცუდადაა. შეგიძლია ჰალტუხი ხვალ გაკეთო! – თქვა დიომ და  წაიყვანა ბიჭი ხელმკლავით თავიანთი კლასისკენ.
-მითუმეტეს! ეს ჩემი პირველი დღეა სკოლაში ! ყველა იფიქრებს რომ გოგო ვარ! – ლამის ტირილით თქვა ლუჰანმა .
- მე მგონია რომ ბექიონს ზუსტად ამის მიღწევა უნდოდა ჰანიი .
ლუჰანმა სასტიკი მზერა ესროლა კიოსნუს, რამაც ამ უკანასკნელის სიცილი გამოიწვია. 
- იცი, შენი მკვლელი გამოხედვა საერთოდ არაა საშიში – უთხრა კიონსუმ ბიჭს და ლოყაზე უბწკინა.
- ყველა რატო ეხებით ჩემს ლოყებს? – დაიბღვირა ბიჭმა და დაიწყო ლოყების დაზელვა – ალბათ ჩალურჯებები გამიჩნდება ამ ყველაფრის მერე.
- უბრალოდ ისეთი საყვარელი ხარ ლულუ. ოჰ, უკვე მოვედით! კლასი В-4! – ბედნიერმა დაიჩურჩულა კიონსუმ და შეტრიალდა ბიჭისკენ, მისი სახის გამომეტყველება ეხლა უკვე სერიოზული იყო  – რაც არ უნდა მოხდეს ჰანი, არ გაიხედო უკანა მერხებისკენ . დარწმუნებული ვარ ბექიონმა უკვე გითხრა 4 მეფის შესახე, ხომ ? – იკითხა კიონსუმ და  ლუჰანის თავის დაკვირს მერე გააგრძელა,  . – ორი მათგანი ჩვენს კლასშია. ისინი იშვიათად მოდიან გაკვეთილებზე, მაგარამ დაზღვევის მიზნით, მაინც  არ. გაიხედო. უკან. კარგი ?

Wait... She's a Dude?! !Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz