სეულის უმაღლესი სკოლა-ყველა მაღალკლასელის ოცნება.
სექსუალური გოგოები, სიმპატიური ბიჭები, მასწავლებლები რომელბიც მუდმივად ტროლავენ მოსაწვლეებს, უმაღლესი დონის, დაუვიწყარი ლაშქრობები, ლანჩი 2 საათის განმავლობაში და ....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ბექიონმა ამოისუნთქა, ორი საფეხურით ზემოთ ავიდა კიბეზე და კოტეჯის კარი შეაღო. იონგუკი შემოტრიალდა და შეხედა კარებში მდგარ ბექიონს, რის შემდეგაც ისევ ნივთების ამოლაგებას მიუბრუნდა – რა სულელურად გამოვიდა არა ?? მისტერ პაკს უნდა ვკითხოთ, თუ შეიძლება ჩანიოლთან და ჰიმჩანთან ოთახების გაცვლა ? ბიონი ჩანიოლის სახელის გაგონებისას ადგილზე გაშეშდა, თავი დახარა და ისე შემოვიდა ოთახში – მე–მე მგონია რომ ამის ნებას არ დაგვრთავენ. ძალიან მკაცრები არიან ამ საკითხში. იონგუკმა ამოიხვნეშა ,საწოლზე გაიშალა და ტუჩები მოკუმა. – ეს სისულელა !ჩემს ჩანისთან მინდა ! - მეც – ჩაიჩურჩულა ბექიონმა და ნივთების ამოლაგება დაიწყო,რათქმაუნდა იონგუკის სუპერსმენას ბექიონის ეს ჩაბურტყუნება არ გამორჩენია და ეგრევა წამოხტა საწოლიდან - შენ რა, ჩანიოლი მოგწონს!? – იკითხა ბიჭმა, რომელსაც თვალები შოკისგან გაფართოებოდა. ბექიონი ფრთხილად შემოტრიალდა და შეხედა მეზობელს, თან ფიქრებში საკუთარ ენას წყევლიდა, ასე უაზროდ და ხმამაღლა რომ თქვა ის რაც გულში ჰქონდა. - რ–რა? არა! მე...ემ......ვიგულისხმე რომ...მეც .ნუ მესმის რომ გენატრება შენი ჰიმჩანი. იონგუკმა ჩაიცინა, უცებ მიახტა ბექიონს და რაღაც მოძრაობით, რომელიც თვითონაც ვერ გაიგო, ბიონი იატაკზე გააწვინა.. – ოჰ, შე ლილპუტო! ჩანიოლი მოგწონს ხომ?! - ა–არა! იონგუკმა ბიჭის ბეჭებს ჩაავლო ხელი და არ მისცა საშუალება ფეხზე წამომდგარიყო . – დიახ, ყველაფერი ასეა~ ჩანიოლი მოგწონს~ ო ლია ლიაა~ - არ მომწონს !!! გამიშვიიი, კოდალა ! – დაიყვირა ბექიონმა, რომელიც ვერანაირად ვერ ითავისუფლებდა თავს. - კოდალა? ეს რა სულელურიი შეურაცყოფის მიყენების ხერხია? –იკითხა იონგუკმა და სიცილი დაიწყო. – სერიოზულად დამიძახე კოდალა? ბექიონი ბიჭს დაეჭყანა, როგორც პატარა ბავშვი. – ნუ, რატო გეცინებატ ყველას კოდალაზე? - შეიძლება იმიტომ რომ ეს სულაც არა საწყენი? – თქვა იონგუკმა და გაუღიმა მეზობელს. ბექიონმაც საპასუხოდ გაუღიმა როცა უცებ შესასვლელი კარი გაიღო.ბიჭებმა თავები შეატრიალეს რომ დაენახათ ვინ შეიჭრა მათ სახლში . უცებ ორივეს თვალები გაუფართოვდათ. - ხელი ხომ არ შეგიშალეთ? – იკითხა ჩანიოლმა. - რა? არა! – დაიყვირა იონგუკმა, რომელსაც ძალიან ეუხერხულებოდა ეს სიტუაცია. - მაშინ ამიხსენი, როტომ ზიხარ ბექიონზე? – ბრაზით თქვა ჰიმჩენმა და შეხედა ბექიონს. გუკმა ქვემოთ დაიხედა და მართლაც დარწმუნდა იმაში რომ ბიჭი მის ქვემოთ იყო. ბექიონმაც შეაფასა სიტუაცია, აქამდე თითქოს ვერ გრძნობდა თუ რამდენად მძიმე იყო მეზობელი, სანამ იცინოდნენ სიტყვა "კოდალაზე". - ემ............... – იონგუკი მოშორდა ბექიონს, იორივე იატაკზე იჯდნენ და ცდილობდნენ არც ერთს არ შეხვდროდნენ მზერით. - ჰმ, არამზადავ, – თქვა ჰიმჩანმა და ჩქარი ნაბიჯებით გავიდა გარეთ.. - ჩანი–ა! გაჩერდი – დაიყვირა იონგუკმა და გაეკიდა თავი შეყვარებულს . ბექიონი და ჩანიოლი მარტო დარჩნენ, ორივე საშინლად უხერხულად გრძნობდა თავს. - გინდა კაის სახლში წავიდეთ? ბექიონმა როგორც იქნა თავი აწია და ბიჭს შეხედა, რომელიც ისევ უღიმოდა, რითაც ძალიან გააკვირვა ბექიონი. - კაი ს–სახლი? მშვიდად ბექიონ, კმარა ენისბირძიკი. - აჰამ. არ ინერვიულო, კიონსუც წესით იქ უნდა იყოს, – თქვა ბიჭმა და თან დაიჭირა კარი რომ არ დაკეტილიყო..ბექიონმა თავი დაუკრა, ჟაკეტი მოიცვა და გაღიმებული სახით გაემართა ჩანიოლისკენ. ორივე სიჩუმეში მივიდნენ მეგობრების სახლმდე.
