Wait... She's a Dude?! !

თავი 7 (შუაღამის ისტორიები)

   *ქსუტუნი–ქსუტუნი *
* მძიმედ ჩასუნთქვა*
- ოჰ, ყველა წმინდანის გულისთვის კიონსუ!უკვე 2 საათი გავიდა  მას შემდეგ რაც შენი ქურა წაიღეს! გეყოს  ბღავილი! – დაიყვირა ტაომ, როდესაც მეგობარს უკვე  მეასე სალფეთქს აწოდებდა. დიომ ისევ დაიქსუტუნა, გამოართვა მეგობარს სალფეთქი და თვალები მოიწმინდა.
- და შენც!  გეყოს ისე მოქცევა თითქოს პატარა ბავშვი იყო !შეგიძლია წაიყო ეგ შენი სათამაშო ყუთი როცა სახლში დავბრუნდებით! და ამის მერე კიდევ კაცს ეძახი თავს!? – დაიყვირა კრისმა და თავში წამოარტყა კაის  .
- აი !!! შე ნაძირალა. იმის მაგივრად რომ ცხვირსახოცი მომაწოდო, მცემ!– დაიყვირა  კაიმ და ცხვირი მოიწმინდა. იფანმა უბრალოდ გადაატრიალა თვალები და ამოიხვნეშა. ამ დროისთვის 8 "მეგობარი" წრეზე ისხდნენ :ჩანიოლი–ბექიონი–კრისი–ტაო–ლუჰანი–კიონსუ–კაი–სეჰუნი  . წრის ცენტრში ფანარი იდო.
- აბა , ვის უნდა პირველმა დაიწყოს? – ჩაიცინა კრისმა და პირდაპირ ტაოს გახედა. სამაგიერო.
- მე ვიქნები პირ- აუჩ! – დაიყვირა ლუჰანმა და ხელი გვერდზე მოიკიდა, თან ტაოს გადახედა.
- მოყვები საშინელებას და იცოდე ,ცხოვრების ბოლომდე არ მოგასვენებ – კბილებში გამოსცრა ტაომ, ლულუ ეგრევე მოიღუშა და ბალიშს მაგარად ჩაეხუტა.
- პატარა ბავშვები– ჩაიფხუკუნა ბიჭმა.
-  რა? –  დაუბღვირა ტაომ, რომელიც უკვე ნაპერწკლებს ყრიდა თვაელბიდან .
- ა–არაფერი! – ენის ბორძიკით თგვა ლუჰანმა და დიოს ხელს მიეკრო, რომელიც უკვე დასველებულიყო პატრონის ცრემლებისგან.
- მაშინ მე ვიქნები პირველი– დაიყვირა ჩანიოლმა, ხელი ფანარს დასცატა და სახის ქვემოთ ,ნიკაპთან მოითავსა.
- ჩვეულებრივ როცა ფანარი მიგაქვს სახსთან ის ბორიტი და საშიშია და  არა მახინჯი.
- ჰა, ჰა, ჰა, ნუ სუპერ იუმორისტი გვყავხარ კაი    – სარკასტულად გაიცინა ჩანიოლმა   –   ყოველ შემთხვევაში, ნება მომეცით დავიწყო ისტორია. ერთ საშიშ, წვიმიან დღეს, იყო ქუხილი.
- ელვაც იყო? – შეაწყვეტინა კაიმ, წარბების ზემოთ აწვით..
- ნუ.. ალბათ კი, – უპასუხა ჩანიოლმა და ისევ მიიტანა ფანარი სახესთან. – მოკლედ, ერთი პატარა ბიჭი მარტო სეირნობდა პარკში.
- როგორი საცოდავია – ჩაიცინა კრისმა. პაკმა თვალები გაადატრიალა და მოყოლა გააგრძელა.
-  და უცებ გაიგონა როგორ დაიწყეს საქანელებმა ქანავი თავისით. აქეთ, იქეთ, აქეთ, იქეთ
- ექსპერტო პატრონუმ! – დაიყივირა ლუჰანმა და მოისროლა ბალიში , ყველამ თავი ბიჭისკენ მიატრიალა რომელიც უკვე იატაკზე ეხუტებოდა ბალიშს– მაპატიეთ... ჰეჰე.
