სეულის უმაღლესი სკოლა-ყველა მაღალკლასელის ოცნება.
სექსუალური გოგოები, სიმპატიური ბიჭები, მასწავლებლები რომელბიც მუდმივად ტროლავენ მოსაწვლეებს, უმაღლესი დონის, დაუვიწყარი ლაშქრობები, ლანჩი 2 საათის განმავლობაში და ....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- ლუჰან ... ნელა იარე ,კარგი ?? ლუჰანმა ამოიხვნეშა და გაჩერდა რათა სეჰუნი დაწეოდა . – მოდი დროზე დავამთავროთ და დავბრუნდეთ ბანაკში! - ფიქრობ მე ეგ არ მინდა ? – შეწუხებული ხმით თქვა სეჰუნმა და გააგრძელა ლუჰანის უკან სვლა . - იაააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააა! ბიჭები ადგილზე გაშეშდნენ, ორივეს მთელს ტანში დაბურძგლათ. – ე–ესს... ბექიონი იყო? – იკითხა ლუჰანმა და ნაბიჯი უკან გადადგა. სეჰუნმა კანკალით, ხმაურიანად გადაყლაპა ნერწყვი. – რ–რათქმაუნდა არა. რატომ უნდა დაეყვირა? – სიცილით თქვა სეჰუნმა, თან ცივი ოფლის წვეთები მთელს სახეზე მოდიოდა. ბექიონი – ჩანიოლი. გამოეთიშნენ. ჩინელის თვალები გააფართოვდნენ, როცა საუკეთესო მეგობრის სახელი გაიგონა. – ღმერთო, რა მოხდა!? ხომ არ მოკვდა ?? – შეიცხადა ლუჰანმა და თმებში იტაცა ხელი. - მასთან ჩანიოლია... დარწმუნებული ვარ , არაფერი ცუდი არ დაემართებოდა–იძულებითი ღიმილით თქვა სეჰუნმა, რათა მამაცი გამოჩენილიყო მეზობლის გვერდით. ლუჰანი კი უკვე ტირილის პირას იყო, არ იცოდა რა ეფიქრა, რა შეიძლებოდა მოსვლოდა ბექიონს ჯიიონი – თიოფი.გამოეთიშნენ. იუნა – იური. გამოეთიშნენ. ჯეჰიონ – იონჯე. გამოეთიშნენ. - მ–მოდი! წავიდეთ! უკვე ნერვიულობას ვიწყებ! – დაიყვირა ლუჰანმა და სეჰუნის მაჯას ჩაავლო ხელი. - შეიძლება ხელი ჩაგკიდო ? ლუმ თავი ნელა მიატრიალა, არ ეჯერა რომ ყველაფერი სწორად გაიგონა. – რა? - ეს იმიტომ რომ... მე ჰმ... გოგო უნდა დავიცვა! იმის გამო კი არა რომ შეშინებული ვარ ან რამე ეგეთი ! – ბიჭი სულ აწითლდა სახეზე და ხელი უკან გაწია, თუმცა ლუჰანმა ხელი მაგრად ჩასჭიდა სეს, ეს უკანასკნელი კი შოკში იყო, ლუს ხელები ისეთი რბილი და... დიდია? მის ყოფილ გოგოებს შეიძლება კი ჰქონდათ ასეთი დიდი ხელები, მაგარამ სეჰუნს არ ახსოვს. ბიჭმა თანაკლასელს შეხედა, რომელიც რუკას ყურადღებით ათვალიერებდა - ლუჰან..... შენ ისეთი დიდი ხ- – წადიიიი~ ბიჭები მოჯადოებულებივით ადგილზე გაშეშდნენ . – შენ ეს–ს გაიგონე? - დაიჩურჩულა ლუჰანმა და უფრო მეტად მოუჭირა ხელი მეგობრის მაჯას. ამ უკანასკნელმა ისევ იგრზნო როგორ დაასხა ცივმა ოფლმა . მიდი სეჰუნ! მოიქეცი როგორც ნამდვილი კაცი! სეჰუნმა ყელი გაიწმინდა, ჩაახველა და გაუღიმა პარტნიორს. - ისეთი არაფერია. ალბათ რ- – მე ვთქვი.. წადიი~ შენი ადგილი აქ არაა~! უმცროსის თვალები გაფართოვდნენ, როცა ხმა უფრო გარკვევით და ახლოს გაისმა. ლუჰანმა ღრმად ამოისუნთქა და უფრო ახლოს მიეკრო მეგობარს.