-კარგი, ნუ ბიჭმა გადაწყვიტა შეემოწმებინა რატომ ქანაობდნენ საქანელები თავისით..
- ნამდვილი იდიოტი.
- ვსიო, ვნებდები! – დაიყვირა ჩანიოლმა და ფანარი ისევ შუაგულში ჩააგდო. – ბიჭებო, ყოველი სიტვის მერე მაწყვეტინებთ!
"მეგობრების" ეგრევე სიცილი აუტყდათ როცა პაკის სიბრაზისგან აწითლებული სახე დაინახეს  . –გვაპატიე ჩანი – მოიბოდიშა კრისმა და მეგობრის ხელის ქვემოთ მოექცა.
- მომშორდი, შე კოდალა– ეგრევე  თქვა ჩანიოლმა და ხელი გამოწია.
- ღმერთო, ბექიონმა ჩანიოლსაც გადადო ეს კოდალის   სენი! – დაიძახა ტაომ დრამატულად  და თმაში წაივლო ხელი. ეხლა უფრო ხმამღლა დაიწყეს სიცილი,  რომელიც აშკარად გააღვიძებდა სხვა მოსწავლეებსაც, თუმცა ეს მათ არ ადარდებდათ.
- გაჩერდით, მეც მაქვს ისტორია! – დაიყვირა კაიმ და აიღო ფანარი.
- მოიცადე! იქედან გამომდინარე რომ ყველა კარგ ხასიათზე ვართ, არ სჯობს ხუმრობები მოვყვეთ ან რამე ამდაგვარი? ან... რაიმე სასაცილო შემთხვევები? – შემოიტანა შემოთავაზება ტაომ და კრის დაეჭყანა.
-კარგი რა, საშიში ისტორიები უკეთესია! – გააპროტესტა კრისმა ტაოს იდეა და მეგობრები თავისით   bitch-ფეისით მოათვალიერა .
- კარგი ერთი. სანამ ყველა ერთად ვართ, მოდით ერთმანეთს გავუზუაროთ ყელაზე სამარცხვინო და უხერხული მომენტები ჩვენი ცხოვრებიდან, ასე შეგვეძლება ერთმანეთს უფრო დავუახლოვდეთ ! – დაიკრუსუნა ტაომ  და ჩააქსოვა ამ სიტყვებში იმდენი ეგიუ რამდენიც შეეძლო.
- კარგი იდეაა! მაშინ  მე დავიწყებ! ნუ მე საერთოდ ფანტანი მაქვს ასეთი ისტოეიების! – დაიყვირა კაიმ და ფანარს ხელი მოუჭირა. – კრისი სადაც კი მიდის ყველგან ფუმფულა სათამაშოს დაატარებს და მის გარეშე დაძინება არ  შეუძლია!
- შენ შიგ ხო არ გაქვს!  ეს არავისთვის არ უნდა გეთქვა ! – დაიყვირა კრისმა და მეობარი იატაკზე დააგდო. დანარჩენებმა სიცილი ატახეს და თან თითს იშვირდნენ ბიჭისკენ, რომელიც მზად იყო იმ წუთებში მკვლელობა ჩაედინა. – შენ .ისტორია. შენს. თავზე .უნდა .მოგეყოლა. იდიოტო! – დაიღრიალა კრისმა და  თან ყოველი სიტყვის მერე კაის თმაში ჩეჩავდა.
- აი, აი ,აი,   მაპატიეე– დაიყვირა კაიმ. – ტააო, გააჩერე შენი ფსიქიკურად გაუწონასწორებელი შეყვარებული!
- სერიოზულად გინდა სიკვდილი!? –დაიყვირა კრისმა და კაის მაისურში ჩაავლო ხელი .
- შესაძლოა, ეს შენ გინდა რომ მოკვდე, კრის? დადე  საჯდომი თავის ადგილას – დაიყვირა ტაო და ხელი დაარტყა თავის  გვერდით თავისუფალ ადგილზე.
- ..............................იღბლიანი ნაძირალა ხარ – ბოლოს თქვა კრისმა , კიმის მაისურს შეეშვა და ისევ თავის ადგილს დაუბრუნდა, სადაც უკვე ბალიში ელოდებოდა რომელიც მას ტაომ დაუთმო –მაშინ მე შემდეგი ვარ. ერთხელ კაისთან გაფრთხილების გარეშე მივედი, .  უბრალოდ რომ შემეშინებინა.ვიფიქრე რომ მისი მშობლები შოპინგზე იყვნენ, ან რამე ამის მსგავსი, იმიტომ რომ სახლში არავინ არ იყო, მაგარამ როცა უკვე წასვლას ვაპირებდი უცნაური ხმები მომესმა კაის ოთახიდან. რათქმაუნდა ავედი ზემოთ, შემდეგ გავიგონე, როგორ კვნესოდა და ასევე გვერდების გადაფურცვლის ხმა ,ნუ აქედან გამომდინარე ვიფიქრე რომ მასტურბირებდა, ან რამე ასეთი და უკვე რომ ამთავრებდა გავიგონე ხმა  'აჰჰჰჰ, ჩიზბურგერ~'
- იააა,  ეს არ უნდა მოგეყოლაა  ! – დაიყვირა კაიმ და ბალიში კრის სახეში ესროლა. – ეს პირადულია!
-  აჰაჰჰჰაჰჰაჰ, ჩიზბურგერის ფოტოზე ანძრევდა! – იცინოდა სეჰუნი, თან ერთი ხელით კაიზე მიუთითებდა, მეორეთი ცრემლებს იწმენდდა. . კაიმ მუხლებში ჩარგო თავი და თმების წიწკვნა დაიწყო. კიონსუმ ზურგზე მოუსვა ხელი თავის საცოდავ მეზობელს და იმედოვნებდა რომ დილით არ გაიქცეოდა .
- სეჰუნი დღემდე ტირის ნემსისი გაკეთების დროს. თან დედამის ეხუტება! –დაიყივრა ჩანიოლმა და მთლიანად მოაშორა სეჰუნის სახეს ღიმილი.
- ჩანიოლი სიმაღლისთვის წამლებს სვამს! – კონტრშეტევა მიიტანა ჰუნამ.
- შე აფირისტო! – დაიყვირა კაიმ და ჩანისკენ შეტრიალდა
- არა, ეს სიმართლე არა! – ხელების ქნევით და გაფართოებული თვალებთ უარობდა ჩანიოლი.
- ბექიონი ლაინერით იხატავს თვალებს როცა მარტოა სახლში! – ტაომ გადაწყვიტა თავისი წვლილი შეეტანა ამ ყველაფერში.
- იაა, ეს არავის არ უნდა გეგო! – გაბარაზბულმა ბექიონმა მეგობარს ბალიში ესროლა. – მაშინ, ტაო კვენისი როცა ჩპაკატში ჯდება!
ტაოს თვალები გაფართოვდნენ, ხოლო მის გვერდით მჯდომი კრისი ჩაბჟირდა. – ესეიგი ასე არა?  ბექიონს მის ცხოვრებაში მასტურბირება  არ უცდია .
უცებ ყველა გაჩუმდა, ბიჭების თვაელბი ლამის ბუდებიდან გადმოიყარნენ, ყველა შოკში იყო –  ე–ე–ე ეს პირადულია !
- როგორ ცოცხლობ!? – იკითხა კაიმ, რომელსაც კიდევ ვერ დაუჯერებია. ბექიონმა მხრები აიჩეჩა და თან გრძნობდა სისიხლი როგორო აწვებოდა თავში.
- ვფიქრობ, ცოტა უხერხულია ეს ღამის საუბრები, სჯობს დავიძიოთ – გამოცხადა კიონსუმ და შეიშმუშნა.
- აჰა,.. მეც უკვე ცოტა მეძინება, – დაეთანხმა მეგობარს ლუჰანი, ფეხზე წამოდგა და წელში გაიჭიმა, სხვებმაც იგივე გააკეთეს.