– ლ-ლუჰან. სამ თვლაზე... მთელი მონდომებით გარბიხარ ბანაკისკენ, – ყურში ჩაშჩურჩულა სეჰუნმა ბიჭს და ძლიერად ჩასჭიდა ხელი . იგრძნო როგორ დაუკრა ლუჰანმა თავი და ამოიხვნეშა.
- ჩინელების ადგილი კორეაში არაა~ მე ვთქვი წადით~- დაიყვირა ხმამ, რის გამოც ლუჰანს მუხლები მოეკვეთა. - სამი! ბიჭები მაშინვე გაიქცნენ ბანაკის მიმართულებით,ხელჩაკიდებულნი, ცდილობდნენ ბურდებისა და ტოტებსათვის გვერდი აევლოთ . – თითქმის მივედით! გამაგრდი! – დაიყვირა სეჰუნმა როცა იგრძნო თუ როგორ ანელებდა ლუჰანი სირბილს. მალე ორივემ შეამჩნიეს ხეების მიღმა კოცონი და ბოლო ძალები მოიკრიბეს*, 5 წუთში ორივე ცეცხლის ირგვლივ იდგა და გულამოვარდილი სუნთქავდა. ყველა წყვილი, რომლებიც გამოვარდნენ, შოკირებულები უყურებდნენ უიღბლოების კიდევ ერთი წყვილის მატებას ბანაკში. - სეჰუნ! ლუჰან! რა მოხდა!? – დაიყვირა ბექიონმა, რომელიც მეგობრებისკენ წყლიანი ბოთლით ხელში გარბოდა. ლულუმ მაშინვე გამოსტაცა ბოთლი და ერთი ყლუპით ნახევარი ბოთლი დალია, შემდეგ დარჩენილიწყალი სეჰუნს გადააწოდა . - ვფიქრობდი რომ მოვკვდებოდით! – ამოიკრუსუნა ლუჰანმა, ბექიონმა მეგობარს თანაგრძნობით გახედა, მას ზუსტად ესმოდა მისი განცდები. - ისე საყვარლად გქონდათ ხელები ჩაკიდებული, – გაიღიმა ბექიონმა და მეგობარს თავზე მოუთათუნა ხელი. ბიჭებმა ხელებს დახედეს, რომლებიც ჯერ კიდევ მყარად ჰქონდა ჩაჭიდებული , გაწითლდნენ და ეგრევე გაუშვეს. - მოიცა, აქამდე შენ ყვიროდი ? – ჰკითხა სეჰუნმა ბექიონს როცა დაწყნარდა. ბიჭი სახეზე წამოწითლდა, რადგან მიხვდა რომ ყველას ესმოდა მისი არც ისე მამაკაცური კივილი, მიუხედავად ამისა თავი მაიც დაუკრა თანხმობის ნიშნდ. - მე ხმები მესმოდა... მათ ჩემი შეჭმა უნდოდათ! – ლამის ტირილით თქვა ბექიონმა. ჩანიოლი ოთახის მეგობარს ზურგიდან მოეხვია და ნიკაპი მის ბეჭს ჩამოადო. - ყველაფერი კარგადაა ბექიონა! ალბათ ეს უბრალოდ ვინმეს ბოროტი ხუმრობაა, – ამშვიდებდა ჩანიოლი. - მათ თქვეს რომ ჩინელების ადგილი კორეაში არაა – დაგუდული ხმით თქვა ლუჰანმა. - ტაო. - კიონსუ. ლუჰანმა და ბექიონმა ერთდროულად თქვეს მეგობრების სახელები და მოემზადეს მათთან სერიოზული საუბრისთვის.
- შენ იმაზე მეტი გაიძვერა ხარ , ვიდრე ჩანხარ! – თქვა კაიმ, მანამ სანამ კიონსუ მიწაზე გორავდა სიცილისგან . ბიჭმა თვალებიდან ცრემლები მოიწმინდა, სუნთქვა აღიდგინა და ფეხზე წამოდგა. – ღმერთო, ცუდად ვაარ, რა სასაცილო იყო, ალბათ ლუჰანი მომკლავს რომ მნახავს. კაიმ ბიჭს გაუღიმა, ბეჭებზე ხელი მოხვია და გზა გააგრძელეს. ლუჰანი-სეჰუნი. გამოეთიშნენ.