- კარაგად ბიჭებო! ღამე მშვიდობისა–  გამოემშვიდობენ სახლის პატორნებს ბიჭები. როცა უკვე ყველა მიიმალა თვალსაწიერიდან, კიონსუ და კაი სახლში შებრუნდნენ, კიონსუმ ეგრევე კბილები გაიხეხა და  პიჟამო ჩაიცვა, კაიმაც მას მიბაძა.
- ასე... შენ გაქვს რამე მსგავსი ისტორია? – იკითხა კაიმ, როცა ორივე მოთავსდნენ საწოლებზე.
- ნწ.. მე საერთოდ ნორმალური ვარ – დაეტლატა ბიჭს კიონსუ..
- ჰმმ... დარწმუნებული ხარ? ვფიქრობ ერთი რაღაც მაინც იქნება – არ ნებდებოდა კაი.
- ნწ.
- დარწმუნებული ხარ?
- კი, კაი, დარწმუნებული ვარ.
- დარწმუნებული ხარ, რომ დარწმუნებული ხარ??
- კი. შეგვიძლია დავიძინოთ უკვე?.
- ბოლომდე დარწმუნებული ხარ, რომ დარწმუნებული ხარ , რომ დარმუნებული ხარ რომ არაფერი ისეთი ისტორია არ გაქვს ?
- ღამე მშვიდობისა კაი..
- კაირგი, კარგი, ღამე მშვიდობიდა! – ჩაბუტბუტა ბიჭმა და მუცელზე გადარუნდა   – ეს მისი ჩვევა იყო– და უეცრად იგრძნო თუ როგორ მოითენთა . კიონსუს გაეღიმა იმაზე თუ როგორი განსხვავებული შეიძება იყოს კაი და უკვირდა, რატომ იყვნენ ხალხი ესე დაშინებული ამ ოთი მეგობრით.სინამდვილეში ისინი   ძალიან კარგები არიან თუ ახლოს გაიცნობ.  

_______________________________________________________

- მე შენ ვერ გიტან – დაგუდვით კბილებში გამოსცრა ტაომ.
- ეს სამაგიეროა იმისთვის რომ შენს მონად მაქციე, დაჟე ეს მეტია ვიდრე უბრალოდ ბოიფრენდი, – კმაყოფილმა თქვა კრისმა და  საწოლზე დაწვა.
- ჩენი ფუმფულა სათამაშო ეხლა შენთან ერთადა ? – ჩაიცინა ტაომ და შეამჩინია როგორ დაიძაბა ბიჭი.
- მოკეტე – გამოსცრა კრისმა და უფრო მეტად გაეხვია საძილე ტომარაში. ტაომ უცებ დაიბანა პირი, გიხეხა კბილები დაკრისი საწოლზე დახტა  , მოაშორა კრის საძილე ტომარა და გამოგლიჯა ფუმფულა სათამაშო.
- ვოუ, ეს ხომ პანდაა! – ტაოს თვაელბში გულები გაჩნდნენ და  ეგერევ მიიხუტა სათამაშო.
- ჰეი, ეხლავე დამიბრუნე!
- არა, ის ისეთი საყვარელია! – ბიჭმა პანდა   ძლიერად ჩაიხუტა.
- ეს სასაცილო არა,ეხლავე დამიბრუნე! – გაბრაზებით თქვა კრისმა და შეეცადა ტაოსთვის სათამასო წაერთვა. ტაომ გაიღიმა და კიდევ უფრო ძლიერად ჩაიხუტა სათამაშო,     არ მიცა ბიჭს ოდნავი შანსიც წართმევისა  - ძალიან კარგი, სულაც არ მჭირდება – ჩაიფხუკუნა  კრისმა და თავის საწოლზე დაბრუნდა.
- ძალიან კარგი, იმიტომ რომ არავითარ შემთხვევაში არ დაგიბრუნებ .
კრისი ეგრევე წამოხტა საწოლიდან, ეცა ტაოს და წაართვა სათამაშო.
- ჰაჰა,ჩემია! – ბენდერმა დაიყვირა ბიჭმა და თავის საწოლზე დაბრუნდა.
- ბავშვო –ენა გამოუყო ტაომ. კრისმაც იგივე გააკეთა, შემდეგ ორივე შეტრიალდა, საწოლზე დაწვნენ და ღრმა ძილს მიეცენ .